ARN-Y

ดูจากหน้าปกก็คิอว่าคงอ่านง่าย น่ารักๆ แต่ก็ยังงงว่าทำไมหนาจังสองเล่ม
เพราะว่ามันมีเรื่องให้ลุ้นด้วยจ้าา

**หมายเหตุ ชื่อเรื่องพี่น้องแต่ความจริงเป็นพี่น้องไม่แท้คนละสายเลือด

แนะนำก่อนอ่าน

• อ่านง่าย หวานๆ อ่านเพลิน ตัวละครไม่เยอะ 
• มีปมให้ลุ้นว่าจะจบทางไหนยังไงแน่นอนแหละว่าแฮปปี้ 
• ส่วนทางพี่น้องคู่นี้คืออิจฉาน้องมากก พี่ชายคือให้ทุกอย่างยอมทุกอย่างจริง 
• มีมากกว่า1คู่ให้ลุ้นและยังมีแอบมาอีกคู่ให้น่าตาม

ตัวละคร

เย่ฟาน – นายเอก

• พี่ชายเรียก เตี้ยวเตี้ยว
• เป็นน้องเล็กของตระกูลสวีถูกรับมาเลี้ยงได้อยู่ตระกูลสุดจะร่ำรวย ชีวิตดูดีทุกอย่างแม้ว่าพ่อเลี้ยงอย่างประธานสวีจะไม่อยู่แล้วและแม่แท้ๆอย่างคุณนายเย่จะหนีหายไปบวชแต่ก็ยังมีพี่ชายอย่าง“เหนาเหนา”ที่เรียกได้ว่ารักน้องหลงน้องสุดๆ ขนาดน้องเอาไวน์ตีหัวยังไม่เอาคืนไม่ทำโทษ ส่งน้องไปนอกก็ให้คนตามดูแลและยังบินไปหาน้องทุกเดือนแม้ว่างานจะยุ่ง ทุกวันเกิดจะมีของขวัญชิ้นใหญ่อย่าง เฟอรารี่ ยอร์ช ตั่งต่างประเคนให้ แต่ทำไมคะ เตี้ยวเตี้ยวเป็นเด็กเวรจ้าาา เรียกว่าเวรจริงๆ นอกจะเอาไวน์ตีหัวพี่ชาย ยังเกเร เอาไม่เลือก คบเพื่อนไม่ดี และหนักสุดๆก็คือถูกใช้เป็นเครื่องมือในการทำลายตระกูลสวีตระกูลของตัวเองอีก สุดจริงๆทั้งครอบครัวก็เหลือแค่สองพี่น้องแต่ก็ยังโดนคนในหลอกใช้ ผมนิถอนหายใจทำไมไม่เอาอ่าวขนาดนี้

สวีเซิ่งเหยา – พระเอก

• ตอนเด็กน้องชายเรียก “เหนาเหนา” เพี้ยนมาจากเหยาเหยาอะแหละแต่ตอนเด็กออกเสียงไม่ชัดไง
• เป็นลูกชายแท้ๆของบ้านตระกูลสวี เรียกได้ว่าเป็นความหวังของบ้านเพราะเป็นลูกชายคนเดียวของประธานสวีเพราะถึงแม้หลังจากรับเตี้ยวเตี้ยวเข้าบ้านความหวังของประธานสวีก็คือให้เตี้ยวเตี้ยวมีความสุข อิสระ และปลอดภัย อยากทำอะไรทำให้พี่ชายเป็นฝ่ายซัพพอร์ท ดังนั้นธุรกิจทุกอย่างจึงเป็นหน้าที่ของสวีเซิ่งเหยาคนเดียว
• สวีเซิ่งเหยาได้กลายเป็นพี่ชายเมื่อตอนอายุ15ปี ตอนพ่อได้จูงผู้หญิงอายุรุ่นลูกเข้ามาในบ้านแต่นั้นไม่ได้ทำให้สวีเซิ่งเหยาโกรธอะไร แต่กลายเป็นได้งานใหม่ก็คือตั้งชื่อน้อง แน่นอนว่าเตี้ยวเตี้ยวก็เป็นฝีมือของสวีเซิ่งเหยา คำว่าบราค่อนคือต้องยกให้จริงๆ ขนาดเพื่อนสนิทก็ต้องยอม รักมากก ให้น้องได้ทุกอย่างตัวเองทำงานหนักก็ยังคิดถึงน้องตลอด

เนื้อเรื่อง

เรื่องเริ่มที่เย่ฟานแข่งมอไซต์แล้วเกิดอุบัติเหตุขาหักคือปางตายเข้าโรงพยาบาล หนักแบบพี่ชายตกใจถึงขั้นบินด่วนมาหาถึงอีกฟากของโลก มาถึงน้องก็ยังไม่รู้สึกตัวอะไรหรอกแล้วก็บินกลับ ไม่นานพอฟื้นตัวได้ก็เลยส่งข่าวให้ทางพี่ชาย พี่ชายถึงกับตกใจที่ได้ข่าวจากเลขาว่าเตี้ยวเตี้ยวร้องจะกลับบ้าน impossibleแบบว่างงมาก น้องชายที่เกเรและไม่เคยคุยกันดีๆเนี่ยนะร้องจะกลับบ้าน ต้องบอกเลยว่าการที่สวีเซิ่งเหยาดูแลน้องชายมากว่า20ปีคือรู้นิสัยของน้องทุกอย่างแบบทุกอย่างจริงๆทุกซอกทุกมุม มาแบบนี้คือแปลก แปลกมาก แต่ก็ว่าไงก็ว่าตามกันเครื่องบินส่วนตัวก็ถูกสั่งรื้อเบาะทำใหม่เอาแบบใส่เตียงผู้ป่วยได้น้องจะได้นอนสบายๆบนเตียงตอนบินมา 

พอมาถึงก็ทำให้ตกใจหนักกว่าเก่าที่น้องเปลี่ยนไปแบบคนละคน สุดท้ายก็รู้ความจริงว่าเตี้ยวเตี้ยวที่รักไม่ใช่เตี้ยวเตี้ยวที่เกเรแบบที่คุ้นเคย แต่เป็นเตี้ยวเตี้ยวในวัย28ปีที่ตายแล้วมาเข้าร่างนี้ ก็แบบระลึกได้ว่าสุดท้ายแล้วสิ่งที่ดีที่สุดคือครอบครัวคือพี่ชายที่ดูแลตัวเองอย่างดีได้กลับมาอีกทีก็เลยจะทำดีกับพี่ชายให้มากๆ นอกจากจะทำดีกับพี่ชายแล้วก็ยังหอบเอาสิ่งที่เรียกว่า การมองเห็นอนาคตมาอีกแต่มันก็แค่8ปีและโลกที่กลับมาครั้งนี้ก็”ไม่ใช่ ไม่เหมือน”โลกที่เคยจากมา แต่การที่รู้อนาคต8ปีก็ทำให้เตี้ยวเตี้ยวได้ช่วยหลายชีวิตรวมไปถึงได้เอา”เหนาเหนา”พูเดิลยักษ์เข้ามาในชีวิตด้วย

เหตุสำคัญที่สุดหลังจากที่ได้กลับมาก็คือต้องป้องกันการล่มสลายของตระกูลสวีและอยู่กับพี่ชายอย่างมีความสุข

เข้าเรื่องความเปลี่ยนแปลงของพี่น้องคู่นี้ดีกว่า บอกก่อนว่าความขำของเรื่องนี้ตัวหลักสำคัญอีกหนึ่งก็คือเพื่อนสนิทของสวีเซิ่งเหยานิแหละ “อ๋าวหลานเหริน” ชื่อนี้จำขึ้นใจเพราะเป็นตัวการที่ทำให้เตี้ยวเตี้ยวรู้ความลับของพี่ชายที่ทั้งโลกมีคนรู้แค่อ๋าวหลานเหรินเท่านั้นซึ่งก็คือ สวีเซิ่งเหยาชอบผู้ชายจ้าาา. ก็เคยคบสมัยเรียนแต่ก็เลิกกันไป หลังจากนั้นโตขึ้นก็คือทำงานหนักไม่มีแฟนไม่มีใคร มีแต่น้องชายที่รักสุดๆยิ่งพอน้องชายกลับมาเกิดใหม่อีกคร้ังและเผยด้านที่ไว้ใจได้พึ่งพาได้ใจก็เริ่มเบี่ยงไปทางรักเกินน้องเกินขอบเขตด้วยแหละ ทางน้องเอาจริงก็คงคิดว่ากลับมาอีกครั้งจะรักพี่ให้สุดๆดีกับพี่ให้มากๆพอมองไปทางไหนก็ไม่มีใครดีกว่าพี่แล้วและอาจจะหวงพี่(มากๆด้วย)มันก็เลยเถิดไป ตอนรู้แรกๆก็ตกใจแบบว่าทำตัวไม่ถูกนะเพราะไม่คิดจริงๆว่าพี่จะชอบผู้ชาย ตอนแรกๆคนใกล้ตัวเป็นก็ถึงกับเอาไปคุยกับพี่ว่าเรื่องเป็นเกย์มันติดกันได้ไหมแบบพี่สู่น้องแบบคงสงสัย รวมกับฉากที่เตี้ยวเตี้ยวได้เห็นเทพบุตรในดวงใจโบ๊ะบ๊ะกับผู้กำกับในห้องแต่งตัวแบบถึงพริกถึงขิงเนื้อแนบเนื้อแนบกายติดตาก็ยิ่งหลอนน้องเข้าไปกันใหญ่ แบบว่าเทพบุตรในดวงใจ เป็นพระเอกที่ชอบมากๆๆๆเลยนะ omggg ขอบอกว่าฉากนี้ก็ถึงพริกถึงขิงมากเกินจ้ะเกินในกองถ่าย แย่งซีนสุดๆ

นอกจากคู่เหนาเหนาและเตี้ยวเตี้ยวก็จะสังเกตุได้ว่ามีอีกหนึ่งซึ่งก็คือผู้กำกับและเทพบุตรในใจของเตี้ยวเตี้ยว ก็เป็นตัวละครที่มีบทบาทเยอะเหมือนกันในเรื่องแต่ก็จะเป็นส่วนเบาๆไม่ได้เกี่ยวกับปมใหญ่และยังมีพาดไปถึงตัวละครในเรื่อง “หัวใจมีหลิงซี” ซึ่งเรายังไม่ได้อ่าน ฮือออ ได้อ่านเรื่องนี้แล้วก็พาลทำให้อยากแวบไปอ่านอีกเรื่องเลย มีตัวละครมาเกี่ยวข้องเล็กน้อย เล็กน้อยจริงๆจะอ่านเรื่องไหนก่อนก็ไม่ค้างและอีกคู่ที่ไม่คิดว่าเฮ้ย!เอาจริงดิ นายได้เรื่องกับเขาด้วยหรอเนี่ย นั่นก็คือคู่ของอ๋าวหลานเหรินกับxxx ก็เป็นคู่ที่เกือบตายเหมือนกันเกือบจะไม่ได้เขาแล้ว ก็อ๋าวหลานเหรินเหมือนเป็นร่างสำเร็จของเย่ฟานที่โตขึ้นมาแล้วตอนวัยรุ่นเกเรมาพ่อแม่ส่งไปนอกได้กลับมาคือใบจบเท่านั้นอย่างอื่นก็คือไม่มีผลอะไร แต่ยังดีที่หางานให้ตัวเองทำได้ถึงแม้จะเป็นทุนของที่บ้านมาเปิดร้านอาหารแต่ก็ดำเนินกิจการได้ไม่เจ๊งและยังขยายสาขาได้อีก ก็ลุ้นอยู่เด้อคู่นี้ อ๋าวหลานเหรินก็เป็นเพลย์บอยที่เกี้ยวสาวไม่เลือกอีกคนไม่คิดว่าจะมีคู่จริงๆ

ปล.

• ทางด้านncก็คือเยอะจ้ะ ถึงจะไม่ถึงพริกถึงขิงแต่เรียกได้ว่าหลากหลาย
• มีเรื่องโลกคู่ขนานที่สุดท้ายก็ไม่ได้เฉลยปมว่าตกลงมีอีกโลกจริงไหม อ่านผ่านๆก็คิดว่าถ้าไม่เอาเรื่องนี้มาโยงก็เฉยๆ พอเอามาเพิ่มแล้วดูเรื่องเยอะยังไงไม่รู้อะ
• เตี้ยวเตี้ยวถูกพี่ชายเลี้ยงเองกับมือมาแต่เด็กๆ คือตั้งแต่คลอดอะ ใครไม่ไหวก็ผ่าน