รีวิว+สปอย | คืนรัก

สามสามสองห้าหกศูนย์ เขียน

เลขห้องนี้มีความหมาย
เป็นวันเกิดของนิดและตรัณต่อกัน

แนะนำก่อนอ่าน

  • บอกก่อนเลยว่าเป็นแนวขมแต่ไม่คายอีกแล้ว ขมเพราะนายเอกตาย ตายเพราะโดนหักหลัง แต่ขมไม่นานบอกเล่ออออ
  • จบแฮปปี้
  • พระนายเป็นแฟนกันตั้งแต่แรกเริ่มเรื่อง
  • แฟนซี ตายมาเข้าร่างใหม่
  • พระเอกชอบก่อน สปอยนายเอกเก่งไม่ไหว 🫣🤫🫢 (เป็นเรื่องราวในอดีต เป็นตอนพิเศษที่แบบ ฮืออออ เอ็นดูววว)
  • นายเอกคือเก่งมาก เลิฟฟฟ แต่เอ็นดูความชอบกินคุ้กกี้ 555

ตัวละคร

นิด – นายเอก

ผู้ดี บ้านรวย เรียนเก่ง ดีไปหมด เบอร์หนึ่งของบ้านในการสืบทอดธุรกิจ แต่กลับต้องมาตายเพราะเข้าใจว่าถูกคนที่รักที่สุดในครอบครัวหลัง และในวันเดียวกันนั้นวันที่ตายได้โทรไปหาคนรักแต่คนรักก็อยู่กับแฟนเก่า

ตรัณ, ตา – พระเอก

บ้านรวยแต่รวยไม่เท่านิด หลังจากที่นิดตายโลกทุกอย่างก็กลายเป็นสีเทา ไม่มีอะไรน่าสนใจไปนอกจากการแก้แค้นการหาคนมาเอาผิด


เนื้อเรื่อง

นิดเข้าใจว่าตัวเองถูกหักหลังจากครอบครัวและคนรัก หลังจากฟื้นขึ้นมา(ในร่างของคนอื่น)จากการถูกยิงตายเลยสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ข้องเกี่ยวไม่ยุ่งกับสองครอบครัวนี้ แต่สิ่งที่อยากทำกับสิ่งที่ทำได้ไม่ใช่อย่างที่ต้องการ เมื่อร่างที่นิดฟื้นขึ้นมาคือ”นิษฐ์”เด็กขายที่ตรัณเคยซื้อ(มานั่งเฉยๆ) นิษฐ์เป็นเด็กขายระดับที่รู้โดยทั่วกันหลายๆคนเคยซื้อมานอน แต่บรรยากาศรอบตัวของนิษฐ์ก็เปลี่ยนไปเมื่อนิดมาเข้าร่าง จากเด็กซ่ากางเกงฟิตรัดไข่แต่งตัวแบรนด์แนมแบบประกาศให้โลกรู้ว่าฉัน(เหมือนคน)มีตังค์กลับกลายเป็นคนที่เรื่อยๆสบายๆมีมารยาทและรู้ทันเล่ห์เหลี่ยมคน เพราะนิดคนใหม่ก็คือคนเก่งและฉลาดมากเรียกได้ว่าร่างนี้เปลี่ยนไปแบบ360องศาเปลี่ยนจนคนรอบข้างรู้สึกได้ จากคนที่ไม่ชอบก็กลับมาชอบกลับมาตอแย เปลี่ยนตรัณที่เคยยกเลิกสัญญากับนิษฐ์ไปแล้ว เรียกนิษฐ์มาทำสัญญาอีกครั้งและสัญญานั่นก็คือจุดเปลี่ยนทุกอย่าง จุดเปลี่ยนที่นิดพลาด…ลายเซ็น

8ปีให้หลัง…หลังจากคนรักตาย ตรัณเคยคิดว่าจะตายตามคนรักไปเแต่พราะหลายๆอย่างยังไม่สำเร็จตามที่ตั้งใจไว้ ยังเหลือปัญหาใหญ่อย่างการจับคนบ่งการการก่อเหตุไม่ได้ เลยทำให้ตรัณมีชีวิตอยู่ก็เหมือนตายมาจนถึงทุกวันนี้ สิ่งเดียวที่ทำได้คือการซื้อเด็กที่มีรูปร่างคล้ายนิดคนรักเก่ามานั่งมองเหมือนกับว่ายังอยู่ด้วยกัน

“นิด”
แปดปีมานี้ เขาเอ่ยเรียกชื่อนี้นับหมื่นครั้ง
แต่ไม่มีสักครั้งที่จะมีเสียงตอบกลับมา
“นิดครับ”
ตอบตาหน่อย
นิดครับ…ตาคิดถึงมาก

– ตรัณ –

จนกระทั่งมีเรื่องคนสนิทที่คอยจัดหาเด็กทำงานผิดพลาดจากปกติต้องซื้อเด็กคนเดิมซ้ำเพราะหาไม่ทัน ตรัณเลยได้นิษฐ์เด็ก(ร่าง)เก่าแต่ข้างในเป็นคนคุ้นเคยที่ตายจากไป8ปีมาอยู่ใกล้ๆ ถึงแม้ภายนอกจะเป็นคนใหม่เป็นเด็กขายอายุ18ปีแต่คนอย่างตรัณที่รักนิดมาหลายปีและเฝ้ารอนิดทุกลมหายใจนั่นเป็นไปไม่ได้เลยที่จะจำการกระทำเล็กๆน้อยๆของนิดไม่ได้ และสุดท้ายตรัณก็จับไต๋ได้ จับไต๋คนที่อยากใช้ชีวิตเป็นคนอื่น แต่บรรยากาศรอบตัวเหมือนเดิม ความชอบเหมือนเดิม


เม้าท์

  • อ่านรอบที่2-3แล้วมั้งเรื่องนี้ เพิ่งได้เอามาพิมพ์รีวิวเพราะช่วงนี้คือเคลียร์e-bookที่ดอง แน่นอนติดลมจากเรื่องผมกับคุณผู้ไม่ชอบแมวที่ออกแนวขมนิดๆเหมือนกัน
  • ดีแบบดีย์ไม่ไหว พระเอกก็คือรักจริง ตอนที่บอกว่า”ถ้าตายตามไปจะหานิดเจอไหม” ฉันคือตุย รับไม่ไหว😭😭😫😫 แล้วเพื่อนนางก็คิอเชื่อจริงแหละว่าถ้านางทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยอย่างที่ตั้งใจจะตายตามไปจริงๆ
  • ไม่รู้จะอธิบายยังไงว่าเลิฟมากก เป็นความขมที่แบบไม่ร้องไห้โฮ มันแบบซึ้งอ่าาาา ยิ่งพอได้อ่านตอนพิเศษที่แบบเพิ่งเจอกัน เพิ่งคบกันก็คือแบบ มันได้ ได้!!!!
  • นักเขียนก็คือร้ายมากกก อ่านตอนพิเศษก็คือโดนวางยาต่อ แบบว่าโปรยเรื่องของหลานปี..จอ ทำให้อยากไปอ่านต่ออีก(เป็นincest อาหลาน) -> แทนรัก
  • อ่านเรื่องนี้จบแล้วไปต่อแทนรักก็คือฮาจริงอยู่เรื่องนี้ดูฮา ไปเรื่องนู่นหลานปีทำบางคนหลอน หลอนแบบสยองแบบว่าแค้นมาจากชาติก่อนพร้อมล้างแค้น
  • ส่วนถ้าใครไม่อ่านแนว incest นี้เป็นสปอยเล็กน้อยๆที่ไขในเรื่องนู่น
    • เรื่องแฟนเก่าของตรัณที่ท้องแล้วบังเอิญมาเจอนิดหน้าตึกเหมือนจะเป็นฝีมือของปราชญ์เพื่อนของตรัณและนิดที่เก็บไว้เป็นเครื่องมือเพื่อไขความจริงให้เพื่อน แต่ว่านิดเข้าใจผิดว่าเป็นฝีมือของหลานปีจอ

รีวิว+สปอย | ผมกับคุณผู้ไม่ชอบแมว

Marii เขียน

#บทกลอนให้พรแด่คุณ

ผมกับคุณผู้ไม่ชอบแมว บทกลอนให้พรแด่คุณ

แนะนำก่อนอ่าน

  • บอกก่อนเลยว่าเป็นแนวขมแต่ไม่คาย ชอบกันแหละแต่ปากไม่ได้มีไว้พูดค่ะมีไว้กินข้าว อีกอย่างคือกว่าจะรู้ตัวก็สาย
  • แต่จบแฮปปี้นะ
  • ระหว่างทางคือดี แบบดียยยยย์ น้ำตามันไหลเพราะความซาบซึ้ง ดีแบบอยากได้เล่มเลย แม้ว่าจะซื้อe-bookไปแล้วก็เถอะ สำนวนคือได้
  • เป็นการเล่าเรื่องแบบสลับไปมาระหว่างสองตัวละคร แต่จะเน้นไปทางบทกลอนมากกว่า
  • แด่คุณ(พระเอก)ชอบก่อน 🫣🤫🫢 สปอยเวอร์

ตัวละคร

บทกลอน – นายเอก

เกิดมาในบ้านที่หลังใหญ่โต มองจากภายนอกก็คงคิดว่าโอเคแล้ว แต่ความจริงแล้วไม่ใช่ บทกลอนเป็นลูกชายคนเล็กของบ้านที่มีพี่ชายคนโตแต่คนละแม่ และอย่างที่คาดน้องชายกับพี่ชายบ้านนี้ไม่ถูกกัน

คุณ แด่คุณ – พระเอก

perfect guy ที่ใครๆก็ว่าสมบูรณ์แบบ เป็นนักธุรกิจที่เก่งกาจ คนรอบข้างไม่มีใครไม่ชอบ ที่บ้านก็สมบูรณ์แบบครอบครัวดี มีเงินใช้


เนื้อเรื่อง

บทกลอนและแด่คุณต้องแต่งงานกันเพื่อธุกิจ แม้ว่าบทกลอนจะมองว่าธุรกิจของที่บ้านนั้นสามารถไปได้ด้วยตัวเองและมีตลาดของตัวเองที่แน่นอนที่ค่อนข้างมั่นคงอยู่แล้วก็ตาม แต่สุดท้ายบทกลอนก็ยอมแต่งงานด้วยข้อเสนอที่ว่าสุดท้ายแล้วถ้าระหว่างที่อยู่ด้วยกันเมื่อใครเจอคนที่ชอบสามารถบอกอีกฝ่ายได้เพื่อที่จะขอหย่า

การใช้ชีวิตของสองคนนี้เป็นไปอย่างเรียบง่ายไม่หวือหวา เป็นเหมือนคนที่รู้ใจกันสองคนอยู่ด้วยกันเพราะว่าพออยู่ๆไปต่างก็รู้สึกว่าเราสองคนเหมือนกันเกินไป บางอย่างไม่ต้องถามก็รู้ว่าควรทำยังไง ไม่ต้องพูดก็รู้สึกว่าอีกคนต้องการอะไร ทำให้บ้านที่เงียบสงบ…เงียบมากจนเกินไป แต่ถึงอย่างนั้นในทุกทุกวันพิเศษทั้งสองคนก็จะมีเรื่องอย่างหนึ่งที่ต้องทำก็คือ ออกไปกินข้าวไปดินเนอร์ด้วยกัน รวมถึงการให้ของขวัญในวันพิเศษอย่างเช่นวันเกิดก็มีอย่างสมำเสมอไม่ขาดตกบกพร่อง แม้ในบางที่ทุกอย่างดูเหมือนเป็นการป้อนคำสั่งระหว่างหุ่นยนต์สองตัวก็เถอะ

แล้วทำไมเราไม่พูดกันล่ะ?
หมายถึง ก่อนหน้านี้น่ะ

ทุกอย่างเรียบๆ ง่ายๆ จนกระทั่งวันหนึ่งบทกลอนรู้ว่าตัวเองจะอยู่ได้อีกไม่นาน นั่นเป็นจุดเปลี่ยนของการกระทำทุกอย่าง อย่างแรกเพราะว่าไม่อยากจะตายในห้องผ่าตัดเลยเลือกที่จะไม่รักษาและที่สำคัญอีกอย่างคือเลือกที่จะไม่บอกใคร อยากจากไปอย่างเงียบๆคนเดียวเหมือนแมวที่เวลาตายก็อยากจะหนีไปไกลๆเพราะไม่อยากให้เจ้าของรับรู้ อย่างที่สองเพราะเริ่มรู้ตัวเองแล้วว่าชอบแด่คุณเข้าให้แล้วเลยตั้งใจทำของขวัญชิ้นสุดท้ายให้ ทำทุกอย่างด้วยตัวเองไม่ใช้ของที่แพงอย่างทุกครั้งที่ผ่านมาแต่เป็นของที่ทุกอย่างมีความหมาย

คุณจะอยู่ที่นี่ อยู่ที่เดิม ณ หลังกำแพงที่กำลังคลอน
กำแพงมันคลอนโดยที่คุณไม่ต้องถือค้อนมาทุบด้วยซ้ำ
กำแพงนั้นกั้นคุณกับใจของผมเอง
อืม อย่างที่คุณน่าจะเดาได้แล้ว

ผมชอบคุณแหละ คุณที่ไม่น่าจะชอบผมได้

– บทกลอน –

ก่อนหน้าที่บทกลอนจะจากไป บทกลอนไปเก็บแมวตัวหนึ่งได้ตามข้างทางแล้วเอามาเลี้ยง(แบบไม่ได้บอกแด่คุณ)มันจะดูเหมือนก็ไม่อะไร แต่คนที่อยู่ด้วยกันและรู้จักกันดี บางทีก็อาจจะต้องขอก็ต้องบอกนิดนึงแถมอีกอย่างคือแด่คุณเป็นคนที่แพ้ขนแมวอ่อนๆด้วย แต่สุดท้ายแม้จะเอาเข้าบ้านมาแล้ว และเกือบจะได้คุยกันในครั้งที่ได้กินข้าวด้วยกันบทกลอนก็ไม่ได้พูดขอโทษอะไรจริงจัง แต่แด่คุณที่รู้ว่าบทกลอนคงอยากจะพูดบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง ก็เลยบอกอะไปว่า”ไม่เป็นไร” ไม่เป็นไรที่จะเลี้ยงมัน ฉันโอเค

“หากเป็นวันสุดท้ายในชีวิต ผมอยากจากไปเงียบๆน่ะ”
“แล้วฉันล่ะ อยู่ที่ไหน”

และอย่างที่คาดไว้ สุดท้ายบทกลอนก็จากไป…ในที่ที่ห่างไกล แต่ด้วยปาฏิหาริย์ที่คาดไม่ถึงบทกลอนได้มาเข้าร่างเจ้าเหมียว แมวที่บทกลอนเก็บมาเลี้ยงและในร่างของเจ้าเหมียวนี่แหละทำให้บทกลอนรู้หลายๆเรื่องที่ตัวเองไม่เคยได้รู้ของแด่คุณ ไม่เคยได้ถาม ไม่เคยได้สังเกต

คุณจะจากไปอย่างเงียบ ๆ รึเปล่า มันไม่ใช่เรื่องที่คุณจะคิดเองได้
อย่างน้อย การจากไปของคุณมันก็ดังมากสำหรับผม
ดังก้องระดับที่กลบเสียงรอบข้างจนมิด

– แด่คุณ –

เม้าท์

  • เป็นนิยายที่อ่านกี่รอบกี่รอบก็น้ำตาคลอ น้ำตาต้องมาก มันแบบนะหวานก็อยากจะอมแต่ขมไม่ค่อยอยากคาย ความขมที่ว่ามันขมแบบซึ้งอะ
  • อย่างที่บอกว่าจบแฮปปี้ แฮปปี้จริงนะ อารมณ์แบบตอนพิเศษครึ่งเล่ม i love 😍 อย่างที่อ่านข้างบนคือมันเป็นมีความไซไฟแฟนซีนิดๆอย่างการที่บทกลอนมาเข้าร่างเจ้าเหมียว ดังนั้นความแฟนซีมันก็จะเกิดขึ้นอีกแน่นอน 😉😉😉
  • สำนวนคนเขียนก็ดียยย์ เป็นการเขียนที่แบบเออ.มันก็ประโยคเดิมแบบที่เราอ่านมาแล้วนิหว่า แต่ว่ามันattackใจเรามากตอนมาอ่านเจออีกรอบ ประโยคเดิมแต่สถานการณ์เปลี่ยน บริบทเปลี่ยน น้ำตามา😭
  • ตอนพิเศษ(ที่คิดซะว่าคือครึ่งเล่มหลัง) ก็คือดียยย์ นอกจากจะได้อ่านมุมมองของแด่คุณแล้ว ก็ยังมีตอนที่เล่าเรื่องราวสมัยเด็กๆ สมัยที่เจอกันครั้งแรก(สำคัญเลยเรื่องนี้) แอบบอกสองคนเจอกันครั้งแรกจริงๆแล้วไม่ใช่วันที่บ้านทั้งสองนัดดูตัว

รีวิว+สปอย | FAMILY OF LIES SEBASTIAN

SAM ARGENT เขียน
ณฐมน แปล

ถูกดึงดูดจากหน้าปกจริงๆ อย่างสวย

แนะนำก่อนอ่าน

  • แฟนตาซี เวทมนตร์
  • ปราสาท ราชา
  • พ่อมด อัศวิน
  • ครอบครัวประหลาด

ตัวละคร

เซบาสเตียน – นายเอก

  • น้องคนเล็กของบ้านออร์เวลล์ ใส่ชุดคลุมเวทมนตร์ตลอดเวลายกเว้นจะอยู่กับคนที่บ้านและคนสนิท ใส่เพราะมีเหตุที่ทำให้ตัดสินใจแบบนี้ ในเรื่องมีเฉลยว่าใส่ทำไม

เจ้าชายเทอร์แรน – พระเอก

  • ทายาทคนเดียวของราชวงศ์ มีเวทมนตร์แข็งแกร่งแต่ไม่ได้รอบรู้เรื่องเวทมนตร์ หน้าตาดีไม่มีแฟน ตื้อเก่งสุดๆ คติประจำใจ.ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก

Topicหลักของเรื่อง

  1. พระเอกตามจีบนายเอก
  2. ตามหาดวงใจแห่งแสง
  3. นายเอกเป็นอะไรทำไมต้องคลุมหน้าปกปิดร่างกาย ใส่ชุดคลุมตลอด
  4. ตกลงว่าคนบ้านนี้(บ้านเซบาสเตียน)ปกปิดอะไรไว้

เนื้อเรื่อง

แรกเจอสมัยเด็กเทอร์แรนไปแกล้งเซบาสเตียนด้วยการเอาหนังสือรักของเซบาสเตียนโยนเข้ากองไฟทำให้โดนเซบาสเตียนเอาคืนเข้าให้และการเอาคืนนี้ทำให้เทอร์แรนประทับใจมากกก แบบว่าหลงรักเลยทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้าเลยนะ แบบว่าตัวเองเป็นเจ้าชายของดินแดนไงเป็นเจ้าชายคนเดียวด้วยเลยไม่มีใครไม่เอาใจ ไม่มีใครด่าใครว่า ใครทำร้ายร่างกาย แต่มาเจอเซบาสเตียนผู้ไม่สนใครหน้าไหนทั้งนั้นทำแบบนี้ใส่ก็คือรักไปเลย จากนั้นพอมีแรงมีกำลังเลยออกตามหาหนังสือเล่มนี้มาคืนคือใช้เวลานานและยังต้องใช้ความกล้ามากเพราะไม่รู้จะไปเจออะไร พื้นที่ที่ไปหาก็คือลำบากยากเข็ญ พอได้มาคืนก็คือแน่นอนว่าได้ใจเซบาสเตียนไปนิดๆ ตอนได้กลับมาเจอกันอีกครั้งเจ้าชายก็คือตามตื้อเก่งมากกกก แบบว่าอะไรจะขนาดนั้นอะ หน้าตาก็ไม่เคยเห็นแถมคิดไปด้วยว่าหน้าตาร่างกายน้องคงไม่มีปัญหา เจ้าชายก็เตรียมหายาหาทางแก้ไขให้กลับมาใช้ชีวิตแบบปกติด้วยนะ 

นอกจากเรื่องเจ้าชายกับเซบาสเตียนก็มีเรื่องที่เจ้าชายโดนตามฆ่า โดนติดตามจากใครก็ไม่รู้ที่หวังจะทำร้ายแล้วก็เป็นเซบาสเตียนทุกครั้งที่ไปเจอเข้าและได้ช่วยชีวิตเอาไว้ ก็เลยกลายเป็นบุญคุณกันไปและพอเจ้าชายรู้ก็ซาบซึ้งเลยดึงให้เซบาสเตียนมาอยู่ใกล้หูใกล้ตาเข้าไปอีกเพราะกลัวมีคนมาทำร้าย มีแต่ได้กับได้ การที่เจ้าชายโดนปองร้ายก็มีเหตุมาจากสิ่งที่เรียกว่า”ดวงใจแห่งแสง” ที่จะทำให้ผู้ที่ครอบครองมีอำนาจมากมาย


เม้าท์

  • NC เกินเบอร์ อาจจะด้วยความที่มู้ดเป็นฝรั่ง อะไรก็เลยดูเปิดเผย และค่อนข้างโฉ่งฉางหรือเปล่าไม่แน่ใจ แต่คือมีทั้งช่วยตัวเองอารมณแบบ phone call แต่ไม่ใช่โทรนะเป็นอุปกรณ์อื่น มีทั้งในป่า ต่างๆ
  • เป็นบ้านที่ป่วนมาก คนเยอะไม่พอมีแต่คนแปลกๆ พ่อแปลก แม่แปลก พี่น้องทุกคนแปลกไม่มีใครปกติ ตอนคุยกันตีกันก็คือฮา
  • ตัวร้ายตายง่ายมากกก แบบอะไรวะเนี่ย ง่ายไปป่าว ร้ายขนาดนี้
  • ตัวละครเยอะ จำยาก เอาแค่บ้านเซบาสเตียนก็คือเยอะมาก ละยังมีสะใภ้มีเขยของบ้านอีก มีลูกหลานอีก สุดๆไปเลย แนะนำว่าอ่านหน้าหลังที่แนะนำตัวละครก่อน แล้วค่อยมาเริ่มเรื่องอ่าน
  • ช่วงแรกของเล่มเกริ่นค่อนข้างเยอะ อาจจะเบื่อๆหน่อย เรื่องเริ่มเดินตอนกลางเล่ม
  • การมีฉากแต่งงานก็คือ คอมพลีทสุดๆ ดีงามที่มีฉากนี้ แล้วฉากเปิดผ้าคลุมก็คือฟาดมากก

สปอย

  • เซบาสคลุมผ้าเพราะหน้าตาดี แบบดีมากก ดีจนเคยทำให้เกิดการฆ่ากันเพราะแย่งตัวเองมาก่อนเลยทำให้ตัดสินใจใส่ผ้าคลุมเวทมนตร์
  • ดวงใจแห่งแสงที่ว่าน่าจะเป็นสิ่งที่เซบาสเตียนถูกใครก็ไม่รู้(สาวกลัทธิที่รับอาสาพิทักษ์อัญมณี)สวมให้ในป่า ส่วนเซบาสเตียนเป็นผู้ที่ได้รับพรจากเวทมนตร์เป็นจิตวิณญาณที่แสนบริสุทธิ์จนความงามซึมเข้าสู่ผิวกายและกระดูก ทำให้พอสวมกับสร้อยคอพิเศษก็เป็นการลงล็อคอย่างที่เคยมีการทำนายไว้ และเป็นสิ่งที่คนร้ายในเรื่องต้องการ

รีวิว+สปอย | Turing code โปรแกรมลับรีเทิร์นรัก เล่ม3 จบ

เฟยเทียนเย่เสียง เขียน
ผู่เอ๋อร์ แปล


เนื้อเรื่อง

  • เริ่มเล่มด้วยความเฉื่อยแฉะ อ่านไปง่วงไป เป็นการเล่าตอนปัจจุบันกับflash back ย้อนอดีตสมัยทั้งคู่ยังเรียนอยู่สลับไปมา พอแต่พอเข้ากลางเล่มเริ่มสนุกเริ่มฮา มีตอนที่ย้อนเล่าไปตอนที่อธิบายว่ากวนเยวี่ยชอบน้องตอนไหนด้วย กลายๆว่าสารภาพความในใจตอนที่รู้ตัวแล้วว่าคิดยังไงกับน้องก็คือเริศจ้าาา 10 10 10 ก็คือตอนนั้นเพื่อนชายอย่างเจียงจื่อเจียนก็ทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีด้วยกับทำพอร์ตผู้ชายดีๆมาให้น้องเลือกว่าอะProfileเป็นอย่างไง เรียนอะไร หน้าตาเป็นแบบนี้มีรูปแนบแบบว่าเป็นCatalogเลยอะ แล้วทางพี่ก็คือไม่โอเคละถ้าน้องจะมีแฟนประมาณนั้น ก็เลยรู้ตัวแล้วก็เปิดเผยความในใจ โห มันดีจริงๆ ก็คือกวนเยวี่ยทำแบบอ้อมโลกมากกก แต่พอพูดอธิบายเท่านั้นแหละ ดียยยยย์ 
กวนเยวี่ยไปตามหาหนังสือให้น้องเป็นหนังสือของ Alan Mathison Turing(บิดาของวิทยาการคอมพิวเตอร์) ที่ให้ Christopher Morcom ก็ไม่รู้ว่าจริงๆแล้วคือมีความสัมพันธ์มากกว่าพี่น้องจริงไหมระหว่างสองคนนี้ แต่ทาง Alan Turing ก็คือเปิดเผยนะว่าตัวเองเป็นเกย์(ถ้าคนเคยดูเรื่อง The imitation game อาจจะคุ้น) แต่ในเรื่องนี้บ่งบอกว่าเกินเลยเพราะกระดาษหน้าหนึ่งมีการเน้นข้อความด้วยหมึก ก็เป็นหนังสือที่มีนัยยะและมีความเปิดเผยแต่คือน้องไม่ได้อ่านไง สุดท้ายก็เลยต้องมาบอก ปล.ขอเซนเซอร์เพราะเด็ดจริง สปอยมากกว่านี้คงไม่ต้องอ่านเล่มละ
  • ช่วงแรกจะมีขำๆเรื่องของคู่รองบ้าง ความฮาก็คือบ้านอยู่ใกล้ๆกันแต่คือไม่เคยเจอกัน 
  • มีเรื่องสมัยเรียนของเทียนเหอ ช่วงวัยของการเปลี่ยนแปลงทั้งเรื่องการเข้าสังคม เรื่องความรัก ความสับสน
  • แล้วก็มีเรื่องธุรกิจที่เริ่มดุเดือดฟาดฟัน ปั่นหัว วางแผน 
  • พี่ชายคนโตของเทียนเหอกลับมา พี่ชายคนนี้คือเก่งมากก คือออกจากบ้านหายไป20กว่าปีไม่ติดต่อกลับมาแบบว่าไปทำงานเพื่อชาติเป็นงานลับอะแล้วได้เหรียญมาเยอะก็เอามาเป็นของฝากให้คนในบ้านแต่ก็ต้องสูญเสียไปหลายอย่างพอรู้ว่าหลายๆคนก็ล้มหายตายและจากไปแล้วอย่าง เช่น พ่อของตัวเอง ทางเทียนเหอก็คือดีใจนะที่พี่กลับมาตอนนี้ครอบครัวตัวเองก็คือครบทั้งพี่คนโตพี่คนรองและคนรู้ใจอย่างกวนเยวี่ย แต่คือพี่คนโตไม่ถูกใจกวนเยวี่ยนี้แหละปัญหาคือไม่โอเคกับเพศที่สามก็ว่าหนักหนาแล้ว พอมารู้ว่าคนที่ที่บ้านไว้ใจให้ดูแลน้องชายคนเล็กตอนไปเรียนนอกกลับมาเอาน้องชายไปเป็นคนรักก็คือไม่สบอารมณ์อย่างแรงก็ตีกันนานอยู่ ทางพี่ชายคนโตก็คือมาแล้วก็ได้มาเป็นตัวช่วยในเรื่องงานเพราะความเก่งนิแหละเลยถูกน้องชายอย่างเทียนเหอหลอกล่อเซ็นยอมรับสภาพการทำหน้าที่ในบริษัทที่จัดตั้งกันมา ก็คือขำมากก น้องจะโดดหน้าต่างขู่คนพี่เลยต้องยอมเซ็นแต่ยอมไม่จบง่ายๆนะมีการขู่เอาไปจ่อเครื่องทำลายเอกสารด้วย สุดท้ายน้องโดดจริงคนพี่วิ่งไปหาน้องที่โดดไปจากหน้าต่างก็เจอว่ากวนเยวี่ยรอรับน้องอยู่ด้านล่าง เอกสารที่เซ็นก็คือหลุดมือละเครื่องทำลายไม่ได้กินแถมเอากลับคืนไม่ได้เพราะมีคนรับไม้ต่อมาฉกไปก่อน 5555 ทำงานกันเป็นกระบวนการ เป็นแก๊งค์ต้มตุ๋นที่แกงคนเก่งระดับชาติ
  • อีกอย่างคือความพี่น้องที่เขียนโค้ดเป็นก็คือทำเรื่องปวดหัวให้กับคนในออฟฟิศสุดๆเมื่อแกล้งกันแล้วต้องเอาคืนก็คือกระทบไปหมด อ่านแล้วคือขำนะแต่ถ้ามีอย่างนั้นกับเราจริงๆก็คือต้องกรี๊ดไหม แบบว่าทำอะไรกัน ว่างมากหรอ 5555
ปวดหัวไหมแม่ ที่ถ่ายมาคือส่วนหนึ่งนะ ยังมีต่อจ้ะ ตีกันให้ออฟฟิศแตก ตีกันสองคนแต่คือบานปลายเหมือนคน10คนตีกัน ปล.แอนดี้ที่ว่าเป็นศัตรูคู่อาฆาตของเรื่องที่ต้องฟาดฟันกันกับบ.ของกวนเยวี่ย
  • ตอนพิเศษตอนท้ายก็คือฮา เมื่อกวนเยวี่ยกับถงข่ายเผลอกินยาช่วยลืมลงไป คืนนั้นก็เมาแหละก็ฟัดกับคู่ตัวเองอีกดุเดือด แต่พอเช้ามาคือลืมไง บันเทิง
    • ทางกวนเยวี่ยความจำก็หายสิ่งที่จำได้ก็เป็นช่วงอายุ18 ที่ทั้งกวนเยวี่ยแล้วเทียนเหอยังเรียนอยู่ แล้วสภาพก็เปลือยคืนนั้นฟัดกันสุดไง ตื่นมาพร้อมกับความคิดที่ว่าตัวเองเป็นพี่ชายของเทียนเหอนะไม่ใช่คนรักของเทียนเหอก็คือ ตายไปเลย ทำอะไรลงไป นี่น้องนะ แล้วเรื่องงานอะไรก็กระทบหมดเพราะอายุ18ก็คือไม่มีประสบการณ์แต่งานที่ต้องรับผิดชอบตอนนี้คือCEOไง เงินเป็นพันล้าน แต่ยังดีที่มีโพรมีทิอุสเวอร์ชันอัพเกรดสุดๆมาช่วยให้รอดพ้น
    • ทางถงข่ายตื่นมาก็คืออาละวาดตามระเบียบแบบว่าถูกล่อลวงมา อาละวาดสุดฤทธิ์สุดเดช ถ้ายังจำช่วงที่ตีกันตอนว่าใครจะรุกจะรับก็นั้นแหละ รับตัวเองไม่ได้เพราะตัวเองโดนไง 555 รู้บทบาทกันแล้วเนาะ

เม้าท์

  • อย่างที่บอกตอนเริ่มว่าอ่านแล้วท้อเลยช่วงแรกเพราะหนาจริง แล้วอ่านไม่ต่อเนื่องไง หลายๆอย่างก็งงว่าเออ..อะไรตอนไหนที่มายังไง 
  • เป็นเล่มที่ฮาและหวานนะ คือบาลานซ์กันได้ทั้งคู่หลักคู่รอง คู่หลักก็อาจจะเรื่องเยอะกว่า แต่คู่รองก็มีประเด็นมาให้เล่นด้วยเหมือนกัน
  • อ่านยากสำหรับเราใน เรื่องธุรกิจ เรื่องการเงิน เรียกได้ว่าไม่มีความรู้เลย เคยแค่เทรดเงินเล็กๆน้อยๆ ถ้าคนที่เรียนสายนี้อาจจะสนุกกับการเล่นเกมส์ของคนรวยที่ใช้การปั่นหุ้น การเลเวอเรจสัดส่วนเงินแล้วยิงตีกันถล่มกัน ไม่ใช่การแก้แค้นแบบฟาดฟันฆ่ากันให้ตายแต่เป็นการเอาเงินเข้าสู้กันให้หมดตัวให้ล้มละลายมากกว่า
  • ฉากอย่างว่าก็คือแซ่บ เทียนเหอไม่ใช่คนขี้อายเด้อ คนขี้อายเป็นทางกวนเยวี่ยซะมากกว่า หลายๆฉากก็คือกล้าเกิน ที่ทำงานบ้างอะไรบ้าง 
เห็นประโยคนี้แล้วคือต้องเก็บอะ หมั่นไส้ ตอนแรกๆก็คืออีโก้สูงปรี๊ดดด
มาตอนนี้หรอเต็มปากเต็มคำไม่บ่ายเบี่ยงรู้เลยนะว่าเจาะจงคนไหน

รีวิว+สปอย | เทพบุตรแห่งชาติกับคุณผู้ชายคนนั้น เล่ม3 จบ

เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง (Yue Xia Die Ying) เขียน
ศีตกาล แปล

มี 3 เล่มจบ

เล่ม3 หน้าปกน่าจะเป็นต้นแป๊ะก๊วยหน้าบริษัทของสีชิงไหม ที่ได้ทำการถอนต้นไม้เก่าออกแล้วเอาต้นไม้ที่น้องชอบลง จนกลายเป็นเอกลักษณ์เป็นจุดเด่นของบริษัทเลยที่ใครผ่านก็ต้องมองต้องถ่าย

เม้าท์

  • บอกก่อนเลยว่าเล่มนี้หวานอะ แบบว่าย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้วไปอยู่บ้านสีชิง คืออ้างกับคนอื่นว่าเชฟที่บ้านสีชิงทำอาหารอร่อยเลยย้ายไปอยู่ด้วย อยากจะแหมมมมม่ ยาวๆ ทุกคนรู้ ประตูบ้านรู้ โคมไฟรู้
  • ความโหด เฉือนนิ่มๆของเสี่ยวเฉียวยังคงเส้นคงวา อ่านแล้วสะใจ ยิ่งมีตอนที่น้องลับฝีปากกับทนายอีก คำด่าแบบแบบฟังแล้วต้องคิดตามอะ สุดจริงด่าแบบคำปกติทั่วไปมันไม่เหมาะกับนักเรียนดีเด่นแบบน้อง
  • ฉากNC ไม่มีบรรยาย ไม่ได้เล่าแบบถึงพริกถึงขิงแบบที่คาดไว้เลย เป็นแบบตัดเข้าโคมแบบว่ารู้กัน ก็คือเหมาะกับเนื้อเรื่องแหละถ้าให้พ่อเทพบุตรเสี่ยวเฉียวมีฉากแบบนั้นก็คิดว่ามันจะกระโตกกระตากเกินไปหน่อยอะ
ครั้งแรกใช่ไหม ครั้งแรก เขินแทนสีชิง
ทำไมน้องพูดอย่างนี้ มันต้องสลับกันไหมอะพ่อเทพบุตร
  • พ่อแม่ของเสี่ยวเฉียวรับรู้ ไม่มีดราม่า เรื่องการคบผู้ชายของน้อง
  • อ่านแล้วยิ้ม ฟิลกู้ด เรื่อยๆ ไม่หวือหวา ค่อยๆพัฒนาความสัมพันธ์ 
  • เป็นเล่มจบที่เหมือนไม่จบ เพราะอ่านแล้วยิ้มมาตั้งแต่เริ่มเล่มคือเขาอยู่ด้วยกัน พอมาท้ายๆเรื่องทุกอย่างก็ดูเข้าที่เข้าทางความสัมพันธ์ไม่มีอะไรเปลี่ยนไม่มีอะไรกระทบกระทั่ง พระเอกคือตอนเขินก็น่ารักแต่ตอนดูแลก็คือ ออกหน้าออกตา.ออกปากปกป้องน้องดีมากๆให้ทำอะไรก็ทำ ชวนไปเล่นหนังยังไป 555

เนื้อเรื่อง

  • เริ่มเล่มมาเสี่ยวเฉียวไปงานรับรางวัล แล้วก็แน่นอนจ้ะ ได้รางวัลมา แล้วคือรางวัลใหญ่อะ อ่านไปลุ้นไป พอประกาศก็คือยิ้ม สร้างชื่อเสียงอีกแล้วยัยน้อง เก่งที่สุด สมกับคำว่าเทพบุตรแห่งชาติจริงๆไปที่ไหนก็ได้ดีได้คนชมได้ผลงาน ตอนเล่ม2ได้รางวัลไป1 มาเล่มนี้ได้อีก1 สุดยอด
  • ระหว่างการรับรางวัลก็มีการปะทะกันระหว่างแฟนคลับน้องกับแฟนคลับของดาราใหญ่ สุดท้ายแฟนคลับของเสี่ยวเฉียวชนะไปเพราะน้องได้รางวัลรับใหญ่เมื่อเทียบกันแล้วก็คือน้องได้รางวัลเร็วกว่า แล้วพอดาราคนนั้นมาเม้นต์แสดงความยินดีบังเอิญข้อความนั้นไม่เข้าหูเข้าตาประธานสีเข้าให้ ท่านประธานก็เลยจัดไปหนึ่งดอก สั่งตัดขาห้ามบริษัทในเครือให้งานดาราคนนี้อีกก็กลายเป็นว่าต้องห่างหายจากวงการ ไประยะหนึ่ง
  • น้องก็มีการรับเล่นหนังบ้าง และก็ลงทุนเองด้วยบ้างเพราะเงินมันเหลือ
เสี่ยวเฉียวไม่ได้เป็นแค่นักแสดงนะ เป็นนักลงทุนไปแล้วว
เงินเหลือๆเห็นลู่ทางเลยหว่านพืชรอผลสักหน่อย
  • มีช่วงเสี่ยวเฉียวบอกนะว่าตัวเองเคยเป็นใครอะไรยังไง(เรื่องในชาติก่อน)แต่สีชิงก็คือไม่ได้เชื่อไง แบบว่าเออ.ก็รับฟังไว้ แต่หลังจากนั้นก็มีบางอย่างตงิดใจแล้วก็เลยเริ่มหาข้อมูลเริ่มอ่านหลายๆอย่างที่มีความเกี่ยวพันกับยุคนั้นที่เสี่ยวเฉียวบอกว่าเคยอยู่ จนกระทั่งได้ทำหนังเกี่ยวกับสมัยราชวงศ์ที่น้องเคยอยู่ เป็นเรื่องที่ไม่มีนางเอกมีแต่ตัวเอกซึ่งมองคล้ายๆก็เหมือนเป็นหนังที่ถ่ายทอดชีวิตในชาติก่อนของเสี่ยวเฉียว 🥳🤩🥳🤩🥳🤩

รีวิว+สปอย | ความลับของตั้งโอ๋

MOOMOOTEN98 เขียน


แนะนำก่อนอ่าน

  • อ่านง่าย เรื่อยๆ ไม่ดราม่าเลย
  • วัยทำงาน ดารากับพนักงงานบริษัท
  • มีNC สดใสซาบซ่าน ตอนพิเศษคือไม่ไหว เลือดล้มมันเดิน กำไม้เรียวแน่นมาก

ตัวละคร

ตั้งโอ๋ – นายเอก

  • ข้างนอกใสๆ นุ่มฟู น่าบีบ แต่ข้างในแซ่บๆ
  • น้องเป็นพนักงานลูกจ้างในบริษัทที่ทำตัวจืดจาง แต่ยังไงค่ะ ความจริงลูกแม่เปิดแอคล็อคถ่ายรูปวาบหวิวลงเป็นงานอดิเรก

ดินแดน – พระเอก

  • ดาราลูกครึ่งชื่อดัง
  • ห้องพักอยู่ติดกับตั้งโอ๋ เหมือนจะธรรมดานะแต่ความไม่ธรรมดาคือพี่แกเป็นfollowerในแอคล็อคตั้งโอ๋ด้วย เป็นfollowerสายเปย์ท่านหนึ่ง

เนื้อเรื่อง

ตั้งโอ๋พนักงานบ.ที่แสนจะจืดจางดูธรรมดาสุดๆ แต่มันไม่ปกติเมื่อรู้ว่ามีคนข้างห้องเป็นดาราอย่าง”ดินแดน”แถมยังเป็นfollwerในแอคล็อคที่เขาคอยถ่ายรูปวาบหวิวลงอีก เป็นดาราแค่ให้ตื่นเต้นไม่พอใช่ไหมถึงต้องแถมoptionเพิ่มด้วยแล้วคือ…เป็นoptionที่ไม่อยากให้ใครรู้ ต้องบอกก่อนว่าแอคลับแอคล็อคที่เปิดก็เปิดแบบไม่ได้ว่าจะมีคนใกล้ตัวรู้เลยใช้ “ชื่อเล่นจริงๆ” ของตัวเองเป็นชื่อแอคไปอีกกก ยัยน้องงงง -_-!!!

ซวยซ้ำกรรมซัดหรือโชคพาชะตาลิขิต นอกจากห้องอยู่ข้างกันแล้ว สุดท้ายต้องมาทำงานรวมกันเพราะบ.ของตั้งโอ๋มีโปรเจค ก็ดูไม่มีอะไรมากแต่ก็นะ คนดูแลดารายังว่างจะมีใครบ้างจับจอง ใช่จ้าาาา. ตั้งโอ๋คนดีคนเดิมที่พี่ๆในบ.ใช้อะไรก็ทำกลายมาเป็น GB general เบ๊ ของดาราประจำโปรเจคอย่างดินแดน แล้วคนเราอะกลัวความแตกก็เลยเปลี่ยนชื่อเรียกเอากลางคันจาก”ตั้งโอ๋”กลายเป็น”ติ” ก็เนียนแหละ เนียนมาก ให้กำลังใจน้องเขาหน่อย

พอได้ไปทำงานร่วมกันมันก็จะดูงงๆหน่อย พอน้องเมาเรือ อีพี่ก็พร้อมเข้าชาร์ทเต็มที่ ไม่รู้ใครดูแลใครละงานนี้ แถมพอเมาเรือเมาอากาศมีอาการเหมือนจะป่วย พี่ๆเขาก็ให้พัก ความว่างใดๆเลยไถ่โซเซียลแล้วบ่นลงแอคลับว่าอยากกินปลาหมึก เท่านั้นแหละจ้าาา ปลาหมึกมาเสริฟ์ถึงห้องแบบไม่ต้องกดสั่ง คนเสริฟ์ก็นั่นแหละจ้าาา ไม่ต้องสืบ โป๊ะไม่โป๊ะ แตกตอนไหนใครทราบบบ 5555


รีวิว+สปอย | SKALET ความรักของคุณสกาเล็ต

nicedog เขียน


แนะนำก่อนอ่าน

  • อ่านง่ายเป็นเรื่องสั้น ไม่ดราม่า
  • มีความแฟนซี

เนื้อเรื่อง

เนื่องจากโฬมสอบติดและเป็นวันเกิดที่บ้านเลยให้เสนอของที่อยากได้ แล้วสิ่งที่อยากได้อยากมีคือนก อยากเลี้ยงนก พอที่บ้านอนุมัติก็จัดเลยหาร้านหาแหล่ง พอไปดูเขาก็แนะนำตัวเกิดใหม่ที่พร้อมออกร้านแต่โฬมดั้นไม่ถูกตาต้องใจ ไปถูกใจตัวที่เขาไม่ได้เสนอ น้องเป็นนกที่เพิ่งเกิดได้ไม่นานเหมือนกันร่างกายสมบูรณ์ แต่แปลกตรงที่ไม่ค่อยส่งเสียงร้อง เจ้าของร้านเลยไม่ได้เสนอขาย

พอเอามาบ้านก็มีห้องมีของครบ ปัญหาของสกาเล็ตอย่างเดียวก็คือติดเจ้าของอย่างโฬมเกินไป จะไปเรียนทีก็ร้องหา จะนอนก็ร้องไม่อยากห่างกัน(ห้องนอนโฬมก็คือข้างๆนั่นแหละ) ติดหนักจนโฬมเจาะผนังเพื่อจะทำที่กั้นแบบให้มองเห็น อีกอย่างเลยคือนกตัวอื่นเวลาออกนอกบ้านเจ้าของกลัวบินหนี แต่สกาเล็ตไม่ยอมบินจะเกาะเจ้าของอย่างเดียวจนโฬมต้องหาวิธีล่อให้บิน

และนั่นแหละสกาเล็ตก็มีความผูกผันกับโฬมมาก ก็เลยอธิษฐานขอให้ตัวเองเป็นคนเพื่อที่จะได้ทำอะไรหลายอย่างที่สามารถอยู่ใกล้ชิดโฬมได้ตลอดเวลา สุดท้าย ปิ๊ง! แฮปปี้


รีวิว+สปอย | เมื่อผมเป็นเจ้าของสวนสัตว์ เล่ม 1

ลาเหมียนฮวาถังเตอะทู่จื่อ เขียน
Himazan แปล

มี 6เล่มจบ


แนะนำก่อนอ่าน

  • อ่านง่าย สบาย
  • แฟนตาซี โลกมนุษย์ สวรรค์ ปีศาจ ตลกฮา
  • เป็นเรื่องของสัตว์เทพ(มีร่างคน)ที่โดนลงโทษให้มาทำงานในสวนสัตว์เป็นพนักงานตำแหน่ง”สัตว์” เช้าเป็นสัตว์ เย็นเป็นคน
  • แล้วแต่ละคนก็คือไม่ธรรมดา แบบโหดสุด หลงตัวเองสุด เวทมนตร์อลังการสุด ใฝ่รู้ใฝ่เรียนสุดก็มี
  • อ่านแล้วฟิลกึ่งเกมส์อะ แบบสร้างสวนสัตว์จากร้างๆให้กลายเป็นที่นิยม ตัวเอกก็ได้รับภารกิจเรื่อยๆต้องทำเควส ถ้าไม่ทำหรือทำไม่สำเร็จก็จะโดนฟ้าผ่า ก็คือไม่มีทางเลือกต้องสำเร็จเท่านั้นใครจะอยากเสี่ยงตาย เป็นมนุษย์ธรรมดามีชีวิตเดียว

ตัวละคร

ต้วนเจียเจ๋อ – ตัวเอก

  • นักศึกษาปริญญาตรีจบใหม่หางานไม่ได้ไปต่อไม่ถูก ญาติคนไหนไม่รู้ตายเลยได้มรดกเป็นสวนสัตว์ร้าง ตอนแรกก็คิดว่ารับไว้แล้วกะขายเอาเงินแต่แจ็คพอตเจอคำขู่เซ็นรับไปแล้วไม่ทำไม่ได้เดี๋ยวเจอฟ้าผ่าลงหัวตายแบบไม่เกิดใหม่
  • สัญญาที่ว่าเป็นสัญญาที่ชื่อว่า “โครงการแห่งความหวังหลิงเซียว”
  • ดำรงตำแหน่ง ผู้อำนวยการสวนสัตว์
ยังไม่ใช่เวอร์ชั่นผมลอนอะ 555

ลู่ยา

  • อีกาทองสามขาตัวสุดท้ายระหว่างสวรรค์กับโลก
  • เป็นพนักที่ระบบส่งมารับหน้าที่ในตำแหน่งสัตว์
  • ร่างคนคือหล่อสุด หล่อจริง แต่หน้าไม่รับแขกสุดๆเช่นกัน
  • โหดสุด หลงตัวเองสุดๆ ให้ทำอะไรไม่ชอบทำอย่ามาใช้งานกันนะ แต่ถ้าชมหน่อยยอพี่เขาหน่อยก็คือทำได้ เดี๋ยวทำให้แหละ 5555
  • ในสวนสัตว์เป็นนกไม่ระบุสายพันธ์
  • เป็นลูกพี่ใหญ่ของสวนสัตว์เลยแหละ สัตว์ตัวไหนก็กลัว เป็นขาใหญ่
  • อาหารต้องให้ต้วนเจียเจ๋อทำให้เท่านั้น ต้องทำ คนอื่นห้าม ห้าม ห้าม

โหย่วซู

  • จิ้งจอกเก้าหางในตำนาน
  • เป็นพนักที่ระบบส่งมารับหน้าที่ในตำแหน่งสัตว์
  • ร่างคนเป็นเด็กน้อย สาวน้อย หลอกตามากใครเห็นก็คือเอ็นดู แต่อีแม่อยากฟาดกระต่ายสดมาก หิวของดิบ
  • ในสวนสัตว์เป็นจิ้งจอกอาร์กติกสีขาว เริศเชิด
  • ความสามารถนางเรียกได้ว่าใครๆก็ต่างบูชาแค่เห็นร่างแล้วขอก็ได้สิ่งนั้นเลย กลายเป็นของศักดิ์สิทธิ์ประจำสวนสัตว์ พิมพ์99แล้วสาธุได้ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

ไป๋ซูเจิน และ เสี่ยวจิง

  • นางพญางูขาวและผู้ใกล้ชิด
  • เป็นพนักที่ระบบส่งมารับหน้าที่ในตำแหน่งสัตว์
  • ร่างคนเป็นผู้หญิงและผู้ชาย ตามปกติผู้ใกล้ชิดจะเป็นหญิงแต่มีเหตุ
  • ในสวนสัตว์เป็นงูขาว และงูเขียว 

หูต้าเหวย

  • จิ้งจอกปีศาจ 
  • ถูกจับผลัดจับมาเป็นแรงงานทาสในสวนสัตว์ ถูกกดจากรุ่นพี่(เดาไม่ยากว่าใครที่วิชาแกร่งกล้า) ทำงาน24/7 รับใช้และประจบผู้อำนวยการ
  • ในสวนสัตว์เป็นจิ้งจอกแดง

สงซือเชียน

  • หมี
  • เป็นพนักที่ระบบส่งมารับหน้าที่ในตำแหน่งสัตว์
  • ในสวนสัตว์เป็นหมีดำ
  • คือเป็นตัวละครที่น่ารักมากก แบบว่าเป็นคนตัวใหญ่เปิดมาฉากมาฉากแรกแบบโหดเลยนะ แต่พอเอาเข้าจริงเป็นคนซื่อๆรักการเรียนรู้ บอกว่าตอนทำงานตอนเช้าที่เป็นร่างสัตว์อยากได้หนังสือ เอาไว้อ่านในกรงเพราะเป็นคนรักการเรียนรู้ ต้วนเจียเจ๋อก็คือไปไม่เป็นเลยอะเพราะเป็นสัตว์เด้ออ อยากให้คนอื่นรู้หรือไงว่าไม่ได้เป็นสัตว์ปกติอะ ก็เลยได้แค่เอาทีวีไปติดให้ แล้วก็ยังไม่พอรีเควสช่องข่าวด้วย 555 อยากติดตามสถานการณ์บ้านเมือง ตลก

เนื้อเรื่อง+เม้าท์

เปิดมาก็เป็นการรับมรดกตกทอดจากญาติและความหดหู่หลังจากที่ได้รู้ว่าสวนสัตว์ไม่สามารถขายต่อได้ต้องถือไปเป็นระยะเวลา70ปี และถือเฉยๆไม่ได้ด้วยนะต้องปรับปรุงสวนสัตว์ต้องทำเควสตามที่ระบบประกาศ ก็คือมีแอปติดตั้งในโทรศัพท์เลยแล้วเช็คเอาว่าต้องทำอะไรบ้าง ทำเสร็จสำเร็จก็มีรางวัลให้ แต่ถ้าไม่สำเร็จก็คือโดนฟ้าผ่า(ตายไหมไม่รู้เพราะเล่มนี้ยังไม่โดน) 

สภาพสวนสัตว์ร้างเดิมก็ยังพอมีสัตว์อยู่บ้างแต่ก็แห้งแล้งมากเพราะโดนคนที่จ้างมาให้อาหารโกงเอาอาหารไปเยอะ พอต้วนเจียเจ๋อมาดูก็แก้ก็ปรับปรุงหลายอย่าง และสัตว์ตัวแรกที่มาช่วย(?)ก็คือลู่ยา ช่วยให้ดีขึ้นหรือช่วยให้ลำบาก555 เอาใจยากมากพ่อ เรื่องทำเควสก็เป็นพวกหาเงินเข้าให้ได้ ให้คนเข้ามาเที่ยวตามจำนวน หาสัตว์เข้ามาตามจำนวนต้องเป็นสัตว์ประเภทนี้ รางวัลที่ได้ก็พวกปรับปรุงสวนสัตว์ ทัศนวิสัย อาคาร คือทำทุกอย่างแต่ไม่ได้ทำอาคารอำนวยการ แล้วอาคารเนี่ยก็เป็นสิ่งที่ต้วนเจียเจ๋ออยากแก้มากอยากทำใหม่แต่ไม่มีตังค์ เศร้า

ความฝันอย่างหนึ่งของต้วนเจียเจ๋อคือมีอควาเรียม คือนางเป็นคนที่เลี้ยงปลาขึ้นมือมาก แบบว่าเลี้ยงดีจนงง เลี้ยงรวมกันก็ยังรอดจนเป็นที่สงสัย ด้วยความอยากมีแต่ทำอะไรไม่ได้ต้องเก็บเงินทำสวนสัตว์นี้ก็เลยมีแหละอควาเรียมหน่ะ…แต่เป็นขนาดตู้ปลา55555 และเพราะเรื่องปลานิแหละก็ทำให้ต้วนเจียเจ๋อได้คอนเนคชั่นอลังกาล รู้จักคนใหญ่คนโต

ด้วยความที่สวนสัตว์มีสัตว์เทพและปีศาจก็เลยมีเรื่องมีราวกับสำนักพรตที่ชื่อว่าสำนักหลินสุ่ย เป็นสำนักพรตที่มีชื่อเสียงมากในเมืองก็คือก่อตั้งมาเป็นพันปีละ คนก็นับหน้าถือตาเป็นทั้งที่ท่องเที่ยวและที่พึ่งพาทางใจ เรื่องเกิดเพราะนักพรตจับได้ว่ามีไอปีศาจที่สวนสัตว์แล้วคือต้วนเจียเจ๋อก็รู้อยู่แก่ใจแหละว่ามีจริงๆ5555 แต่คือจะไปบอกว่ามีไม่ได้ ก็ต้องบ่ายเบี่ยงจนสุดท้ายได้ลู่ยาเข้ามาช่วย ลู่ยาก็แบบเหมือนใช้กลแล้วไปหลอกว่าเป็นพุทธที่แกร่งกล้ามากจนนักพรตคนนั้นต้องนั่งสมาธิเข้าญาณไม่ออกหลายวันจนทำให้ทางสำนักเดือดร้อนเพราะกลัวว่านักพรตคนนี้จะเปลี่ยนศาสนาคือเป็นศิษย์เอกไง ไปมาเลยกลายเป็นที่รู้กันว่าที่สวนสัตว์มีคนที่วิชาแกร่งกล้ามาก ห้ามไปมีเรื่องด้วย ถ้าช่วยอะไรก็ช่วยถ้ายิ่งถูกออกปากจากต้วนเจียเจ๋อคือห้ามปฏิเสธ สวนสัตว์ก็เลยได้อานิสงค์หลายอย่าง

อีกอย่างที่เป็นเรื่องน่ารักเลยก็จะเป็นเรื่องของสัตว์ ในสวนสัตว์ตอนแรกก็จะแห้งแล้งมากแต่พอทำเควสได้รางวัลเป็นอาหารก็คือจะอุดมสมบูรณ์มากกว่าทั่วไปเพราะเป็นเนื้อเป็นอาหารที่มีพลังวิญญาณ คือถูกส่งมาจากสวรรค์อะแหละ ทำให้สัตว์ทุกตัวขนสวย จิตใจเบิกบาน บวกกับความที่มีลูกพี่คุมอยู่(ลู่ย่า)คุยภาษาเดียวกันก็เลยแลดูเป็นสัตว์ที่เชื่องมากเรียกได้ว่ารู้ความมากกว่าปกติ ทำให้เวลามีคนถ่ายคลิปหรือมีไลฟ์ไปโผล่บนSNSก็จะกลายเป็นที่ฮือฮากันมาก 

  • อย่างฉากที่สงซือเชียนหรือหมีดำที่ว่าชอบการเรียนรู้อะ มีช่วงที่เปิดข่าวแล้วคือนางยืนดูข่าวไงคนที่เห็นก็จะแบบ อะไรอะ ไม่เคยเห็นหมีดูข่าว ดูรู้เรื่องหรอ แล้วมีความหาของกินมากินไปดูไป 
  • มีคนมาไลฟ์สด แบบว่าชื่อดังคนตามเยอะ
  • ถ่ายโฆษณา

ทางสวนสัตว์ก็มีSNSเป็นของตัวเองด้วยก็เหมือนจะดูง่ายนะ แต่เควสบอกเลยว่ายากขึ้นเรื่อยๆต้องแบบใช้ทั้งเงิน(ที่ไม่ค่อยจะมี) ใช้เวลา และคอนเนคชั่นในการสร้างชื่อเสียงอีกเยอะแยะมากมาย

ส่วนที่อ่านแล้วลุ้นคือความจะแตกไหมที่สวนสัตว์มีทั้งมนุษย์และพนักงานตำแหน่งสัตว์อยู่ร่วมกัน คือต้วนเจียเจ๋อเป็นคนเดียวที่รู้ว่ามีคนที่ไม่ใช่คนอยู่ โป๊ะไหมต้องรอดูเพราะคนเริ่มเยอะแล้วตอนนี้

อีกอย่างที่ขาดไม่ได้เลยก็คือความน่ารักของผู้อำนวยการต้วนเจียเจ๋อในทรงผมใหม่ดัดลอน ทรงผมนี้มีที่มา จะเป็นช่วงท้ายเล่มแบบว่าน่ารักเอ็นดูนาง ไม่ชอบนะ แต่ว่าแก้ไม่ได้ละ55555 


ที่มาของรูปตัวละคร
《我开动物园那些年》 第1话:我是陆压【加入会员专享全集】


รีวิว+สปอย | มังกรไร้ขา

@moment เขียน


แนะนำก่อนอ่าน

  • จีนโบราณ แฟนตาซี มีปีศาจ นักพรต
  • ผูกกันหลายภพชาติ เล่าเรื่องสลับไปมาหลายช่วงเวลา เนื้อหาอลังแต่อ่านแล้วย่อยง่าย
  • โรแมนติก ลึกซึ้ง แต่ก็มีเรื่องราวฮาๆให้คอยหัวเราะอยู่เพราะแก็งค์เด็กน่ารักมากกก

ตัวละคร

เฉินจิ่นเหิง – นายเอก

  • ปัจจุบัน = นักพรต
  • มีพรสวรรค์ในการมองเห็นร่างที่แท้จริงของสรรพสิ่ง และร่างกายที่ไม่เจ็บป่วย(เลือดสามารถรักษาเยียวยาได้)
  • อาจารย์ของเหล่าทโมน ตั้งใจถ่ายทอดวิชาให้เหล่าปีศาจน้อยให้สำเร็จเป็นเซียน

เฮยเสอ – พระเอก

  • แม่ทัพปีศาจ
  • เป็นที่มาของชื่อเรื่องมังกรไร้ขา เพราะว่าเฉินเจิงเหิ่งมองเห็นเงาเป็นมังกรแต่ไม่มีขา
  • เป็นมังกรแต่เกิดในดินแดนปีศาจ พอคนเห็นร่างส่วนมากจะเข้าใจว่าเป็นงูเพราะว่าปกติมังกรจะอยู่แดนสวรรค์

เสิ่นเฮยจู – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • ผิวขาว ผมดำ ตาฟ้าน้ำทะเล
  • ร่างกายเหมือนเด็กอายุ14
  • พ่นไข่มุกออกจากปาก = ปีศาจหอยมุก

หย่งหยวน – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • AKA กระบี่ขึ้นสนิม
  • ผิวสีสนิมจาง เป็นสีที่เกิดจากเลือด
  • เกิดจากจิตของกระบี่ชื่อว่า “อั้นเหยียน” ที่เคยเป็นของเฮยเสอ

ไป๋เหมียน – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • AKA กระต่าย
  • หน้าตางดงามยิ่งกว่าผู้หญิง รูปร่างบอบบาง
  • เป็นจิ้งจอก9หาง(ที่อีกสองหางไม่ได้อยู่ที่ที่ควรจะอยู่ แต่ไปอยู่บนหัว)

จางมู่ – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • ถือกำเนิดมาจากไม้
  • เป็นปีศาจโลงศพ
  • มีเพื่อนในจินตนาการ หรือวิญญาณตามติดชื่อฮวาเอ๋อร์

หยางเซินเฝิง – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • พี่ใหญ่ของเรือนไผ่
  • ศิษย์คนแรกของเฉินจิ่นเหิง

อวิ๋นยี่, เสี่ยวยี่ – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • หญิงเดี่ยวของเรือนป่าไผ่ ถ้าไม่นับป้าหยี่(ปีศาจมด ที่เคยเป็นถึงราชินีมดเลย)
  • เหมือนจะเป็นปีศาจนก

ฉุนเป่า, เป่าเอ๋อร์ – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • เด็กทารกที่เฉินจิ่งเหิงเก็บได้ ที่มาที่ไปไม่ชัดเจน
  • ไม่รู้ว่าเป็นมนุษย์ ผี ปีศาจ หรือเทพ
  • เฉลียวฉลาด คลานหาที่นอนไม่เป็นที่เป็นทางเดียวก็ใต้โต๊ะใต้ตู้ ในหม้อก็เคยมาแล้ว
ผังตัวละครแบบไม่สปอย(ขอมาจากนักเขียนจ้าา)

เม้าท์

  • ก็คือเฟบเรื่องนี้ในเด็กดีไว้สักพัก จำได้ว่าอ่านช่วงแรกๆแบบว่าเนื้อหาการเล่าเรื่องคือดี แต่ติดที่เนื้อหาอลังการเลยพักไว้เพราะกลัวตกหล่นกลัวอ่านทีลืมชื่อไปมาเลยไม่ได้ตาม(ปกตินิยายเนื้อหาเยอะแบบนี้เราจะอ่านเล่มรวดเดียว)แต่ล่าสุดมาเปิดดูจบแล้วจ้าา แถมมีสนพ.ได้ไปแล้วด้วย ก็คาดหวังกับตอนพิเศษแหละคิดว่าต้องปริ่มมากแน่ๆเพราะอ่านในเว็บที่ว่าจบแล้วยังขาดตอนที่ใช้ชีวิตด้วยกัน ต้องปริ่มมากแน่ๆ คาดหวัง คาดหวัง✨✨✨ 
  • ก็คือมาตามอ่านใหม่หมดเลยจ้าแต่ใช้เวลาแค่2-3วันเอง เป็นเรื่องที่ผูกเนื้อหาได้อลังการมากหลายช่วงเวลาแต่อ่านแล้วย่อยง่าย งงนะ ปกติเนื้อหาผูกไปมาหลายๆเรื่องอ่านแล้วงง แล้วคือตัวละครก็เยอะนะแปลกใจตัวเอง
  • เป็นความรักที่ปริ่มมาก ลึกซึ้ง ติดตามตามหากันมาหลายภพหลายชาติแบบว่าโรแมนติก แต่ในความรักก็ยังมีความฮาของแก็งค์ทโมนที่คอยป่วนคอยกวนอาจารย์อยู่ แบบว่าห่วงมากก ไม่อยากให้อาจารย์ไปไหนอยากเป็นเด็กน้อยของอาจารย์ต่อไป พอมาเจอคนที่เหมือนจะมาเอาอาจารย์ไปก็เลยป่วน เพราะเด็กหลายๆคนไม่รู้ว่าอาจารย์เคยตามหาและยังมีความหวังที่จะเจอกับคนคนหนึ่งและคนคนนั้นก็คือคนที่ตัวเองพากันป่วนอยู่นั้นแหละ
  • และแน่นอนว่าหลงเด็กอีกแล้ว👶🏻👶🏻👶🏻 เจ้าแก้มยุ้ยเป่าเอ๋อร์ก็คือฮาไม่ไหว ป่วนไม่ไหว คลานเก่งหายเก่ง เอ็นดูวววว สงสารก็แต่คนตามหาใจหายไปอยู่ตาตุ่มละหาไม่เจอที แบบต้องตามหาทุกที

เนื้อเรือง

ปัจจุบัน(ชาตินี้ของเฉินจิ่นเหิง)

เรือนป่าไผ่แต่เดิมเฉินจิ่นเหิงเคยได้อยู่ร่วมกับเฮยเสออยู่ช่วงหนึ่ง ตอนนี้เรือนป่าไผ่เลยกลายเป็นที่ที่ยึดเหนี่ยวทุกอย่างในชีวิตของเฉินจิ่นเหิงเพราะเฮยเสอไม่อยู่แล้ว ด้วยความคิดถึงเฉินจิ่นเหิงเลยเดินไปที่หลุมศพที่มีป้ายชื่อแต่ไม่มีชื่อและใต้ดินก็ยังไม่มีร่างไม่มีศพ แต่คราวนี้เฉิจิ่นเหิงได้พบกับเด็กทารกคนหนึ่ง ความแปลกคือเด็กคนนี้มาได้อย่างไรมาจากที่ไหน(บริเวณนี้คนปกติจะเข้ามาได้ยาก) กลิ่นคล้ายมนุษย์แต่ก็ไม่ใช่แถมมีกลิ่นหอมจนแยกยากและหอมเกินกว่าที่เคยได้กลิ่นเป็นความหอมที่เชิญชวนให้เหล่าปีศาจอยากจะกิน🤣 หาที่มาทางไปไม่ได้สุดท้ายเด็กคนนี้ก็กลายเป็นสมาชิกใหม่ของเรือนป่าไผ่และได้ชื่อว่า”ฉุนเป่า” 

ฉุนเป่าคือเด็กน่ารัก ตอนมาคือยังเป็นทารกเลยพูดไม่ชัดอ๋อแอ๋แต่มีสองอย่างที่เก่งคือกินเก่งกับคลานเก่งมาก แล้วความลำบากใจของชาวป่าไผ่คือความคลานเก่งเนี่ยแหละ หาตัวอยาก หายเก่งจนกระทั่งคลานไปอยู่ในลังที่พี่ใหญ่ของชาวป่าไผ่จะเข้าเมืองไปหาอาหาร ฉุนเป่าก็เลยนอนลอยตามไปด้วย พอตื่นก็คลานหายไปหาของกินจนกระทั่งได้เจอ”เฮ่อเสียง” เฮ่อเสียงก็คือถูกชะตามากเลยเอาหยกให้ไปอันหนึ่งเพราะเห็นเด็กน้อยถูกใจ

ไม่นานคนในป่าไผ่ก็สังเกตุได้ว่าน้องน้อยหายไปก็เลยต้องออกตามหา พอได้เจอเฉิงจิ่นเหิงก็ได้เห็นหยกที่ฉุนเป่าถือมาเป็นหยกชั้นดีแถมลวดลายก็ยังมีความเกี่ยวพันกับเฮยเสอ ตามไปตามมาเฉินจิ่นเหิงก็ได้เจอกับเฮ่อเสียงพอเห็นแล้วถึงกับตกใจเพราะมีหน้าตาคล้ายเฮยเสอไม่พอ ยังมีเงามังกรทองตัวจ้อยอีก งานนี้เฉินจิ่นเหอเลยต้องทุ่มสุดตัวเพื่อตามหาความจริงว่าเฮ่อเสียงมีความเกี่ยวพันกับเฮยเสอหรือไม่ อย่างไร

ยังไม่พอ พอฉุนเป่าเริ่มพูดได้(แต่ยังไม่ชัด)ก็เรียกเฮ่ยเสียงว่า”ปาปา”ไปอีก!!! เด็กคนนี้้มันยังไง???

อดีต(ชาตินี้ของเฉินจิ่นเหิง)

เฉินจิ่งเหิงถูกเฮยเสอให้ลูกน้องจับตัวมาเพราะต้องการให้ช่วยตามหาปีศาจกิ้งก่า (งงนะ ไม่ขอให้มาดีๆ555) จับเขามาก็ผูกมือมัดเท้าทุกอย่างเพราะกลัวหนีแต่ช่วยไปช่วยมาเฉินจิ่นเหิงก็บอกว่าเต็มใจช่วยไม่หนีหรอกเพราะเห็นว่าปีศาจตนนี้ทำร้ายคนมากมาย ตอนแรกคิดว่าจับปีศาจแล้วก็จบแต่เพราะว่าปีศาจตัวนี้ไปเกี่ยวพันกับการล้มล้างการลอบฆ่าราชาแดนปีศาจทำให้เฉินจิ่นเหิงได้ไปเยือนดินแดนปีศาจ กลายเป็นว่าระยะทางยาวไกลวันเวลายาวนานทั้งสองคนก็เริ่มผูกพันกันเริ่มมีใจให้กัน

แล้วเฉินจิ่นเหิงก็ได้เข้าไปพัวพันและถึงขั้นถูกใส่ร้ายว่าเป็นกลุ่มคนที่หวังฆ่าราชาปีศาจเลยทำให้เฮยเสอต้องออกโรงหาทางแก้ซึ่งต้องเดินทางไกลและเป็นสิ่งที่เล่าลือกันว่ามีแต่สุดท้ายจะมีจริงไหมไม่มีใครเคยเห็น 

จนเกิดเรื่องเมื่อเฉินเจิ่นเหิงกับหยางซินเฟิงไปเมืองเมืองหนึ่งซึ่งเมืองนี้ได้ถูกมนต์มายาของเหล่าปีศาจและเฉินจิ่นเหิงถูกจับแล้วก็เกิดการปะทะกันของเหล่าปีศาจ ตัวพีคเลยคือเฮยเสอกับปีศาจกิ้งก่าแล้วเวลาลงโทษก็มาถึงเมื่อสวรรค์เห็นว่าปีศาจมาทำลายมนุษย์ซึ่งมันเป็นการทำลายแบบทั้งเมืองก็เลยพิโรธมากโกรธมาก ส่งอัสนีฟาดมาเต็มทีทุกคนแตกกระเจิงยกเว้นก็แต่เฮยเสอกับปีศาจกิ้งก่าที่จะตีกันให้ตายสุดท้ายปีศาจกิ้งก่าตาย เฮยเสอถูกอัสนีฟาดร่างแหลกเป็นธุลี เป็นเรื่องดิทีนี้เฉินจิ่นเหิงที่เคยคุยกับเฮยเสอไว้ว่าถ้าทุกอย่างจบจะไปใช้ชีวิตร่วมกันที่ป่าไผ่แต่มาตอนนี้เฮยเสอร่างแหลกวิญญาณสลาย 

“หลังเรื่องราววุ่นวายจบลง พวกเรามาอาศัยอยู่ด้วยกันที่นี่ดีหรือไม่”

เฮยเสอ

หลังจากที่อัสนีพรากเฮยเสอไปแล้วยังไม่พอ อัสนีก็รวมตัวอีกครั้งเพื่อที่จะฟาดเฉินจิ่นเหิงเป็นเคราะห์อัสนีสำหรับคนที่จะสำเร็จเซียนแต่เฉินจิ่นเหิงไม่อยากเป็นเซียนแล้วไงคนรักก็สูญสลายจะขึ้นสวรรค์ไปเพื่ออะไร สุดท้ายสายฟ้าที่ลงมาเป็น2สายด้วยกันเป็นด่านเซียนกับปราบมาร ดังนั้นเฉิงจิ่นเหิงเลยกลายเป็นครึ่งเซียนครึ่งมาร อายุยืนยาวกว่ามนุษย์ทั่วไปแล้วก็เริ่มตามหาเฮยเสอ ยังมีความหวังว่าจะต้องได้เจอกันอีก

ชาติก่อน

เฉินจิ่งเหิงเป็นเทพบนสวรรค์ชื่อ”อวี้จิ่น”เป็นเทพที่เกิดจากสระมรกต พลังคือมองเห็นทุกสรรพสิ่งแต่จะเป็นเทพที่ไร้อารมณ์ไร้ปรารถนายิ่งบวกกับการที่ไม่มีเพื่อน(เพราะว่าเทพทุกคนย่อมมีเรื่องราวเก่าๆที่ไม่อยากเปิดเผย แต่อวี้จิ่นมองเห็นไงเลยไม่มีใครคบ) แต่มีหนึ่งคนก็คือเทพปรุงยาเพราะว่าชอบมาถามหาส่วนผสมยาจากอวี้จิ่นเลยกลายเป็นคนเดียวที่ได้พูดคุยกันบ่อย

มีวันหนึ่งอวี้จิ่นก็โดนโคมไฟตกใส่ ด้วยความไม่รู้ว่าร้อนก็เลยคิ้วขมวดนิดๆแบบว่าอะไรเนี่ย แล้วก็มีเทพมังกรมาเห็น”เฮ่าเทียน”กลายเป็นว่าพอเฮ่าเทียนมาเห็นก็ตกหลุมรักอวี้จิ่น จากนั้นเลยมาหาทุกวันของหายทุกวันให้อวี้จิ่นช่วยหา ไปๆมาๆกลเม็ดก็เด็ดพรายมากขึ้นหาของมาให้ดู มาให้ชิมจนสุดท้ายพากันลงไปเที่ยวแดนมนุษย์แล้วเรื่องก็เกิดเมื่อได้พากันไปแดนปีศาจ 

ทีนี้ก็เกิดเรื่องใหญ่โตเพราะได้รู้ว่าปีศาจขึ้นไปแทรกซึมสวรรค์พอตามขึ้นไปก็ไม่ทันการณ์ละ ชาวสวรรค์โดนฆ่าไปเยอะก็เลยโดนลงโทษสิ แบบว่าอวี้จิ่นผู้ที่มองเห็นทุกสิ่งแต่กลับไม่สอดส่องไปเที่ยวเล่นกับเฮ่าเทียน เลยจะโดนลงโทษให้ไปอยู่ดินแดนไร้ภพ เฮ่าเทียนก็ไม่ยอมเพราะร่างกายของอวี้จิ่นบอบบางเลยขอรับคนเดียว ก็แปลงกายกลับเป็นมังกรทองตัดขาตัวเองหวังให้ขาเป็นเสาค้ำยันอุดรอยรั่วของฟ้าหวังให้ผ่อนผันโทษได้บ้างแต่ก็ยังมีคนไม่โอเค อวี้จิ่นเลยต้องรับโทษเหมือนกันเลยถูกส่งไปเก็บเกี่ยวดูแลดอกปราณสี่ภพที่จะนำมาเยี่ยวยาชาวสวรรค์ที่ถูกทำร้ายและนี่ก็เป็นที่มาว่าร่างกายของอวี้จิ่นทนต่อพิษต่างๆก็เพราะว่าได้ซึมซับสรรพคุณของดอกปราณสี่ภพ

การลงโทษก็ยาวนานหลายพันปีและวันที่อวี้จิ่นกลับสวรรค์ก็เป็นวันที่เฮ่าเทียนพ้นโทษ แต่รอแล้วรอเล่าก็ไม่เจอว่ากันว่าเฮ่าเทียนอาจจะเจอเรื่องร้ายมากกว่าเรื่องดีเพราะไม่มีขาไม่มีกรงเล็บต่อสู้ก็ยาก วิญญาณอาจจะแหลกสลายไปแล้วไม่ก็อาจจะตกไปในดินแดนอื่นแล้ว สุดท้ายอวี้จิ่นไร้อาลัยกับสวรรค์ตัดสินใจเข้าสู่สงสารวัฏไปเกิดในแดนมนุษย์หวังแค่ไปท่องเที่ยวเดินเล่นในที่ที่เคยไปกับเฮ่าเทียน ได้รู้จักความรู้สึกอารมณ์ต่างๆที่ควรจะมี

สปอยขั้นสุด

  • ฉุนเป่า ก็คือลูกของเฉินจิ่นเหิงกับเฮยเสอ การกำเนิดเกิดมาก็เหมือนกับที่เทพอวี้จิ่นเกิดคือเกิดจากน้ำต่างๆรวมกัน และที่มากกว่าคือน้องเกิดจากน้ำอันนั้นแหละ(ของเฉินจิ่นเหิงกับเฮยเสอ)ก็เลยจะเรียกปาปากับแม่ แล้วความอลังการของน้องคือพลังเยอะมากแบบอย่างที่คนสงสัยกันว่าทำไมปีศาจหมูป่ากลายเป็นหมูป่าก็เป็นเพราะน้อง คนที่เคยทะเลาะกันหายได้ก็เพราะน้อง คนจะลืมเรื่องราวบางช่วงได้น้องก็สามารถเป็นพลังคล้ายกับเทพอวี้จิ่น
  • ฉากจบเฉินเจิ่งเหิงกับเฮ่ยเสียง ก็ได้ไปแต่งงานและน่าจะอยู่ด้วยกันที่ดินแดนปีศาจแต่รอดูตอนพิเศษว่าจะมีไปนอนพัก?ย้อนความหลังกันที่เรือนป่าไผ่หรือเปล่า
  • เฮยเสอ ก็คือเฮ่อเทียนเทพมังกรทอง ซึ่งก็คือเฮ่อเสียง อ๋องสี่ที่ได้มาเกิดใหม่ 

รีวิว+สปอย | ค่อยๆรัก 3เล่มจบ

summer december เขียน


แนะนำก่อนอ่าน

  • อ่านได้เรื่อยๆ slice of life มีฟีลกู้ด มีหน่วง มีแซ่บ หลายรสชาติ
  • เป็นนิยายวัยทำงาน แบบว่างานสายDigital Marketing Production ตั่งต่าง ความกทม. งานออฟฟิศ
  • เจ้านาย ลูกน้อง
  • Age gap พระเอกนายเอกมีความต่างด้านอายุ แบบ10+

เนื้อเรื่อง

พัท(นายเอก)เด็กจบใหม่จากอเมริกาตัดสินใจกลับมาหางานทำที่ไทย แล้วก็ได้เข้ามาทำงานที่บ.เจียนกรุ๊ปซึ่งก็เป็นกิจการทางบ้านของเจ๋ง(พระเอก) แรกเจอหน้าเป็นอุบัติเหตุแบบฮาๆอย่างการเผลอทำน้ำเฉาก๋วยหกใส่รองเท้าสุดหรูอย่างบอตเตก้าเวเนต้าของเจ๋ง ซึ่งถ้าเป็นคนที่ไม่รู้จักแบบผ่านไปผ่านมาก็คงจะขอโทษแล้วก็ผ่านไปแบบไม่ได้นึกถึงอะไรมาก แต่ยังไงค่ะ! 555 คุณเจ๋งเจ้าของรองเท้าบอตเตก้าเวเนต้ากลายมาเป็นหัวหน้าคนใหม่ของแผนกที่พัทได้เข้ามาทำงาน กลายเป็นว่าพอได้เห็นหน้า กลิ่นน้ำเฉาก๋วยกับยี่ห้อรองเท้าก็ลอยตามมาอย่างช่วยไม่ได้

ฉากแรกเจอหน้าก็ไม่ค่อยน่าประทับใจ ฉากต่อมาอย่างการทำงานร่วมกันระหว่างเจ้านายมือใหม่กับลูกน้องที่เพิ่งเคยมาร่วมงานกับคนไทยด้วยกัน100%ก็บอกได้คำเดียวว่าshock ไม่มีเรื่องให้น่าประทับใจเลย เจ๋งที่ต้องมาเป็นเจ้าคนนายคนก็คือทำตัวไม่ถูก ปกติทำงานเองเดินงานเอง พอต้องมาcontrolมาmanageและช่วยsupportบางทีก็ทำเกินหน้าที่ไปจนดูเหมือนไม่วางใจให้ลูกน้องทำงาน แล้วยังไง! พัทไม่ยอมให้เป็นอย่างนี้ต่อไปแน่นอน เครียดมากจนแบบอยากย้ายงานคือมันไม่ได้มีแค่เรื่องหัวหน้างาน แต่เรื่องเพื่อนร่วมงานก็ไม่น้อยหน้า อย่างการที่เด็กใหม่ต้องมาช่วยงานแบบแปลเอกสาร ถ่ายเอกสาร คือมันเป็นงานที่ไม่ใช่หน้าที่ที่สมัครเข้ามาไง พอมีให้ประเมินก็ฟาดเลย นี่ไม่โอเคเลย ไม่โอเคมากๆ ต้องเปลี่ยนตัวเองนะคุณเจ๋ง ต้องเชื่อใจและแนะนำให้ลูกน้องหาทางลองผิดลองถูกเอง ไม่ใช่จะมาปูพรมเดินหรือแหวกทางถางป่าให้ ถ้าทำตัวดีขึ้น พัทจะเลี้ยงชาไข่มุก🧋🧋🧋 55555 พิมพ์แบบโกรธมากกแต่ลงท้ายก็คือ ยังไง  😋

หลังจากนั้นสถานการณ์หลายๆอย่างก็เริ่มโอเคขึ้นเรื่อยๆ เจ๋งก็เริ่มปรับตัวปรับปรุงหลายๆอย่าง และแน่นอนสิ่งที่พัทเคยบอกไว้อย่างการเลี้ยงชานมก็ต้องจัด และที่น่าตกใจไปกว่านั้นคุณเจ๋งเป็นเพื่อนของเหล่าเฮียๆที่พัทรู้จักอีก ก็เป็นคนใกล้ตัวที่พัทไม่คุ้นหน้าคุ้นชื่อ พอได้มางานเลี้ยงเปิดตัวร้านอาหารที่หุ้นกันระหว่างเฮียๆกับคุณเจ๋งก็คือ 5555 ทำตัวไม่ถูก เจ้านายกับเฮียเป็นเพื่อนกัน(ซึ่งก็เป็นเจ้านายที่เคยไม่ชอบหน้า+เคยเม้าท์กับเหล่าพี่ๆว่าไม่โอเคมากๆ)

ความใกล้ชิดก็เริ่มเพิ่มขึ้น เมื่อเจ๋งรู้ตัวแล้วว่าตัวเองชอบน้องมากกกก มีความเอาตัวเข้าใกล้ ทำอะไรหลายๆอย่างให้ ส่วนทางพัทนั้นก็ไม่ได้สงสัยอะไรทั้งที่บางอย่างความเจ้านายลูกน้องคือไม่ใช่เลยยย ไม่มีเจ้านายที่แบบใจดีและเข้าถึงขนาดนั้นหรอก เจ้านายที่ไหนบอกจะมารับไปอีเกียด้วยกัน “คุณเจ๋ง ณ บางไหน” ก็มา5555 ตัวเองจะพูดไปบางนา แต่น้องแทรกขึ้นมาว่าจะไปบางใหญ่ก็ต้องหาทางเลี้ยวสิ รถคันหลังบีบแตรด่าพ่อแล้วนะเอาจริง บางไหน!! 5555 

ยังไม่พอ ยังมีตอนที่ต้องออกสนามดูโลเคชั่น ทำงานนอกสถานที่อีก ก็คือซับเต็มที่ อีกตอนก็ตอนหลอกน้องว่าจะเลี้ยงดื่มเลี้ยงข้าวแบบหาไอเดียปรับปรุงร้านอาหารที่หุ้นกับเพื่อน แต่ความจริงมันก็คือเดตดีๆนี่เอง ส่วนทางพัทก็คือ ของฟรีมีหรือพัทจะพลาด5555 บางทีก็สงสารคุณเจ๋ง

เห็นเหมือนสนุกเฮฮาแต่ก็มีตอนหน่วงๆเหมือนกันเมื่อเจ๋งสารภาพว่าชอบพัท แล้วพัทคือตอบกลับว่าไม่จริงหรอก ก็คือช้ำใน ช้ำอกมากกก บอกปฏิเสธยังไม่เจ็บขนาดนี้แต่กลับบอกไปว่าไม่จริงหรอก พัทคือมองว่าคุณเจ๋งคือperfect guyสุดๆ ไม่มีทางมาชอบพัทหรอก ก็เลยห่างเลย ส่วนทางพัทหลังจากนั้นก็ได้ลองคบหาดูใจกับคนคนหนึ่ง ก็เหมือนจะไปด้วยดีนะ แต่สุดท้ายเหมือนไม่ลงล็อคก็เลยเลยต้องบอกปัดไป ช่วงนี้ใครทีมคุณเจ๋ง ณ บางไหนก็คือเจ็บปวดรวดร้าวมากกก สงสาร

มาเรื่องฮาของตัวละครประกอบอย่าง”เจ๊โชติ“บ้างดีกว่า เจ๊โชติเป็นตัวละครหนึ่งที่เราชอบที่สุด มาตอนที่พัทเครียดเรื่องงานในช่วงแรกๆเพราะว่าพัทไม่getกับการวิธีการทำงาน บวกกับคนในที่ทำงานlifestyleไม่เข้ากันอีกก็ยิ่งหนัก พอมีเจ๊โชติที่ตอนแรกเป็น”พี่โชติ”ก็เหมือนจะมีคนคุยด้วย แต่พอสุดท้ายกลายเป็น”เจ๊” พัทก็ได้เพื่อนกินข้าว เพื่อนปรึกษางาน และเพื่อนทางใจ ครบทุกอย่าง อีกคนที่ชอบมาตั้งแต่เรื่องของนางแล้วก็คือ”จ๊าบ” น้องชายแท้ๆของเจ๋ง ณ บางไหน ตอนอ่านเรื่องของจ๊าบก็เป็นคนuniqueแบบตลกๆนะ แล้วพอได้มาอ่านเรื่องนี้ก็คือฮา เหมือนจะมาเป็นตัวขัดแต่ก็กลายเป็นตัวฮาซะงั้น เพราะแรกๆนางดูไม่โอเคกับที่พี่ชายมาชอบพัทซึ่งเป็นลูกน้องในปกครอง และสุดท้ายเจ๋งก็กลายเป็นคนหนึ่งที่พัทสนิทด้วยมากๆ แต่ยังไงสุดท้ายนางเจ๋งก็ต้องห่างๆเพราะต้องเคลียร์เรื่องตัวเอง(นางมีเรื่องของตัวเองแยกเด้อ)+ต้องยอมเพราะพี่ชายกับพัทเขาชอบกันจริง แต่คนฮาทำอะไรมันก็ฮาอะ ภาพในหัวคือเป็นคนคูลแบบตลก


เม้าท์

  • ปกติก็ชอบนิยายวัยทำงานอยู่แล้ว แล้วเรื่องนี้ก็คือเยอะไปอีก ไฮไปอีก แบบว่าเป็นโลกที่ฉันคิดว่าไม่น่าจะได้เข้าถึงอะด้วยรูปแบบของงาน แต่ชอบนะ แบบได้เรียนรู้ว่าเออ เขาทำงานกันอย่างนี้หรอ เพราะไม่มีเพื่อนเรียนสายนี้เลย
  • ความage gapใดๆก็คือได้มากกก ขำแบบเทียบอายุแล้วน้องยังเด็กอยู่ ตลก ส่วนคนพี่ที่ดูเนิร์ดนิดๆเหมือนไม่ได้มีประสบการณ์เชี่ยวชาญอะไรมาก แต่พอขึ้นเตียงเป็นอีกแบบเลยนะ 5555 แต่คือเข้ากันได้ดีมากก เกิ๊นนน
  • ความหน่วงก็คือได้ที่ ไม่ได้หนักหนาสาหัส หน่วงพอได้รสชาติ
  • ส่วนตัวละครที่ชอบก็คงไม่พ้นจ๊าบ ชอบนางมาตั้งแต่เรื่องของนางเองละ ได้อ่านตอนที่นักเขียนลงเรื่องนี้ใหม่ๆก็เลยไปตาม อีกคนที่ชอบก็ไม่พ้นเจ๊โชติ 555 ความเม้าท์ความคันปากแล้วไประบายกับแม่ก็คือฮา
  • ส่วนตอนพิเศษก็คือดียยยยย์ อีพ่อก็คือดาเมจรุนแรงมากกกก ละนางจ๊าบก็555 ไม่สงสารหรอกนะ ตลก

นิยายเรื่องอื่นๆสำหรับคนที่ชอบนิยายวัยทำงาน

เราก็อยากจะขายนิยายเรื่องอื่นด้วยให้ไปอ่านกันเป็นแนวทำงาน หรือใครจะมาแนะนำเพิ่มเติมก็ยินดีมากๆค่ะ มีหลายเรื่องที่ได้อ่านแต่อาจจะลืมชื่อลืมแนะนำไป