รีวิว+สปอย | นายหยุดแกล้งฉันได้ไหม เล่ม1

เจียวถังตงกวา (Jiao Tang Dong Gua) เขียน
สีน้ำ แปล

ทดลองอ่าน จิ้ม


แนะนำก่อนอ่าน

  • นายเอกตายเพราะอุบัติเหตุรถชน
  • พระเอกได้ย้อนกลับมาใหม่ช่วงที่ยังไม่รู้จักกับนายเอก
  • ไม่น่าจะมีดราม่าอะไรแล้วในรอบนี้ เพราะพระเอกดูท่าจะกวาดเรียบ คลั่งรักมากแหละ
  • ออกแนวต้อนแกะให้จนมุมแล้วจับกิน สงสารนายเอกอยู่นะ 555
  • Vibe ฝรั่งไปเลย บินกันไปทุกมุมโลกเพื่อไปแข่งกันเป็นว่าเล่น

ตัวละคร

อีวาน ฮันต์

  • น้องใหม่ในวงการรถF1 อยู่คนละสังกัดกับพระเอก
  • อายุน้อยกว่าพระเอก2-3ปี
  • เป็นตัวสำรองในสังกัด แต่สุดท้ายก็ได้โอกาสแสดงฝีมือ

วอห์น วินสตัน

  • ม้ามืดในวงการที่กำลังทะยานขึ้นไปบนยอดของวงการF1
  • ได้ย้อนกลับมาใหม่หลังจากสูญเสียเพื่อนรัก(ที่ไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนรักรักเพื่อนหรือเปล่า)

เนื้อเรื่อง

วินสตันได้เสียเพื่อนรักอย่างอีวาน ฮันต์ไปจากอุบัติเหตุ หลังจากนั้นเขาก็ตกอยู่กับความทุกข์ จนวันหนึ่งที่เขาไปนั่งเมาที่หลุมศพของ”เพื่อนรัก”พอลืมตาตื่นก็ได้รู้ว่าตัวเองได้ย้อนกลับมา5ปีก่อน หลังจากนั้นแผนการที่จะกลับเข้าไปตีสนิทเข้าไปอยู่ในวงโคจรของอีวาน ฮันต์ก็เริ่มขึ้น

การพบเจอระหว่างวินสตันกับฮันต์ในแต่ละครั้งเรียกได้ว่าไม่ธรรมดา อย่างครั้งแรกเลยคือเจอกันในห้องน้ำโดยที่วินสตันช่วยรูกซิปกางเกงให้ ใช่! รูดซิปกางเกง ก็คือแบบบ 5555 เกินไปมากกก ออกตัวเกินไปไหม แต่บอกได้เลยว่าเข้าหาแบบนี้จำได้ขึ้นใจจนไปถึงขั้นหลอนจิต แต่ความที่ฮันต์ก็นะ เป็นเหมือนนักแข่งตัวน้อยๆที่เข้าวงการก็เลยมองไม่ออกว่าคนอย่างวินสตันที่โด่งดังเป็นหัวแถวของวงการจะเข้ามาตีสนิทเขาเพื่ออออ

หลังจากนั้นการเข้าหาก็เริ่มดูปกติมากขึ้นอย่างการเข้ามานั่งดูดบุ๋น แต่ก็อย่างว่าธรรมดาโลกไม่จำก็เลยของดูดด้วยอันเดียวกันนั้นแหละ แล้วก็มีมาช่วยเรื่องแทกติคว่าต้องขับยังไง จนสุดท้ายวินสตันช่วยปลดล็อคความสามารถของฮันต์ซึ่งมันก็ไปประจวบเหมาะกับที่ฮันต์ได้มีโอกาสได้ลงสนามแข่งและผลที่ได้ออกมาก็เป้นที่น่าพอใจมากๆของทีม(ความบังเอิญไม่มีจริง มีแต่ทำให้บังเอิญ 555 วินสตันนางร้ายเด้อออ คิดการใหญ่ต้องลงทุนทุ่มสุดตัว) พอเหมือนเริ่มได้ใกล้ความอลังการของแผนเก็บเกี่ยวก็เริ่มใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น จนกระทั่งพาไปคลับไฮโซ นี่แหละ5555 กำไรของวินสตันสุดๆ ก็คือก่อนหน้านี้น้องฮันต์เขาอัดอั้นอยากไปปาร์ตี้สาวๆกับนักแข่งด้วยกัน แต่ไฉนเลยเจ้าที่อย่างวินสตันจะฉกกลับมาไม่ได้แถมมากไปกว่านั้นดันไปขู่คนที่จะดึงน้องไปจนขวัญหนีดีฝ่ออีก จบวันนั้นเรียกได้ว่าน้องฮันต์ตัวแดงช้ำไปหมดจากคนที่คุณก็รู้ว่าใครแต่น้องฮันต์เดาไม่ออก

เล่มต่อไปก็น่าจะไปเรื่องการไต่แรงค์ของน้องละว่าจะไปได้ขนาดไหน ส่วนทางวินสตันนั้นเหมือจะลอยตัวไปแล้ว น้องได้คนมีช่วยคนใหม่ก็ดูท่าจะดีขึ้น ไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้วน้องจะได้ย้ายทีมไปไหนไหม แล้วสุดท้ายน้องจะไปถึงจุดสูงสุดของวงการได้อย่างที่วินสตันเคยพูดหรือเปล่าที่ว่าน้องเคยแซงตัวเองได้


เม้าส์

  • อ่านได้เรื่อยๆนะ เราไม่ใช่คนที่ดูวงการแข่งรถแต่พอรู้เรื่องรถอยู่บ้างเพราะเรียนมาก็เลยเออ รีเลทนิดๆ แต่ถ้าเป็นคนที่ไม่รู้อะไรเลยอาจจะแปลกๆ
  • ช่วงแรกๆของเรื่องเราอ่านแล้วมีความหลอนๆจิตๆนิดๆ แบบว่าการเข้าหาของคุณวินสตันเขาชั้นเชิงมันแบบเยอะมากละมั้ง แบบเข้าหาแบบอ่อยให้เหยื่อตายใจ แต่เผอิญเหยื่อมันซื่อก็เลยดูเหมือนฉากฆาตกรรมนิดๆ
  • ก่อนหน้านี้อ่านเรื่องฝ่ากฎรักของนักเขียนคนนี้แล้วมาอ่านเรื่องนี้ก็คือแปลกไปเลยแฮะ เรื่องนั้นฉากไม่ได้ดู18+อะไรขนาดนี้ แต่เรื่องนี้คือแบบต่างไปหมด ยังกับคนละคนแต่ง มันแบบคนละแนวไปเลย
  • หลังจากอ่านเล่มแรกจบ ก็ไม่ได้หวังอะไรมาก นอกจากขอให้คุณวินสตันถนอมน้องหน่อยเถอะ คืนนั้นมันเกินไปพ่อ รู้ว่าคิดถึงมากแต่ก็นะ

รีวิว+สปอย | ฝ่ากฎรักต่างโลก เล่ม2,3 จบ

เจียวถังตงกวา (Jiao Tang Dong Gua) เขียน
BlueFeather แปล

รีวิวเล่ม1ค่าาา ถ้ายังไม่อ่านไปเจิมก่อนเด้ออ


เนื้อเรื่อง

เปิดเรื่องมาได้ไม่นานก็ได้รู้เรื่องที่เราสงสัยมาก่อนหน้านี้ละว่าโม่เย่กับชายลึกลับคนที่เคยช่วยโจวอวี้มีความสัมพันธ์กันยังไง หลังจากนั้นเลยเป็นเรื่องที่โจวอวี้ต้องมาปรัปตัวว่าจะเป็นยังไงต่อไปเมื่อกายภาพของไอโดลันมันเปลี่ยนไป แล้วลึกๆในใจความสัมพันธ์ความใกล้ชิดจะเป็นยังไงต่อ ระหว่างนั้นก็ยังมีเรื่องการบุกไปฐานนู่นนี้อยู่ ก็เอาเป็นว่าเลือดตากระเด็น แต่ว่าคนใกล้ชิดยังไม่มีใครตาย หลังจากนั้นก็มีเรื่องที่ทำให้โม่เย่ต้องติดอยู่ในร่างของคนไม่สามารถเปลี่ยนกลับไปร่างอื่นได้ ซึ่งมันก็หมายความว่าโม่เย่ไม่สามารถใช้พลังที่มีได้100%

ยังมีเรื่องของโจวชิงน้องของโจวอวี้(ตัวเอก)ที่มีปัญหาเรื่องเนื้องอกในสมองที่ต้องผ่าตัดอีก ก็แบบมันลุกลาม แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอย่างที่ว่าน้องได้ติดต่อกับสิ่งทีชีวิตระดับSบนดาว แต่ว่านะ สิ่งมีชีวิตก็มีทั้งดีแต่ไม่ดี แต่ยังไงค่ะ นัมเบอร์วันไปเลย เกินหน้าเกินตาไปมาก เพราะว่าสิ่งมีชีวิตระดับSที่น้องติดต่อนั้นมันตัวพ่อ

ชอบอันนี้มากที่ว่ามนุษย์ที่ขึ้นมาบนดาวก็มีหลักที่ต้องยึดถือ3ข้อใช่ไหม แต่ว่าสิ่งมีชีวิตบนดาวก็มีหลักที่ต้องยึดถือเหมือนกันนั้นคือ ห้ามหลงรักมนุษย์ เออ มันต้องมีอดีตที่เลวร้ายนั่นแหละ และใช่ สิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือมนุษย์ที่ขึ้นมาบนดาวนี้ เพราะไม่เพียงแค่จะทำทุกอย่างเพื่อทำลายและยึดสิ่งที่ตัวเองต้องการจากดาวนี้ไป แต่ยังไม่สนใจด้วยว่าทำการใหญ่ใจต้องเหี้ยม ฆ่าได้แม้กระทั่งเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเพื่อสิ่งที่ตัวเองต้องการ


เม้าส์

  • อ่านเล่ม1 จบตั้งแต่ออกเล่มใหม่เลยมั้ง ไม่รู้นึกยังไงมาอ่านเล่ม2-3ต่อตอนนี้ ห่างหายไปนานมาก รายละเอียดบางอย่างก็เลยจะหลุดๆไปบาง เป็นการเปิดมาอ่านเพราะอยากพักสมองฉลองวันเกิด แต่กลายเป็นว่าทำให้ไม่ได้นอนเลยจ้าาา ตัดใจนอนทุกครั้งเมื่อรู้ตัวว่าเช้าแล้วสาว 5555
  • หมดกระดาษทิชชู่ไปเท่าไหร อหหหหหหห อ่านยังไงไม่ให้มีน้ำตา มันเหลือเกิ๊นน ทำร้ายจิตใจกันมากนะ หักไปหักมา
  • สุดท้ายแล้วเรื่องนี้มีกี่คู่ จะนับเป็น 2 หรือเป็น 3ดีก็เอาที่สบายใจ
  • เสียดายอย่างที่เรื่องคู่ของน้องไม่ได้มีต่อ มันแบบค้างคามาก หลังจากที่ทุกคนกลับมาโลกก็ปล่อยน้องไว้นู่นกับสิ่งที่คุณจะรู้ว่าเป็นใครเมื่อคุณได้อ่าน แล้วคือยังไงต่อแม่!! อยากเห็นน้องมีความสุขอะ ความสุขน้องเป็นยังไงบ้างงงงง
  • ส่วนเรื่องของโจวอวี้ก็ไม่ต้องอะไรมาก แฮปปี้ ด้วยความที่ทั้งตัวเองและโม่เย่ก็อยู่ในระดับที่ไปต่อด้วยกันยาวๆก็สบายใจ
  • บทสรุปเรื่องนี้คือมนุษย์ด้วยกันนี้แหละที่อันตรายที่สุด
  • เอาจริงไม่รู้จะเม้าท์อะไร เพราะปกติจะอ่านแล้วเมโมไว้ แต่นี่คือเพลินมากกก ยิงยาวไม่หยุดไม่หลับไม่นอนฉลองวันเกิด

รีวิว+สปอย | ถ้างานคุณยุ่งให้ผมดูแลคุณนะ

สามหนึ่งสองหนึ่ง เขียน

#แฟนผมงานยุ่ง

ทดลองอ่าน จิ้ม


แนะนำก่อนอ่าน

  • พระเอกคือพ่อไมโครเวฟ ดีเริศประเสริฐมากกก
  • นายเอกคือความสดใสของโลกใบนี้ ฮืออออ
  • นากเอกอายุมากกว่า
  • สนุกมากก มีปมให้ลุ้น มีผีแต่ไม่ได้ออกเยอะออกถี่ขนาดนั้น
  • ตัวประกอบใดใดก็คือน่ารักไปหมด อยากอ่านคู่อื่นอีก
  • มีความแฟนตาซีไทย นรก สวรรค์ ป่าหิมพานต์

ตัวละคร

วินทร์

  • มีอาชีพเป็นนักเขียน(จดหมายถึงผู้ล่วงลับ)
  • มีสัมผัสพิเศษที่คนทั่วไปไม่มี มองเห็นในสิ่งที่คนทั่วไปมองไม่เห็น และแน่นอนว่างานของวินทร์พิเศษทำให้งานยุ่งมากกกก(อยากเขียนก.ไก่ยาวไป)
  • อาศัยอยู่ในบ้านที่พิเศษเอามากๆ

เดชิณ

  • คุณชายที่ถูกมองว่าเสเพลไม่เอาการเอางาน แต่ความจริงคือคนที่ถูกใส่ร้ายยป้ายสี
  • เป็นคนเนียบมากพ่อบ้านพ่อเรือนด้วยเหตุนี้เลยมีงานหลักเป็นรับทำความสะอาดบ้าน(เพื่อจะพัฒนาระบบของบ.)
  • เป็นคน(มีเหตุที่ทำให้)จิตแข็งมากกก
  • รักจริงหวังแต่ง

เนื้อเรื่อง

วินทร์ทำงานเป็นคนส่งสาร หลักๆเลยคือการสื่อสารระหว่างคนที่ตายไปแล้วกับคนที่ยังอยู่ ส่วนลูกค้าของวินทร์ไม่ใช่ใครก็ได้แต่เป็นคนที่ต้องชะตากันได้เจอกันและเข้าใจงานนี้ ไม่มีการปากต่อปาก นอกจากนั้นการจะมาหาวินทร์ที่ร้าน(หรือบ้าน)ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เนื่องจากเจ้าที่แรงมากกก สามารถทำให้ร้าน”ถูกมองเห็นหรือมองไม่เห็น”ก็ได้ แล้วแต่ความชอบของเจ้าที่และบุญวาสนาที่มีต่อกัน นั้นทำให้วินทร์มีลูกค้าประจำที่แวะเวียนมาอยู่ไม่ขาด(เพราะนี่มันของจริง ของดี มีฝีมือ)มีทั้งมาที่ร้านและส่งข้อความมา ลักษณะงานคือวินทร์ต้องเขียนข้อความที่ลูกค้า(คนเป็น)บนกระดาษ,ปากกาและหมึกที่ส่งตรงมาจากนรกแล้วค่ยอยประทับส่งลงไปหาปลายทาง ตอนแรกงานมันก็ไม่ล้นมือ จนกระทั่งเกิดเรื่องที่กระดาษมันถูกขโมยไปทำให้กระดาษขาด งานก็ไม่ต่อเนื่องงานค้างเยอะกลายเป็นคอขวด บ้านของวินทร์เลยรกสุดๆเพราะคนเดียวที่อยู่ในบ้านไม่มีเวลาทำ เป็นความรกแบบเจ้าที่บ้านชำใจ

พูดถึงเจ้าที่ของบ้านที่ว่าแรง ความแรงนั้นความจริงแล้วหมายถึงเสียงที่มาแรง เพราะ”อีกอย่าง”ที่ว่าแรงก็ไม่สามารถต่อปากต่อคำได้ อย่างแรกที่ต้องพูดถึงเลยคือ”พี่มะลิ” พี่เขาเป็นต้นไม้พูดได้ เจ้าของร้านส่งจดหมายทุกคนจะมีต้นไม้ประจำตัว1ต้น คือเกิดมาต้นไม้ก็จะตามมา ถ้าตัวตายต้นไม้ก็จะตายตาม เรียกได้ว่าเป็นอวัยวะหนึ่งของร่างกายไปเลย ซึ่งก็ใช่จริงๆ คนมี80ขวัญ แต่คนที่ทำหน้าที่ส่งจดหมายจะมี79+1ที่อยู่กับต้นไม้ที่มาพร้อมกัน ซึ่งก็นั้นแหละวินทร์รักมากก เหมือนเป็นพี่เป็นน้องกันเลย ส่วนเจ้าที่อีกอย่างก็คือ”พี่กระดิ่ง”หน้าบ้าน ก็ถือว่าเป็นเจ้าที่นะเพราะแบบว่าคัดของคัดคนเข้าบ้านทุกอย่าง พี่เขาคนนี้อยู่มานานหลายร้อยปี

คนเขียนจดหมายของร้านไม่ได้มีวินทร์คนเดียว ยังมีเพื่อนอีกคนที่ทำหน้าที่ส่งจดหมายเหมือนกันแต่จะเป็นรับส่งกับป่าหิมพานต์ซึ่งก็นะแบบว่างานไม่เยอะเท่าไหร ส่วนมาเอาตัวไปหมกอยู่ที่ป่าหาเรื่องอย่างอื่นทำมากกว่า พี่เขาก็จะมาท้ายๆเรื่อง (ลุ้นอยู่นะอยากให้มีภาคต่อของพี่เขาอยู่เหมือนกัน 5555)

ด้วยความที่บ้านรกมากและวินทร์ไปเจอโฆษณาบ.รับทำความสะอาดก็เลยสักทีเถอะ จ้างหน่อยเถอะเวลาไม่มีแต่เงินมีไม่งั้นเจ้าที่จะบ่นทุกวัน พอกดจ้างก็ได้เดชิณมา ปักโลปักอะไรเรียบร้อยให้มาที่บ้าน ด้วยบุญพาวาสนาส่งทำให้เดชิณมองเห็นบ้านหลังนี้แบบที่เจ้าของที่ยังไม่ได้อนุญาตทำให้ทุกคนเกิดความเอ๊ะ!แล้วหนึ่ง และการจ้างงานครั้งนี้ก็ไม่ใช่ครั้งเดียวอย่างที่คิด5555 ไม่ใช่แค่เพราะบ้านรกมากทำไม่เสร็จภายในวันเดียวหรอก แต่ความมีวาสนาต่อกันทำให้มันต้องฉุดรั้งให้ไปกันต่อ หลังจากนั้นวินทร์และเดชิณก็ได้ติดต่อเดินเข้าบ้านมาทำความสะอาดอยู่ยาวๆลามไปถึงดูแลเจ้าของบ้านด้วยจ้าาา

นอกจากความมีวาสนาที่ทำให้เจอกันแล้ว เดชิณก็ยังมีเรื่องที่ทำให้วินทร์ต้องค้นหา อย่างที่เคยบอกไปว่าวินทร์เป็นคนพิเศษ ความพิเศษนั้นอย่างหนึ่งคือสามารถมองเห็นขวัญของคนทั่วไปได้(ขวัญที่ว่าคือขวัญที่เราคุ้นๆกันอย่างขวัญเอ๋ยขวัญมา หรือขวัญหนีดีฝ่อนั่นแหละ) ความแปลกของเดชิณคือขวัญเยอะกว่าคนปกติ เดชิณเลยมีAKAเป็นพ่อหนุ่มขวัญเกินจากพี่มะลิ ความขวัญเกินของเดชิณทำให้กลายเป็นคนจิตแข็งกว่าคนทั่วไป วินทร์เลยเกิดความสงสัยว่าขวัญที่เกินมานี้เป็นของใครและทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้ เพราะว่าคนที่ตายไปแล้วขวัญไม่ครบวิญญาณก็จะติดค้างๆคาๆอยู่ระหว่างโลกทำให้ไปต่อไม่ได้ นั่นเลยทำให้วินทร์ฉุดให้เดชิณมาที่ร้านต่อเพื่อปลดล็อคเรื่องนี้ และนี่ก็กลายเป็นปมใหญ่ของเรื่องที่มีความพันเกี่ยวเลี้ยวไปมาหนาแน่นสุดๆ

ปัญหาของเดชิณเรื่องหนึ่งก็คือพ่อแม่ที่เสียไป กับอาที่โกงบ.ที่พ่อแม่ตัวเองตั้งมาเนี่ยแหละ อาก็คือเห่มากกกก ต่อหน้าคนอื่นคือป้ายสีให้เดชิณดูเป็นหลานที่ไม่เอาไหนเป็นคุณอาสปอยหลานแต่ความจริงคือโกงเงินบ.มีคนนอกคนในเต็มไปหมดพอเดชิณจะเข้าไปช่วยบริหารก็ไม่มีพวกไม่มีคนทำตาม ตอนแรกเรื่องของอาก็เป็นเรื่องที่ดูธรรมดาทั่วไปที่น่าจะจัดการได้ แต่พอเดชิณได้เข้ามาที่ร้านนี้มาเจอกับวินทร์เรื่องก็ดั้นกลายเป้นเรื่องที่ผิดเกินมนุษย์มนาเพราะสัมผัสได้ถึงบางอย่าง ยิ่งช่วงนั้นประจวบเหมาะกับอาคิดจะทำการใหญ่ สิ่งนั้นเลยลงมือหนักและวินทร์สัมผัสได้ก็เลยเข้ามาช่วย ส่วนเรื่องพ่อแม่วินทร์ก็เกือบจะธรรมดาแต่มีปัญหาที่ส่งจดหมายแล้วไม่ไปถึงเนี่ยมันเป้นเรื่องผิดปกติ

ยังมีตัวละครอีกตัวที่มีบทบาทมากและพูดไม่ถึงไม่ได้นั้นคือ”พี่ดำ” พี่ดำเป็นสุนัขของพระยม เป็นสิ่งที่พระยมให้มาช่วยวินทร์ให้การตามเรื่องกระดาษนรกที่หายไป ร่างพี่ดำที่มาอยู่บนโลกก็อารมณ์ชิวาว่าตัวหนึ่งที่ต้องทำตัวให้เหมือนเป็นหมาปกติทั่วไป(แต่ก็ต้องเข้าใจนะว่าพี่เขาไม่ปกติ) ความน่ารักคือเดชิณที่เลื่อนขั้นกลายมาเป็นผู้ดูแลเจ้าของบ้านเป็นคนรักความสะอาดมากกก แล้วพี่ดำเนี่ยวิ่งตะลอนไปทั่วจากข้างนอกก็จะเท้าเปื้อน ปกติเข้าบ้านก็จะไม่เคยเช็ดไม่เคยล้างเหมือนคน แต่เดชิณเห็นแล้วไม่ได้ไง คนรักความสะอาดอะ ก็เลยบอกไปว่าต้องล้างและเช็ดเท้าให้แห้งก่อนเข้าบ้านนะ ความสุนัขพระยมอะคนปกติมันจะกล้าบอกป่ะ ถึงบอกก็ใช่ว่าจะยอมทำด้วยเอาจริง แต่ความขวัญเกินของเดชิณมันกลายเป็นการข่มด้วยขวัญไงพี่ดำก็เลยเออออออ ล้างให้เช็ดให้ แล้วหลังจากนั้นนางก็เห็นคนใส่รองเท้าในบ้านกันก็แบบเอ๊ะ!อะไร ที่นรกไม่มี ทำไมคนใส่ อยากใส่บ้างก็เลยของเดชิณผ่านวินทร์ที่คุยกันรู้เรื่อง ความน่ารักของพระเอกเรื่องนี้เลยทำให้เลยจ้าา เพราะในตลาดไม่มีขายไง พอพี่ดำได้ก็ลั้นล้าเลยสิ แล้วเรื่องนี้ก็ไปถึงหูพระยม->สลิปเปอร์จากโลกมนุษย์ถึงหูคนในนรก 55555


ปม

  • กระดาษนรกที่หายไป หายไปไหน หายไปได้ยังไง
  • ทำไมเดชิณถึงขวัญเกิน เป็นของใครที่เกินมา

เม้าส์

  • อ่านแล้วลุ้นตลอดเลยยยย ปมคือพันกันแบบสะใจ ทุกตัวละครเกี่ยวกันสนุกสนาน
  • ความหลอนที่มีนั้นไม่เท่าไหร หลอนผีไม่กี่ตอน แต่ความหวานความเขินนั้นเกินปรอทจ้าแม่ เขาหวานกันมาก ตัวน้องคือเบอร์ใหญ่ตลอดหยอดอีพี่ทุกคำ3เวลาก่อนอาหาร แถมมื้อว่างรัวๆเอาใจไม่หยุด
  • อ่าน2วันจุกๆ 70ตอนแทบไม่ได้นอน ดีนะช่วงวันหยุดพอดีไม่งั้นค้างสุดๆ เรื่องมันเดินเร็วมากกก

สปอยเกิ๊น

  • ขวัญที่เกินมาเป็นของพ่อแม่เดชิณที่เสียไปแล้ว ให้มาเพราะเป็นห่วงลูกชาย เนื่องจากที่บ้านมีคนคนประสงค์ร้าย ซึ่งคนนั้นก็เป็นอาของตัวเองนั้นแหละเป็นการทำเกินกว่าเหตุ ไม่ได้ตั้งใจแต่เจตนาประมาณนั้น คืออาเนี่ยเป็นคนเล่นของมาตั้งแต่สมัยเรียนจบใหม่ๆ เพิ่งคุณไสยทุกอย่างในการทำงานแล้วทีนี้ไปเจอของหนักเข้าให้ก็คือนางตานี แล้วนางก็คือสวยจริงแรงจริงก็หลงเลย อยากได้อยากมี อาจารย์ที่นับถือก็เลยบอกเนี่ยไปจีบบ่อยๆถ้าได้นางตานีถ้าแต่งงานด้วยก็คือนางยอมทำให้ทุกอย่างเลย สุดท้ายก็ได้นางตานีมาเป็นเมีย แล้วกลายมาเป็นเรื่องของพ่อแม่เดชิณได้ยังไงก็คือเพราะว่าพ่อไปเปิดบ.แล้วมันท่าดีมากไปได้สวย อาคนนี้ก็เลยจะขอหุ้นด้วย แต่พ่อไม่ยอมเพราะแม่ไม่อยากให้อยากทำบ.เป็นของครอบครัวตัวเองไม่อยากให้เป็นกงสี ที่ให้ได้ก็แค่ให้มาทำงานเป็นเงินเดือนแต่ก็มีเลื่อนขั้นนะ แต่อีอาเนี่ยไม่เอา เลยบอกให้นางตานีไปจัดการแบบว่าไปเป็นมือที่สามของบ้านนี้ให้หน่อย สุดท้ายพ่อแม่ก็ตีกัน(เขาก็รักกันแหละ แต่สเน่ห์นางตานีมันคือเกินกว่าคนทั่วไปจะต้านได้ พ่อก็เลยหลงไป) สุดท้ายนางตานีเอาถึงตาย ก็แบบจัดการเรียบร้อย บ.กลายเป็นของอา
  • กระดาษนรกที่หายไป เป็นความผิดของชาวสวรรค์คนหนึ่งที่เกิดความคิดพิศดารอยากเพิ่มคนในกองทัพเพราะจะตีกับอสูรแล้วคนไม่พอก็เลยมีไอเดียประหลาดๆ เลยไปติดสินบนขโมยกระดาษจากนรกลงไปโลกมนุษย์ แต่สุดท้ายมนุษย์คนนั้นมีเล่ห์เหลี่ยมเกินกว่าเทวดาคนที่ลงมาจะรับมือก็เลยกลายเป็นว่าเป็นเรื่องใหญ่โตไปทั้งสามโลก

รีวิว+สปอย | ฝ่ากฎรักต่างโลก เล่ม1

เจียวถังตงกวา (Jiao Tang Dong Gua) เขียน
BlueFeature แปล

มี 3 เล่มจบ


แนะนำก่อนอ่าน

  • น่ารัก อ่านง่าย สนุกมาก 
  • sci-fi fantacy โลกคู่ขนาน มีความAvatarใดๆ ต้นไม้ที่หล่อเลี้ยงสรรพสิ่ง มีสัตว์แปลกๆเยอะ มีความร้ายกาจหลายระดับให้ปะทะ
  • ตัวละครหลักมาจากคนละโลก

ตัวละคร

โจวอวี้

  • ผู้บังคับบัญชาการหน่วยปฏิบัติการพิเศษ 
  • เป็นคนที่เด็ดเดี่ยวและหนักแน่น
  • มีน้องชายที่รักมากอยู่1คนแม้ว่าจะไม่ค่อยได้ติดต่อกันมากนั้นชื่อ”โจวชิง” เป็นศาสตราจารย์ที่เก่งเกี่ยวกับพืช
  • แม้จะถูกบังคับอ้อมๆแต่ก็เต็มใจที่จะไปนีเบอลุงเงิน

โม่เย่

  • น้องน่ารักมากกก มีความงื้ออ~ ตลอด อยากบีบบบ 
  • เป็นชื่อที่ถูกตั้งขึ้นเรียกแทนสิ่งมีชีวิตอย่างหนึ่งที่เอาออกมาจากศูนย์บัญชาการได้ก่อนจะเดินทางไปยังอีกฐาน สุดท้ายเปิดกล่องออกมาเป็นสิ่งมีชีวิตหน้าตารูปร่างเหมือนไอโดลันสัตว์ที่คิดกันว่าสูญพันธ์ไปแล้วจากนีเบอลุงเงิน จึงกลายเป็นสิ่งมีชีวิตระดับA ซึ่งพลังความร้ายกาจความสามารถก็เป็นรองอยู่แค่สิ่งมีชีวิตระดับS แต่ตอนแรกทุกคนคิดว่าน้องระดับC แบบไม่ได้ร้ายมาก
  • มีความสัมพันธ์บางอย่างกับชายหนุ่ม(คงจะเป็นสิ่งมีชีวิตระดับS)ที่คอยช่วยชีวิตโจวอวี้อยู่ในหลายๆครั้ง 
  • เดาว่าน้องเป็นสิ่งมีชีวิตระดับSที่ปลอมแปลงหน้าตาร่างกายให้มีลักษณะคล้ายไอโดลัน ซึ่งสิ่งมีชีวิตระดับSจะทำอะไรก็ได้ไง

เนื้อเรื่อง

โจวอวี้กับทีมได้รับว่าจ้างให้ไปปฎิบัติการช่วยเหลือตัวประกันในสถาบันวิจัยของจวี้ลี่กรุ๊ป ดูเหมือนเป็นงานง่ายๆไม่ได้มีอะไรยาก แต่พอหน่วยสวาทที่ส่งเข้าไปไร้การตอบกลับก็เริ่มจะเป็นที่หนักใจของคนที่ยังเฝ้าสังเกตุการณ์ จนกระทั่งมีสัญญาณมาจากคนที่ส่งเข้าไปว่าอย่าเข้ามา! หัวหน้าทีมอย่างโจวอวี้ก็อยู่เฉยไม่ได้ละเลยลุยเดี่ยว พอเข้าไปโจวอวี้ได้เจอกับสิ่งมีชีวิตที่ไม่เพียงแต่มีหน้าตาแปลกประหลาดแต่พละกำลัง อาวุธและการฟื้นตัวของมันก็เป็นสิ่งที่คิดว่าไม่ได้เกิดขึ้นอย่างธรรมชาติแน่นอน สิ่งมีชีวิตตัวนี้ฆ่าทุกคนที่อยู่ในสถาบันวิจัยรวมทั้งคนในทีมของโจวอวี้ แม้กระทั่งโจวอวี้ก็เกือบจะไม่สามารถเอาชีวิตรอดออกมาได้ถ้าไม่มีคนมาช่วยไว้ได้ทัน(เหมือนตำรวจที่มักจะมาตอนจบ)

การที่โจวอวี้สามารถเอารอดชีวิตออกมาได้กลายเป็นเรื่องที่น่าสนใจของซ่งจื้อ หัวหน้าที่รับผิดชอบโครงการ“แหวนแห่งนีเบอลุงเงิน”เป็นอย่างมากเพราะการที่มีชีวิตรอดจากเพอริตอนได้นั้นหมายความว่าคุณไม่มีความกลัวเพราะสิ่งมีชีวิตนี้จับฮอร์โมนที่หลั่งออกมาเมื่อมีความกลัว จากนั้นโลกคู่ขนานอย่างนีเบอลุงเงินที่เป็นความลับสุดยอดก็ได้กลายเป็นที่รับรู้ของโจวอวี้ แล้วโจวอวี้ก็ได้รับข้อเสนอจากซ่งจื้อที่ต้องการจะให้โจวอวี้เดินทางไปยังนีเบอลุงเงิน  แน่นอนว่าการเอาชีวิตไปเสี่ยงกับอีกโลกที่อันตรายมากๆไม่ใช่เรื่องที่สมควรจะทำ แต่โจวอวี้ก็ต้องทำเมื่อน้องชายอย่างโจวชิงที่เพิ่งจะทำการผ่าตัดสมองก็กำลังจะเดินทางไปนีเบอลุงเงินเพื่อทำการศึกษาวิจัยในศาสตร์ที่เรียนมา(เป็นเงื่อนไขที่ได้รับและเป็นโอกาสในการศึกษาสิ่งใหม่ของโจวชิง) ทำให้พี่ชายที่แสนดีอย่างโจวอวี้ต้องเดินทางไปอย่างเลี่ยงไม่ได้

ก่อนออกเดินทางไปนีเบอลุงเงินทุกคนต้องเตรียมพร้อมต้องอบรมเรียนรู้ข้อมูลพื้นฐานก่อน กฎมีสามข้อที่ต้องท่องให้ขึ้นใจจำไม่ยากคือ อย่ากลัว อย่าหลงใหล อย่าไว้ใจ หลังจากเดินทางมานีเบอลุงเงินก็เรียกได้ว่าบันเทิงเลย เมื่อวาร์ปมาลงที่ฐานซึ่งฐานได้ถูกทำลายจากสิ่งมีชีวิตบนโลกนี้ไปแล้วเลยต้องเดินทางไปยังฐานต่อไปโดยรถซึ่งก็อันตรายมากๆเพราะต้องผ่านป่าที่ไม่รู้ว่ามีสิ่งมีชีวิตระดับไหนอยู่ ในการเดินทางอู๋อวิ้นได้เอาตัวอ่อนสิ่งมีชีวิตสำหรับการวิจัยที่ยังไม่ถูกทำลายไปด้วย แบบว่าของสำคัญจะราคาดีเอาไปเรียกเงินได้

ความซวยยังไม่หมดนอกจากดรอปผิดที่แล้วระหว่างการเดินทางก็ยังไปเจอกับสิ่งมีชีวิตที่ร้ายกาจไม่พอยังอยู่ในช่วงวางไข่ไปอีก จะบ้าตาย😫 พอรอดมาได้ไม่ทันไรโจวชิงที่ชมนกชมไม้อยู่ก็เกิดอาการวูบมองไม่เห็นแล้วก็ได้ยินเสียงปริศนาซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตระดับSแหละ เริ่มกลัวละว่ามาดีหรือมาร้าย แล้วคือโจวชิงสภาพร่างกายก็ไม่ค่อยโอเคด้วยคือถ้าเนื้องอกในสมองกำเริบขึ้นมาก็เสี่ยง แม้ว่าจะมีหมอผ่าตัดมาด้วยก็เถอะ แต่กลายเป็นว่าเสียงนั้นได้แนะนำช่วยเหลือหลายๆอย่างแล้วดีกับโจวชิงดีกับทีมก็เลยงงละว่า ตกลงสิ่งมีชีวิตนี้ยังไง ต้องการอะไร เพราะถ้าต้องการสารอาหารหรือที่วางไข่ขยายอาณาจักรแบบว่าฆ่าโจวชิงก็คือร่างกายไม่ได้ดีขนาดนั้น

ยังไม่ลืมกล่องที่อู๋อวิ้นแบกมาด้วยใช่ไหม หลังจากฟันฝ่าอุปสรรคเกือบเอาชีวิตไม่รอดจากป่ามาได้ในระยะที่คิดว่าปลอดภัยระดับหนึ่งละ ทุกคนก็ได้เห็นว่าอู๋อวิ้นแบกกล่องบางอย่างมาด้วย(คือรถพังไปแล้ว)ก็เลยให้ทำการเปิดกล่องคือถ้ามันอันตรายก็คือจะได้รีบกำจัดทิ้ง พอแกะออกมาปรากฎว่าเจอสิ่งมีชีวิตหน้าตารูปร่างคล้ายมังกร(น้องโมเย่นั้นแหละ) ด้วยความที่หน้าตารูปร่างไม่ค่อยสวยงามเลยตีกันว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้อันตรายมาก(สวยงามมาก=อันตรายมาก) แล้วน้องก็คือยังเด็กมากๆด้วยก็เลยแบกกันไป แรกเจอโจวอวี้ก็ได้มีการเช็ดตัวให้น้องจากเมือกเหนียวๆที่ติดตัวมา หลายๆคนก็เลยแซวว่าน้องคงจะเห็นโจวอวี้เป็นแม่หรือเปล่าแล้วหลังจากนั้นคือตัวติดกันมากกก ด้วยความออดอ้อนหน้าตาบ๊องแบ้วของน้องก็ทำให้โจวอวี้ที่ไม่คิดว่าตัวเองจะหลงอะไรแบบนี้ก็ได้ยอมหิ้วไปด้วย แล้วเหตุการณ์สำคัญก็เกิดขึ้นเมื่อน้องงับนิ้วของโจวอวี้และได้ดูดเลือดของโจวอวี้ด้วย ทางคนอื่นก็คือไม่รู้หรอกว่าดูดจริงหรือเปล่าเพราะไม่มีแผลและน้องไม่มีฟันก็เลยต้องปล่อย

หลังจากนั้นการเดินทางก็คือสนุกและเกิดเรื่องไม่คาดฝันเยอะมาก คนที่ทำให้เรื่องมันซวยก็คืออู๋อวิ้น555 ชื่อไม่มงคลอะนะ แต่คนที่รับผลก็คือโจวอวี้ แต่ยังดีที่มีคนช่วย😎 แรกๆโจวอวี้ก็ไม่ตั้งชื่อให้น้องเพราะว่าถ้ามีชื่อเรียกแล้วก็คือเหมือนผูกมัดผูกพันธ์กันแล้ว แต่สุดท้ายน้องก็ได้ชื่อโมเย่ และตอนนั้นโจวอวี้ก็ท่องกฏสามข้อของการใช้ชีวิตอยู่ในนีเบอลุงเงินไม่ครบ


เม้าส์

  • ไม่อยากจะบอกที่เริ่มอ่านเล่ม1เพราะเห็นปกเล่ม2นิแหละ สวยแบบสวยมากก ความโทนสีใดๆ ตอนอ่านเล่มแรกไม่ได้คิดเรื่องpositionเลยจะยังไง ก็คือสนุกไปกับความแฟนซี แต่เห็นหน้าปกเล่ม2แล้วโม่เย่ก็คงจะเป็นพระเอกแหละ สูงยาวเข่าดีขนาดนี้
  • ตอนอ่านไม่ได้หวังอะไรเลย แล้วแบบไม่ใน่ใจว่าเคยอ่านตัวอย่างมาก่อนไหม แต่พอหยิบแล้ววางไม่ได้เลย สนุกมากก แล้วเป็นคนที่ชอบอ่านนิยายแฟนตาซีมาก่อนเลยยาววว อย่างที่บอกว่ามีความAvatarเราก็คิดว่านักเขียนต้องได้inspiredมาแน่ๆ ความโลกคู่ขนาน สิ่งมีชีวิตหลายอย่างๆ ต้นไม้ที่หล่อเลี้ยงสรรพสิ่งมีความเป็นใหญ่คือใช่เลย แต่ก็มีเสริมพวกความร้ายกาจและพลังของสิ่งมีชีวิตแบ่งเป็นเลเวลต่างๆมาด้วย
  • น้องโม่เย่คือน่ารักมากกก คนที่ชอบเลี้ยงสัตว์น่าจะหลงจุดนี้เหมือนๆกัน มีความหมาความแมวแบบติดเจ้าของหนักมากก เอาจริงไม่อยากให้น้องโตแบบตัวใหญ่ แต่ดูท่าถึงจะโตแต่น้องก็คงรักษาร่างประมาณนี้ได้ยาวๆอะแหละ ในหัวก็คือมีความขาสั้นแล้วเวลาวิ่งเวลาเดินตามโจวอวี้ก็ต้องน่ารักมากแน่ๆ
  • ความหนักใจของคนอ่านอย่างเราก็คงเหมือนโจวอวี้ที่คิดว่าเรื่องนี้จะจบยังไง ถ้าหากต้องกลับโลกตัวเอง ถ้าอิงแบบอวตารโจวอวี้ก็คงกลายเป็นสิ่งมีชีวิตระดับSไปเลยแหละแล้วอยู่ด้วยกันยาวๆ หนักใจ หนักใจจริงๆ
  • ตัวละครที่ชอบอีกตัวคืออู๋อวิ้น เป็นตัวละครที่ทำให้เรื่องตลกมาก คือถ้าใครอ่านแปลภาษาอื่นหรือจีนจบแล้วมาบอกด้วยว่าคนนี้จะตายไหม ไปเผชิญภารกิจกับโจวอวี้ตลอดเลย กลัวพี่เขาไม่รอด
  • อีกเรื่องคือโจวชิง ตอนแรกเชียร์ให้คู่กับหมอ แต่คืออ่านไปมามีเสียงแทรก เอาละ สิ่งมีชีวิตระดับSแล้วคือมาดีหรือมาร้าย แต่ว่าตามกฎคืออย่าไว้ใจไง TT
  • ฉากที่อยู่กลางทะเลทรายแล้วโมเย่บังคับให้สิ่งมีชีวิตวนกลับมาช่วยก็คือนึกถึงฉากในหนังเรื่องLife of Pi เลยตอนที่ลอยอยู่กลางทะเลแล้วมีวาฬใต้ท้องเรือคือมันแบบอลังการมากกก

ปมรอตามต่อ

  • สิ่งมีชีวิตที่ได้ยินในหัวของโจวชิงมาดีหรือมาร้าย แล้วมีความสัมพันธ์กับใครในเรื่องมาก่อนหรือเปล่า
  • โจวชิงที่ได้ผลเอลพิสจะเอาไปทำอะไร มีผลกระทบยังไง
  • ตกลงโมเย่เป็นสิ่งที่เรียกว่าอะไร
  • สิ่งมีชีวิตระดับSมีกี่คน
  • ซ่งจื้อทำไมต้องดูดเลือดตัวเองเก็บไว้ด้วย
  • การดูดเลือดของโมเย่ทำไปเพราะอะไร ช่วยอะไร

รีวิว+สปอย | เทพบุตรแห่งชาติกับคุณผู้ชายคนนั้น เล่ม3 จบ

เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง (Yue Xia Die Ying) เขียน
ศีตกาล แปล

มี 3 เล่มจบ

เล่ม3 หน้าปกน่าจะเป็นต้นแป๊ะก๊วยหน้าบริษัทของสีชิงไหม ที่ได้ทำการถอนต้นไม้เก่าออกแล้วเอาต้นไม้ที่น้องชอบลง จนกลายเป็นเอกลักษณ์เป็นจุดเด่นของบริษัทเลยที่ใครผ่านก็ต้องมองต้องถ่าย

เม้าท์

  • บอกก่อนเลยว่าเล่มนี้หวานอะ แบบว่าย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้วไปอยู่บ้านสีชิง คืออ้างกับคนอื่นว่าเชฟที่บ้านสีชิงทำอาหารอร่อยเลยย้ายไปอยู่ด้วย อยากจะแหมมมมม่ ยาวๆ ทุกคนรู้ ประตูบ้านรู้ โคมไฟรู้
  • ความโหด เฉือนนิ่มๆของเสี่ยวเฉียวยังคงเส้นคงวา อ่านแล้วสะใจ ยิ่งมีตอนที่น้องลับฝีปากกับทนายอีก คำด่าแบบแบบฟังแล้วต้องคิดตามอะ สุดจริงด่าแบบคำปกติทั่วไปมันไม่เหมาะกับนักเรียนดีเด่นแบบน้อง
  • ฉากNC ไม่มีบรรยาย ไม่ได้เล่าแบบถึงพริกถึงขิงแบบที่คาดไว้เลย เป็นแบบตัดเข้าโคมแบบว่ารู้กัน ก็คือเหมาะกับเนื้อเรื่องแหละถ้าให้พ่อเทพบุตรเสี่ยวเฉียวมีฉากแบบนั้นก็คิดว่ามันจะกระโตกกระตากเกินไปหน่อยอะ
ครั้งแรกใช่ไหม ครั้งแรก เขินแทนสีชิง
ทำไมน้องพูดอย่างนี้ มันต้องสลับกันไหมอะพ่อเทพบุตร
  • พ่อแม่ของเสี่ยวเฉียวรับรู้ ไม่มีดราม่า เรื่องการคบผู้ชายของน้อง
  • อ่านแล้วยิ้ม ฟิลกู้ด เรื่อยๆ ไม่หวือหวา ค่อยๆพัฒนาความสัมพันธ์ 
  • เป็นเล่มจบที่เหมือนไม่จบ เพราะอ่านแล้วยิ้มมาตั้งแต่เริ่มเล่มคือเขาอยู่ด้วยกัน พอมาท้ายๆเรื่องทุกอย่างก็ดูเข้าที่เข้าทางความสัมพันธ์ไม่มีอะไรเปลี่ยนไม่มีอะไรกระทบกระทั่ง พระเอกคือตอนเขินก็น่ารักแต่ตอนดูแลก็คือ ออกหน้าออกตา.ออกปากปกป้องน้องดีมากๆให้ทำอะไรก็ทำ ชวนไปเล่นหนังยังไป 555

เนื้อเรื่อง

  • เริ่มเล่มมาเสี่ยวเฉียวไปงานรับรางวัล แล้วก็แน่นอนจ้ะ ได้รางวัลมา แล้วคือรางวัลใหญ่อะ อ่านไปลุ้นไป พอประกาศก็คือยิ้ม สร้างชื่อเสียงอีกแล้วยัยน้อง เก่งที่สุด สมกับคำว่าเทพบุตรแห่งชาติจริงๆไปที่ไหนก็ได้ดีได้คนชมได้ผลงาน ตอนเล่ม2ได้รางวัลไป1 มาเล่มนี้ได้อีก1 สุดยอด
  • ระหว่างการรับรางวัลก็มีการปะทะกันระหว่างแฟนคลับน้องกับแฟนคลับของดาราใหญ่ สุดท้ายแฟนคลับของเสี่ยวเฉียวชนะไปเพราะน้องได้รางวัลรับใหญ่เมื่อเทียบกันแล้วก็คือน้องได้รางวัลเร็วกว่า แล้วพอดาราคนนั้นมาเม้นต์แสดงความยินดีบังเอิญข้อความนั้นไม่เข้าหูเข้าตาประธานสีเข้าให้ ท่านประธานก็เลยจัดไปหนึ่งดอก สั่งตัดขาห้ามบริษัทในเครือให้งานดาราคนนี้อีกก็กลายเป็นว่าต้องห่างหายจากวงการ ไประยะหนึ่ง
  • น้องก็มีการรับเล่นหนังบ้าง และก็ลงทุนเองด้วยบ้างเพราะเงินมันเหลือ
เสี่ยวเฉียวไม่ได้เป็นแค่นักแสดงนะ เป็นนักลงทุนไปแล้วว
เงินเหลือๆเห็นลู่ทางเลยหว่านพืชรอผลสักหน่อย
  • มีช่วงเสี่ยวเฉียวบอกนะว่าตัวเองเคยเป็นใครอะไรยังไง(เรื่องในชาติก่อน)แต่สีชิงก็คือไม่ได้เชื่อไง แบบว่าเออ.ก็รับฟังไว้ แต่หลังจากนั้นก็มีบางอย่างตงิดใจแล้วก็เลยเริ่มหาข้อมูลเริ่มอ่านหลายๆอย่างที่มีความเกี่ยวพันกับยุคนั้นที่เสี่ยวเฉียวบอกว่าเคยอยู่ จนกระทั่งได้ทำหนังเกี่ยวกับสมัยราชวงศ์ที่น้องเคยอยู่ เป็นเรื่องที่ไม่มีนางเอกมีแต่ตัวเอกซึ่งมองคล้ายๆก็เหมือนเป็นหนังที่ถ่ายทอดชีวิตในชาติก่อนของเสี่ยวเฉียว 🥳🤩🥳🤩🥳🤩

รีวิว+สปอย | เมื่อผมเป็นเจ้าของสวนสัตว์ เล่ม 1

ลาเหมียนฮวาถังเตอะทู่จื่อ เขียน
Himazan แปล

มี 6เล่มจบ


แนะนำก่อนอ่าน

  • อ่านง่าย สบาย
  • แฟนตาซี โลกมนุษย์ สวรรค์ ปีศาจ ตลกฮา
  • เป็นเรื่องของสัตว์เทพ(มีร่างคน)ที่โดนลงโทษให้มาทำงานในสวนสัตว์เป็นพนักงานตำแหน่ง”สัตว์” เช้าเป็นสัตว์ เย็นเป็นคน
  • แล้วแต่ละคนก็คือไม่ธรรมดา แบบโหดสุด หลงตัวเองสุด เวทมนตร์อลังการสุด ใฝ่รู้ใฝ่เรียนสุดก็มี
  • อ่านแล้วฟิลกึ่งเกมส์อะ แบบสร้างสวนสัตว์จากร้างๆให้กลายเป็นที่นิยม ตัวเอกก็ได้รับภารกิจเรื่อยๆต้องทำเควส ถ้าไม่ทำหรือทำไม่สำเร็จก็จะโดนฟ้าผ่า ก็คือไม่มีทางเลือกต้องสำเร็จเท่านั้นใครจะอยากเสี่ยงตาย เป็นมนุษย์ธรรมดามีชีวิตเดียว

ตัวละคร

ต้วนเจียเจ๋อ – ตัวเอก

  • นักศึกษาปริญญาตรีจบใหม่หางานไม่ได้ไปต่อไม่ถูก ญาติคนไหนไม่รู้ตายเลยได้มรดกเป็นสวนสัตว์ร้าง ตอนแรกก็คิดว่ารับไว้แล้วกะขายเอาเงินแต่แจ็คพอตเจอคำขู่เซ็นรับไปแล้วไม่ทำไม่ได้เดี๋ยวเจอฟ้าผ่าลงหัวตายแบบไม่เกิดใหม่
  • สัญญาที่ว่าเป็นสัญญาที่ชื่อว่า “โครงการแห่งความหวังหลิงเซียว”
  • ดำรงตำแหน่ง ผู้อำนวยการสวนสัตว์
ยังไม่ใช่เวอร์ชั่นผมลอนอะ 555

ลู่ยา

  • อีกาทองสามขาตัวสุดท้ายระหว่างสวรรค์กับโลก
  • เป็นพนักที่ระบบส่งมารับหน้าที่ในตำแหน่งสัตว์
  • ร่างคนคือหล่อสุด หล่อจริง แต่หน้าไม่รับแขกสุดๆเช่นกัน
  • โหดสุด หลงตัวเองสุดๆ ให้ทำอะไรไม่ชอบทำอย่ามาใช้งานกันนะ แต่ถ้าชมหน่อยยอพี่เขาหน่อยก็คือทำได้ เดี๋ยวทำให้แหละ 5555
  • ในสวนสัตว์เป็นนกไม่ระบุสายพันธ์
  • เป็นลูกพี่ใหญ่ของสวนสัตว์เลยแหละ สัตว์ตัวไหนก็กลัว เป็นขาใหญ่
  • อาหารต้องให้ต้วนเจียเจ๋อทำให้เท่านั้น ต้องทำ คนอื่นห้าม ห้าม ห้าม

โหย่วซู

  • จิ้งจอกเก้าหางในตำนาน
  • เป็นพนักที่ระบบส่งมารับหน้าที่ในตำแหน่งสัตว์
  • ร่างคนเป็นเด็กน้อย สาวน้อย หลอกตามากใครเห็นก็คือเอ็นดู แต่อีแม่อยากฟาดกระต่ายสดมาก หิวของดิบ
  • ในสวนสัตว์เป็นจิ้งจอกอาร์กติกสีขาว เริศเชิด
  • ความสามารถนางเรียกได้ว่าใครๆก็ต่างบูชาแค่เห็นร่างแล้วขอก็ได้สิ่งนั้นเลย กลายเป็นของศักดิ์สิทธิ์ประจำสวนสัตว์ พิมพ์99แล้วสาธุได้ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

ไป๋ซูเจิน และ เสี่ยวจิง

  • นางพญางูขาวและผู้ใกล้ชิด
  • เป็นพนักที่ระบบส่งมารับหน้าที่ในตำแหน่งสัตว์
  • ร่างคนเป็นผู้หญิงและผู้ชาย ตามปกติผู้ใกล้ชิดจะเป็นหญิงแต่มีเหตุ
  • ในสวนสัตว์เป็นงูขาว และงูเขียว 

หูต้าเหวย

  • จิ้งจอกปีศาจ 
  • ถูกจับผลัดจับมาเป็นแรงงานทาสในสวนสัตว์ ถูกกดจากรุ่นพี่(เดาไม่ยากว่าใครที่วิชาแกร่งกล้า) ทำงาน24/7 รับใช้และประจบผู้อำนวยการ
  • ในสวนสัตว์เป็นจิ้งจอกแดง

สงซือเชียน

  • หมี
  • เป็นพนักที่ระบบส่งมารับหน้าที่ในตำแหน่งสัตว์
  • ในสวนสัตว์เป็นหมีดำ
  • คือเป็นตัวละครที่น่ารักมากก แบบว่าเป็นคนตัวใหญ่เปิดมาฉากมาฉากแรกแบบโหดเลยนะ แต่พอเอาเข้าจริงเป็นคนซื่อๆรักการเรียนรู้ บอกว่าตอนทำงานตอนเช้าที่เป็นร่างสัตว์อยากได้หนังสือ เอาไว้อ่านในกรงเพราะเป็นคนรักการเรียนรู้ ต้วนเจียเจ๋อก็คือไปไม่เป็นเลยอะเพราะเป็นสัตว์เด้ออ อยากให้คนอื่นรู้หรือไงว่าไม่ได้เป็นสัตว์ปกติอะ ก็เลยได้แค่เอาทีวีไปติดให้ แล้วก็ยังไม่พอรีเควสช่องข่าวด้วย 555 อยากติดตามสถานการณ์บ้านเมือง ตลก

เนื้อเรื่อง+เม้าท์

เปิดมาก็เป็นการรับมรดกตกทอดจากญาติและความหดหู่หลังจากที่ได้รู้ว่าสวนสัตว์ไม่สามารถขายต่อได้ต้องถือไปเป็นระยะเวลา70ปี และถือเฉยๆไม่ได้ด้วยนะต้องปรับปรุงสวนสัตว์ต้องทำเควสตามที่ระบบประกาศ ก็คือมีแอปติดตั้งในโทรศัพท์เลยแล้วเช็คเอาว่าต้องทำอะไรบ้าง ทำเสร็จสำเร็จก็มีรางวัลให้ แต่ถ้าไม่สำเร็จก็คือโดนฟ้าผ่า(ตายไหมไม่รู้เพราะเล่มนี้ยังไม่โดน) 

สภาพสวนสัตว์ร้างเดิมก็ยังพอมีสัตว์อยู่บ้างแต่ก็แห้งแล้งมากเพราะโดนคนที่จ้างมาให้อาหารโกงเอาอาหารไปเยอะ พอต้วนเจียเจ๋อมาดูก็แก้ก็ปรับปรุงหลายอย่าง และสัตว์ตัวแรกที่มาช่วย(?)ก็คือลู่ยา ช่วยให้ดีขึ้นหรือช่วยให้ลำบาก555 เอาใจยากมากพ่อ เรื่องทำเควสก็เป็นพวกหาเงินเข้าให้ได้ ให้คนเข้ามาเที่ยวตามจำนวน หาสัตว์เข้ามาตามจำนวนต้องเป็นสัตว์ประเภทนี้ รางวัลที่ได้ก็พวกปรับปรุงสวนสัตว์ ทัศนวิสัย อาคาร คือทำทุกอย่างแต่ไม่ได้ทำอาคารอำนวยการ แล้วอาคารเนี่ยก็เป็นสิ่งที่ต้วนเจียเจ๋ออยากแก้มากอยากทำใหม่แต่ไม่มีตังค์ เศร้า

ความฝันอย่างหนึ่งของต้วนเจียเจ๋อคือมีอควาเรียม คือนางเป็นคนที่เลี้ยงปลาขึ้นมือมาก แบบว่าเลี้ยงดีจนงง เลี้ยงรวมกันก็ยังรอดจนเป็นที่สงสัย ด้วยความอยากมีแต่ทำอะไรไม่ได้ต้องเก็บเงินทำสวนสัตว์นี้ก็เลยมีแหละอควาเรียมหน่ะ…แต่เป็นขนาดตู้ปลา55555 และเพราะเรื่องปลานิแหละก็ทำให้ต้วนเจียเจ๋อได้คอนเนคชั่นอลังกาล รู้จักคนใหญ่คนโต

ด้วยความที่สวนสัตว์มีสัตว์เทพและปีศาจก็เลยมีเรื่องมีราวกับสำนักพรตที่ชื่อว่าสำนักหลินสุ่ย เป็นสำนักพรตที่มีชื่อเสียงมากในเมืองก็คือก่อตั้งมาเป็นพันปีละ คนก็นับหน้าถือตาเป็นทั้งที่ท่องเที่ยวและที่พึ่งพาทางใจ เรื่องเกิดเพราะนักพรตจับได้ว่ามีไอปีศาจที่สวนสัตว์แล้วคือต้วนเจียเจ๋อก็รู้อยู่แก่ใจแหละว่ามีจริงๆ5555 แต่คือจะไปบอกว่ามีไม่ได้ ก็ต้องบ่ายเบี่ยงจนสุดท้ายได้ลู่ยาเข้ามาช่วย ลู่ยาก็แบบเหมือนใช้กลแล้วไปหลอกว่าเป็นพุทธที่แกร่งกล้ามากจนนักพรตคนนั้นต้องนั่งสมาธิเข้าญาณไม่ออกหลายวันจนทำให้ทางสำนักเดือดร้อนเพราะกลัวว่านักพรตคนนี้จะเปลี่ยนศาสนาคือเป็นศิษย์เอกไง ไปมาเลยกลายเป็นที่รู้กันว่าที่สวนสัตว์มีคนที่วิชาแกร่งกล้ามาก ห้ามไปมีเรื่องด้วย ถ้าช่วยอะไรก็ช่วยถ้ายิ่งถูกออกปากจากต้วนเจียเจ๋อคือห้ามปฏิเสธ สวนสัตว์ก็เลยได้อานิสงค์หลายอย่าง

อีกอย่างที่เป็นเรื่องน่ารักเลยก็จะเป็นเรื่องของสัตว์ ในสวนสัตว์ตอนแรกก็จะแห้งแล้งมากแต่พอทำเควสได้รางวัลเป็นอาหารก็คือจะอุดมสมบูรณ์มากกว่าทั่วไปเพราะเป็นเนื้อเป็นอาหารที่มีพลังวิญญาณ คือถูกส่งมาจากสวรรค์อะแหละ ทำให้สัตว์ทุกตัวขนสวย จิตใจเบิกบาน บวกกับความที่มีลูกพี่คุมอยู่(ลู่ย่า)คุยภาษาเดียวกันก็เลยแลดูเป็นสัตว์ที่เชื่องมากเรียกได้ว่ารู้ความมากกว่าปกติ ทำให้เวลามีคนถ่ายคลิปหรือมีไลฟ์ไปโผล่บนSNSก็จะกลายเป็นที่ฮือฮากันมาก 

  • อย่างฉากที่สงซือเชียนหรือหมีดำที่ว่าชอบการเรียนรู้อะ มีช่วงที่เปิดข่าวแล้วคือนางยืนดูข่าวไงคนที่เห็นก็จะแบบ อะไรอะ ไม่เคยเห็นหมีดูข่าว ดูรู้เรื่องหรอ แล้วมีความหาของกินมากินไปดูไป 
  • มีคนมาไลฟ์สด แบบว่าชื่อดังคนตามเยอะ
  • ถ่ายโฆษณา

ทางสวนสัตว์ก็มีSNSเป็นของตัวเองด้วยก็เหมือนจะดูง่ายนะ แต่เควสบอกเลยว่ายากขึ้นเรื่อยๆต้องแบบใช้ทั้งเงิน(ที่ไม่ค่อยจะมี) ใช้เวลา และคอนเนคชั่นในการสร้างชื่อเสียงอีกเยอะแยะมากมาย

ส่วนที่อ่านแล้วลุ้นคือความจะแตกไหมที่สวนสัตว์มีทั้งมนุษย์และพนักงานตำแหน่งสัตว์อยู่ร่วมกัน คือต้วนเจียเจ๋อเป็นคนเดียวที่รู้ว่ามีคนที่ไม่ใช่คนอยู่ โป๊ะไหมต้องรอดูเพราะคนเริ่มเยอะแล้วตอนนี้

อีกอย่างที่ขาดไม่ได้เลยก็คือความน่ารักของผู้อำนวยการต้วนเจียเจ๋อในทรงผมใหม่ดัดลอน ทรงผมนี้มีที่มา จะเป็นช่วงท้ายเล่มแบบว่าน่ารักเอ็นดูนาง ไม่ชอบนะ แต่ว่าแก้ไม่ได้ละ55555 


ที่มาของรูปตัวละคร
《我开动物园那些年》 第1话:我是陆压【加入会员专享全集】


รีวิว+สปอย | มังกรไร้ขา

@moment เขียน


แนะนำก่อนอ่าน

  • จีนโบราณ แฟนตาซี มีปีศาจ นักพรต
  • ผูกกันหลายภพชาติ เล่าเรื่องสลับไปมาหลายช่วงเวลา เนื้อหาอลังแต่อ่านแล้วย่อยง่าย
  • โรแมนติก ลึกซึ้ง แต่ก็มีเรื่องราวฮาๆให้คอยหัวเราะอยู่เพราะแก็งค์เด็กน่ารักมากกก

ตัวละคร

เฉินจิ่นเหิง – นายเอก

  • ปัจจุบัน = นักพรต
  • มีพรสวรรค์ในการมองเห็นร่างที่แท้จริงของสรรพสิ่ง และร่างกายที่ไม่เจ็บป่วย(เลือดสามารถรักษาเยียวยาได้)
  • อาจารย์ของเหล่าทโมน ตั้งใจถ่ายทอดวิชาให้เหล่าปีศาจน้อยให้สำเร็จเป็นเซียน

เฮยเสอ – พระเอก

  • แม่ทัพปีศาจ
  • เป็นที่มาของชื่อเรื่องมังกรไร้ขา เพราะว่าเฉินเจิงเหิ่งมองเห็นเงาเป็นมังกรแต่ไม่มีขา
  • เป็นมังกรแต่เกิดในดินแดนปีศาจ พอคนเห็นร่างส่วนมากจะเข้าใจว่าเป็นงูเพราะว่าปกติมังกรจะอยู่แดนสวรรค์

เสิ่นเฮยจู – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • ผิวขาว ผมดำ ตาฟ้าน้ำทะเล
  • ร่างกายเหมือนเด็กอายุ14
  • พ่นไข่มุกออกจากปาก = ปีศาจหอยมุก

หย่งหยวน – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • AKA กระบี่ขึ้นสนิม
  • ผิวสีสนิมจาง เป็นสีที่เกิดจากเลือด
  • เกิดจากจิตของกระบี่ชื่อว่า “อั้นเหยียน” ที่เคยเป็นของเฮยเสอ

ไป๋เหมียน – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • AKA กระต่าย
  • หน้าตางดงามยิ่งกว่าผู้หญิง รูปร่างบอบบาง
  • เป็นจิ้งจอก9หาง(ที่อีกสองหางไม่ได้อยู่ที่ที่ควรจะอยู่ แต่ไปอยู่บนหัว)

จางมู่ – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • ถือกำเนิดมาจากไม้
  • เป็นปีศาจโลงศพ
  • มีเพื่อนในจินตนาการ หรือวิญญาณตามติดชื่อฮวาเอ๋อร์

หยางเซินเฝิง – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • พี่ใหญ่ของเรือนไผ่
  • ศิษย์คนแรกของเฉินจิ่นเหิง

อวิ๋นยี่, เสี่ยวยี่ – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • หญิงเดี่ยวของเรือนป่าไผ่ ถ้าไม่นับป้าหยี่(ปีศาจมด ที่เคยเป็นถึงราชินีมดเลย)
  • เหมือนจะเป็นปีศาจนก

ฉุนเป่า, เป่าเอ๋อร์ – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • เด็กทารกที่เฉินจิ่งเหิงเก็บได้ ที่มาที่ไปไม่ชัดเจน
  • ไม่รู้ว่าเป็นมนุษย์ ผี ปีศาจ หรือเทพ
  • เฉลียวฉลาด คลานหาที่นอนไม่เป็นที่เป็นทางเดียวก็ใต้โต๊ะใต้ตู้ ในหม้อก็เคยมาแล้ว
ผังตัวละครแบบไม่สปอย(ขอมาจากนักเขียนจ้าา)

เม้าท์

  • ก็คือเฟบเรื่องนี้ในเด็กดีไว้สักพัก จำได้ว่าอ่านช่วงแรกๆแบบว่าเนื้อหาการเล่าเรื่องคือดี แต่ติดที่เนื้อหาอลังการเลยพักไว้เพราะกลัวตกหล่นกลัวอ่านทีลืมชื่อไปมาเลยไม่ได้ตาม(ปกตินิยายเนื้อหาเยอะแบบนี้เราจะอ่านเล่มรวดเดียว)แต่ล่าสุดมาเปิดดูจบแล้วจ้าา แถมมีสนพ.ได้ไปแล้วด้วย ก็คาดหวังกับตอนพิเศษแหละคิดว่าต้องปริ่มมากแน่ๆเพราะอ่านในเว็บที่ว่าจบแล้วยังขาดตอนที่ใช้ชีวิตด้วยกัน ต้องปริ่มมากแน่ๆ คาดหวัง คาดหวัง✨✨✨ 
  • ก็คือมาตามอ่านใหม่หมดเลยจ้าแต่ใช้เวลาแค่2-3วันเอง เป็นเรื่องที่ผูกเนื้อหาได้อลังการมากหลายช่วงเวลาแต่อ่านแล้วย่อยง่าย งงนะ ปกติเนื้อหาผูกไปมาหลายๆเรื่องอ่านแล้วงง แล้วคือตัวละครก็เยอะนะแปลกใจตัวเอง
  • เป็นความรักที่ปริ่มมาก ลึกซึ้ง ติดตามตามหากันมาหลายภพหลายชาติแบบว่าโรแมนติก แต่ในความรักก็ยังมีความฮาของแก็งค์ทโมนที่คอยป่วนคอยกวนอาจารย์อยู่ แบบว่าห่วงมากก ไม่อยากให้อาจารย์ไปไหนอยากเป็นเด็กน้อยของอาจารย์ต่อไป พอมาเจอคนที่เหมือนจะมาเอาอาจารย์ไปก็เลยป่วน เพราะเด็กหลายๆคนไม่รู้ว่าอาจารย์เคยตามหาและยังมีความหวังที่จะเจอกับคนคนหนึ่งและคนคนนั้นก็คือคนที่ตัวเองพากันป่วนอยู่นั้นแหละ
  • และแน่นอนว่าหลงเด็กอีกแล้ว👶🏻👶🏻👶🏻 เจ้าแก้มยุ้ยเป่าเอ๋อร์ก็คือฮาไม่ไหว ป่วนไม่ไหว คลานเก่งหายเก่ง เอ็นดูวววว สงสารก็แต่คนตามหาใจหายไปอยู่ตาตุ่มละหาไม่เจอที แบบต้องตามหาทุกที

เนื้อเรือง

ปัจจุบัน(ชาตินี้ของเฉินจิ่นเหิง)

เรือนป่าไผ่แต่เดิมเฉินจิ่นเหิงเคยได้อยู่ร่วมกับเฮยเสออยู่ช่วงหนึ่ง ตอนนี้เรือนป่าไผ่เลยกลายเป็นที่ที่ยึดเหนี่ยวทุกอย่างในชีวิตของเฉินจิ่นเหิงเพราะเฮยเสอไม่อยู่แล้ว ด้วยความคิดถึงเฉินจิ่นเหิงเลยเดินไปที่หลุมศพที่มีป้ายชื่อแต่ไม่มีชื่อและใต้ดินก็ยังไม่มีร่างไม่มีศพ แต่คราวนี้เฉิจิ่นเหิงได้พบกับเด็กทารกคนหนึ่ง ความแปลกคือเด็กคนนี้มาได้อย่างไรมาจากที่ไหน(บริเวณนี้คนปกติจะเข้ามาได้ยาก) กลิ่นคล้ายมนุษย์แต่ก็ไม่ใช่แถมมีกลิ่นหอมจนแยกยากและหอมเกินกว่าที่เคยได้กลิ่นเป็นความหอมที่เชิญชวนให้เหล่าปีศาจอยากจะกิน🤣 หาที่มาทางไปไม่ได้สุดท้ายเด็กคนนี้ก็กลายเป็นสมาชิกใหม่ของเรือนป่าไผ่และได้ชื่อว่า”ฉุนเป่า” 

ฉุนเป่าคือเด็กน่ารัก ตอนมาคือยังเป็นทารกเลยพูดไม่ชัดอ๋อแอ๋แต่มีสองอย่างที่เก่งคือกินเก่งกับคลานเก่งมาก แล้วความลำบากใจของชาวป่าไผ่คือความคลานเก่งเนี่ยแหละ หาตัวอยาก หายเก่งจนกระทั่งคลานไปอยู่ในลังที่พี่ใหญ่ของชาวป่าไผ่จะเข้าเมืองไปหาอาหาร ฉุนเป่าก็เลยนอนลอยตามไปด้วย พอตื่นก็คลานหายไปหาของกินจนกระทั่งได้เจอ”เฮ่อเสียง” เฮ่อเสียงก็คือถูกชะตามากเลยเอาหยกให้ไปอันหนึ่งเพราะเห็นเด็กน้อยถูกใจ

ไม่นานคนในป่าไผ่ก็สังเกตุได้ว่าน้องน้อยหายไปก็เลยต้องออกตามหา พอได้เจอเฉิงจิ่นเหิงก็ได้เห็นหยกที่ฉุนเป่าถือมาเป็นหยกชั้นดีแถมลวดลายก็ยังมีความเกี่ยวพันกับเฮยเสอ ตามไปตามมาเฉินจิ่นเหิงก็ได้เจอกับเฮ่อเสียงพอเห็นแล้วถึงกับตกใจเพราะมีหน้าตาคล้ายเฮยเสอไม่พอ ยังมีเงามังกรทองตัวจ้อยอีก งานนี้เฉินจิ่นเหอเลยต้องทุ่มสุดตัวเพื่อตามหาความจริงว่าเฮ่อเสียงมีความเกี่ยวพันกับเฮยเสอหรือไม่ อย่างไร

ยังไม่พอ พอฉุนเป่าเริ่มพูดได้(แต่ยังไม่ชัด)ก็เรียกเฮ่ยเสียงว่า”ปาปา”ไปอีก!!! เด็กคนนี้้มันยังไง???

อดีต(ชาตินี้ของเฉินจิ่นเหิง)

เฉินจิ่งเหิงถูกเฮยเสอให้ลูกน้องจับตัวมาเพราะต้องการให้ช่วยตามหาปีศาจกิ้งก่า (งงนะ ไม่ขอให้มาดีๆ555) จับเขามาก็ผูกมือมัดเท้าทุกอย่างเพราะกลัวหนีแต่ช่วยไปช่วยมาเฉินจิ่นเหิงก็บอกว่าเต็มใจช่วยไม่หนีหรอกเพราะเห็นว่าปีศาจตนนี้ทำร้ายคนมากมาย ตอนแรกคิดว่าจับปีศาจแล้วก็จบแต่เพราะว่าปีศาจตัวนี้ไปเกี่ยวพันกับการล้มล้างการลอบฆ่าราชาแดนปีศาจทำให้เฉินจิ่นเหิงได้ไปเยือนดินแดนปีศาจ กลายเป็นว่าระยะทางยาวไกลวันเวลายาวนานทั้งสองคนก็เริ่มผูกพันกันเริ่มมีใจให้กัน

แล้วเฉินจิ่นเหิงก็ได้เข้าไปพัวพันและถึงขั้นถูกใส่ร้ายว่าเป็นกลุ่มคนที่หวังฆ่าราชาปีศาจเลยทำให้เฮยเสอต้องออกโรงหาทางแก้ซึ่งต้องเดินทางไกลและเป็นสิ่งที่เล่าลือกันว่ามีแต่สุดท้ายจะมีจริงไหมไม่มีใครเคยเห็น 

จนเกิดเรื่องเมื่อเฉินเจิ่นเหิงกับหยางซินเฟิงไปเมืองเมืองหนึ่งซึ่งเมืองนี้ได้ถูกมนต์มายาของเหล่าปีศาจและเฉินจิ่นเหิงถูกจับแล้วก็เกิดการปะทะกันของเหล่าปีศาจ ตัวพีคเลยคือเฮยเสอกับปีศาจกิ้งก่าแล้วเวลาลงโทษก็มาถึงเมื่อสวรรค์เห็นว่าปีศาจมาทำลายมนุษย์ซึ่งมันเป็นการทำลายแบบทั้งเมืองก็เลยพิโรธมากโกรธมาก ส่งอัสนีฟาดมาเต็มทีทุกคนแตกกระเจิงยกเว้นก็แต่เฮยเสอกับปีศาจกิ้งก่าที่จะตีกันให้ตายสุดท้ายปีศาจกิ้งก่าตาย เฮยเสอถูกอัสนีฟาดร่างแหลกเป็นธุลี เป็นเรื่องดิทีนี้เฉินจิ่นเหิงที่เคยคุยกับเฮยเสอไว้ว่าถ้าทุกอย่างจบจะไปใช้ชีวิตร่วมกันที่ป่าไผ่แต่มาตอนนี้เฮยเสอร่างแหลกวิญญาณสลาย 

“หลังเรื่องราววุ่นวายจบลง พวกเรามาอาศัยอยู่ด้วยกันที่นี่ดีหรือไม่”

เฮยเสอ

หลังจากที่อัสนีพรากเฮยเสอไปแล้วยังไม่พอ อัสนีก็รวมตัวอีกครั้งเพื่อที่จะฟาดเฉินจิ่นเหิงเป็นเคราะห์อัสนีสำหรับคนที่จะสำเร็จเซียนแต่เฉินจิ่นเหิงไม่อยากเป็นเซียนแล้วไงคนรักก็สูญสลายจะขึ้นสวรรค์ไปเพื่ออะไร สุดท้ายสายฟ้าที่ลงมาเป็น2สายด้วยกันเป็นด่านเซียนกับปราบมาร ดังนั้นเฉิงจิ่นเหิงเลยกลายเป็นครึ่งเซียนครึ่งมาร อายุยืนยาวกว่ามนุษย์ทั่วไปแล้วก็เริ่มตามหาเฮยเสอ ยังมีความหวังว่าจะต้องได้เจอกันอีก

ชาติก่อน

เฉินจิ่งเหิงเป็นเทพบนสวรรค์ชื่อ”อวี้จิ่น”เป็นเทพที่เกิดจากสระมรกต พลังคือมองเห็นทุกสรรพสิ่งแต่จะเป็นเทพที่ไร้อารมณ์ไร้ปรารถนายิ่งบวกกับการที่ไม่มีเพื่อน(เพราะว่าเทพทุกคนย่อมมีเรื่องราวเก่าๆที่ไม่อยากเปิดเผย แต่อวี้จิ่นมองเห็นไงเลยไม่มีใครคบ) แต่มีหนึ่งคนก็คือเทพปรุงยาเพราะว่าชอบมาถามหาส่วนผสมยาจากอวี้จิ่นเลยกลายเป็นคนเดียวที่ได้พูดคุยกันบ่อย

มีวันหนึ่งอวี้จิ่นก็โดนโคมไฟตกใส่ ด้วยความไม่รู้ว่าร้อนก็เลยคิ้วขมวดนิดๆแบบว่าอะไรเนี่ย แล้วก็มีเทพมังกรมาเห็น”เฮ่าเทียน”กลายเป็นว่าพอเฮ่าเทียนมาเห็นก็ตกหลุมรักอวี้จิ่น จากนั้นเลยมาหาทุกวันของหายทุกวันให้อวี้จิ่นช่วยหา ไปๆมาๆกลเม็ดก็เด็ดพรายมากขึ้นหาของมาให้ดู มาให้ชิมจนสุดท้ายพากันลงไปเที่ยวแดนมนุษย์แล้วเรื่องก็เกิดเมื่อได้พากันไปแดนปีศาจ 

ทีนี้ก็เกิดเรื่องใหญ่โตเพราะได้รู้ว่าปีศาจขึ้นไปแทรกซึมสวรรค์พอตามขึ้นไปก็ไม่ทันการณ์ละ ชาวสวรรค์โดนฆ่าไปเยอะก็เลยโดนลงโทษสิ แบบว่าอวี้จิ่นผู้ที่มองเห็นทุกสิ่งแต่กลับไม่สอดส่องไปเที่ยวเล่นกับเฮ่าเทียน เลยจะโดนลงโทษให้ไปอยู่ดินแดนไร้ภพ เฮ่าเทียนก็ไม่ยอมเพราะร่างกายของอวี้จิ่นบอบบางเลยขอรับคนเดียว ก็แปลงกายกลับเป็นมังกรทองตัดขาตัวเองหวังให้ขาเป็นเสาค้ำยันอุดรอยรั่วของฟ้าหวังให้ผ่อนผันโทษได้บ้างแต่ก็ยังมีคนไม่โอเค อวี้จิ่นเลยต้องรับโทษเหมือนกันเลยถูกส่งไปเก็บเกี่ยวดูแลดอกปราณสี่ภพที่จะนำมาเยี่ยวยาชาวสวรรค์ที่ถูกทำร้ายและนี่ก็เป็นที่มาว่าร่างกายของอวี้จิ่นทนต่อพิษต่างๆก็เพราะว่าได้ซึมซับสรรพคุณของดอกปราณสี่ภพ

การลงโทษก็ยาวนานหลายพันปีและวันที่อวี้จิ่นกลับสวรรค์ก็เป็นวันที่เฮ่าเทียนพ้นโทษ แต่รอแล้วรอเล่าก็ไม่เจอว่ากันว่าเฮ่าเทียนอาจจะเจอเรื่องร้ายมากกว่าเรื่องดีเพราะไม่มีขาไม่มีกรงเล็บต่อสู้ก็ยาก วิญญาณอาจจะแหลกสลายไปแล้วไม่ก็อาจจะตกไปในดินแดนอื่นแล้ว สุดท้ายอวี้จิ่นไร้อาลัยกับสวรรค์ตัดสินใจเข้าสู่สงสารวัฏไปเกิดในแดนมนุษย์หวังแค่ไปท่องเที่ยวเดินเล่นในที่ที่เคยไปกับเฮ่าเทียน ได้รู้จักความรู้สึกอารมณ์ต่างๆที่ควรจะมี

สปอยขั้นสุด

  • ฉุนเป่า ก็คือลูกของเฉินจิ่นเหิงกับเฮยเสอ การกำเนิดเกิดมาก็เหมือนกับที่เทพอวี้จิ่นเกิดคือเกิดจากน้ำต่างๆรวมกัน และที่มากกว่าคือน้องเกิดจากน้ำอันนั้นแหละ(ของเฉินจิ่นเหิงกับเฮยเสอ)ก็เลยจะเรียกปาปากับแม่ แล้วความอลังการของน้องคือพลังเยอะมากแบบอย่างที่คนสงสัยกันว่าทำไมปีศาจหมูป่ากลายเป็นหมูป่าก็เป็นเพราะน้อง คนที่เคยทะเลาะกันหายได้ก็เพราะน้อง คนจะลืมเรื่องราวบางช่วงได้น้องก็สามารถเป็นพลังคล้ายกับเทพอวี้จิ่น
  • ฉากจบเฉินเจิ่งเหิงกับเฮ่ยเสียง ก็ได้ไปแต่งงานและน่าจะอยู่ด้วยกันที่ดินแดนปีศาจแต่รอดูตอนพิเศษว่าจะมีไปนอนพัก?ย้อนความหลังกันที่เรือนป่าไผ่หรือเปล่า
  • เฮยเสอ ก็คือเฮ่อเทียนเทพมังกรทอง ซึ่งก็คือเฮ่อเสียง อ๋องสี่ที่ได้มาเกิดใหม่ 

รีวิว+สปอย | S.C.I. #ทีมพิฆาตทรชน เล่ม 1

เอ๋อร์หย่า (ErYa) เขียน
ชุนลี แปล

13 เล่มจบ

แนะนำก่อนอ่าน

  • เนื้อหามีส่วนที่ค่อนข้างรุนแรงไม่เหมาะสำหรับคนจิตใจอ่อนไหว
  • เป็นแนวสืบสวนสอบสวน
  • เป็นทีมพิเศษที่ชื่อว่า S.C.I. เป็นการรวมเอาคนเก่ง คนหัวกะทิในแต่ละด้านมารวมกันทั้งสืบสวนสอบสวน ต่อสู้ จิตวิทยา แพทย์นิติเวช และอื่นๆ เพื่อไขคดีที่มีความซับซ้อนยุ่งยาก

เล่ม1 ไป๋อวี้ถัง(บน) – จั่นเจา(ล่าง)

เล่ม 1 ตอนที่ 1 – ตอน ฆาตกรหมายเลข

เกริ่น

  • ฆาตรกรรมต่อเนื่อง
  • จิตวิทยา

ความสัมพันธ์ของตัวละคร

คู่ 1 – ไป๋อวี้ถัง(หัวหน้าหน่วย เก่งสืบสวน ต่อสู้) กับ จั่นเจา(หัวหน้ารอง อัจฉริยะด้านจิตวิทยา)

           เป็นความสัมพันธ์ที่เหมือนรู้จักกันมาแต่เด็กที่บ้านรู้จักกันสนิทกันแถมเกิดเวลาไล่เลี่ยกันก็เรียกได้ว่าตีคู่สูสีกันมาแต่เด็กเลย ผลัดกันชนะผลัดกันแพ้ พอโตขึ้นก็มีทางเป็นของตัวเองแยกกันไปแต่พอมีการจัดตั้งทีมS.C.I. ก็ได้กลับมาใกล้ชิดกันอีกครั้ง ทางไป๋อวี้ถังก็คือเอ๊ะอะจับจูบ ส่วนทางจั่นเจาจะยอมไม่ยอมหรือมีปฏิกริยาตอบรับรุนแรงแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ แต่ก็ยังไม่รู้ที่มาที่ไปว่าความสัมพันธ์จากคนที่ตีกันตอนเด็กกลายมาจับจูบกันตอนไหน อย่างไร

ก็คือยังไง ยังไง แม่!!! ต้องสู่ขอแล้วไหมมมม

คู่ 2 – ไป๋จิ่นถัง(พี่ชายไป๋อวี้ถัง) กับ กงซุน(แพทย์นิติเวชมือ1ของทีม)

          เป็นคู่ที่มีความตลกเพราะต่างคนก็ต่างดูเกินๆไม่ค่อยปกติสักเท่าไหร ทางไป๋จิ่นถังก็คือเป็นนักธุรกิจที่รวยมากซื้อรถสปอร์ตให้น้องชายสบายๆทั้งที่น้องก็ไม่จะดูแลพี่ดีเท่าไหร อยากได้อะไรก็ต้องได้แล้วพอมาถูกใจกงซุนก็คือ…นึกภาพตอนตกลงปลงใจกันไม่ออกว่าจะจบดียังไง ขำตั้งแต่กงซุนเมาแล้วไป๋จิ่นถังเอาปากกามาเขียนบนตัวกงซุนว่า’จองแล้วนะที่ตรงนี้’ ก็คือฮา คนปกติเขาไม่ทำกันนะแบบนี้ แล้วบังเอิญวันนั้นกงซุนโดนโรคจิตที่แบบคลั่งไคล้ในตัวกงซุนจับไปอีกก็คือสติแตกไหมถามมมม

คู่นี้มันฮาจริงๆ

เนื้อเรื่อง

เรื่องเกิดเมื่อมีการฆาตกรรมเกิดขึ้น แล้วศพทุกศพบนหลังใบหูจะมีตัวเลขกำกับไว้เหมือนหมูที่โดนฆ่าแล้วมีตัวเลขประทับ ซึ่งตัวเลขก็คือรันเป็นจำนวนหลายร้อย แต่ศพที่พบตัวเลขข้ามไปข้ามมาไม่ได้เรียงกัน คดีนี้สืบไปสืบมากลายเป็นว่าไปพัวพันกับคนที่มีชื่อเสียงและมีตำแหน่งทั้งวงการจิตวิทยาและวงการของตำรวจ เป็นคดีเก่าแก่ที่เคยโด่งดังมาก่อนแต่ปัจจุบันไม่มีใครพูดถึงแบบลงรายละเอียดและแฟ้มคดีก็หายไปไร้ร่องรอย เรื่องราวสืบไปหลายสิ่งหลายอย่างก็ได้โยงเข้ามาถึงตัวละครหลักทั้ง จั่นเจาที่มีคนติดตามแบบชื่นชอบมากๆจนกระทั่งได้ถูกฆาตกรรมแต่ก่อนจะตายก็ยังให้ข้อมูลช่วยเหลือ ทางกงซุนก็มีโรคจิตติดตามซึ่งก็เกี่ยวพันกับคดีนี้อีก ยังมีพี่ชายของไป๋อวี้ถังที่เป็นคนมีความเกี่ยวพันกับคนตัวการหลักของคดีซึ่งยังไม่ทราบแน่ชัดว่าเกี่ยวพันขนาดไหนด้วย คือทุกคนโดนหมด แน่นอนว่าคดีปิดได้คนร้ายตายหมด(ฆ่าตัวตาย)แต่ตัวการหลักลอยนวล คงได้ตามต่อในตอนอื่นๆเพราะเก่งมากจริงขนาดว่าฆ่าคนได้ทั้งที่ไม่ต้องออกเสียงซะด้วยซ้ำ

ความหลอนของตอนนี้ก็คือ พี่ชายของไป๋อวี้ถัง ชื่อ “ไป๋จิ่นถัง” เป็นคนที่อายุพอจะทันเหตุการณ์ที่เกี่ยวพันกับคดีโด่งดังซึ่งตอนนี้ตามหาเบาะแสไม่ได้ไม่มีใครบอก ทางจั่นเจาก็เลยจะทำการสะกดจิตเพื่อหาร่องรอยของคดีนี้ว่าเป็นยังไง เผื่อจะมีอะไรเหลืออยู่บ้างที่ต้องสะกดจิตก็เพราะว่าทางไป๋จิ่นถังเกิดอุบัติเหตุตอนเด็กทำให้เวลาในช่วงเด็กหายไป พอได้ย้อนกลับไปจั่นเจาก็เหมือนได้รับรู้อะไรหลายๆอย่างแล้วอยู่ๆไป๋จิ่นถังก็ทำท่าทางออกมาแบบไม่รู้ตัว นั้นก็คือ ยื่นนิ้วชี้ออกมาแนบเข้ากับริมฝีปากแล้วส่งเสียง ‘ชู่ว์‘ ออกมา

บอกได้เลยว่าร้องเชี่—หนักมากกกกก

 ก็คือหลอนมากกกกก อยากจะกรี๊ด แบบอ่านตอนกลางคืนก็คือเสียวขาขนลุก เพราะการกระทำนี้จะเป็นที่รู้กันว่าเป็นท่าทางของตัวร้ายตัวหลักของตอนที่ทำจนติด คล้ายกับว่าเป็นท่าทางประจำตัวเลยก็ว่าได้ ซึ่งจากการกระทำนี้ก็เป็นไปได้ว่า ไป๋จิ่นถังเคยใกล้ชิดกับคนร้าย(ก็เป็นไปได้เพราะเหมือนพ่อซึ่งเป็นตำรวจเคยสนิทกับคนนี้มาก่อนแบบเคยเป็นเพื่อนกันทำงานร่วมกันแต่คนนี้เดินไปอีกทาง) หรือเคยถูกชักจูงทางจิตจากคนร้าย ซึ่งก็ต้องตามต่อ

เฉลย : คนร้าย = เจ้าเจ๋ว์ อัจฉริยะด้านจิตวิทยา ให้คนอื่นฆ่าคนให้ได้โดยไม่ต้องออกปาก และหลบหนีการจับกุมได้ในท้ายที่สุด 


เล่ม 1 ตอนที่ 2 – ค่ายฝึกอบรมนักฆ่า

เกริ่น

  • ฆาตรกรรมต่อเนื่อง
  • จิตวิทยา
  • มีฉากขืนใจ

เนื้อเรื่อง

ในงานเลี้ยงนักจิตวิทยาชื่อดังถูกซุ่มยิงจากมือปืนอายุน้อยแต่บุญบาปโชคดีที่มีไป๋อวี้ถังในงานด้วยเลยรอดตายบาดเจ็บนิดหน่อยส่วนมือปืนก็โดนมือดีอย่างไป๋อวี้ถังสอยร่วงตายในนัดเดียว หลังจากตามหาและระบุตัวคนร้ายก็ได้ความว่าเจ้าตัวเป็นนักศึกษาธรรมดา เป็นพี่ชาย เป็นนักดนตรีมือเบส แต่แค่เป็นโรคนอนละเมอและได้พบหมออยู่เรื่อยๆซึ่งหลังจากเรื่องราวประกอบกันหมดความจริงแล้วก็คือคนนี้เป็นโรคหลายบุคลิคซึ่งตัวร้ายใช้โรคนี้ให้เป็นประโยชน์ปั้นคนก่อการร้ายปั้นมือปืนซุ่มยิง

จากการลอบยิงในช่วงนี้สังเกตได้ว่าแต่ละครั้งมือปืนจะจำกัดระยะการยิงแค่500เมตร ซึ่งเป็นระยะทั่วไปในการซ้อมยิงที่สนามยิงปืน หลังจากนั้นก็ยังมีอีกหลายเหตุการณ์ที่เป็นทั้งการลอบฆ่า การสร้างความปั่นป่วน ซึ่งแต่ละครั้งล้วนมีความสัมพันธ์กัน พอไปสืบหาลงลึกค้นเมลล์คนก่อเหตุก็เจอว่ามีจดหมายหลายฉบับที่ส่งมาในวันเกิดเหตุโดยมีการลงนามว่าส่งมาจาก Killer Trianing Camp ทางS.C.I.เลยจำกัดวงแล้วส่งคนเข้าไปเป็นเหยื่อล่อซึ่งคนนั้นก็คือ”หม่าฮั่น”ที่เก่งเรื่องซุ่มยิง คนพวกนี้จะจิตแกร่งกว่าปกติทำให้การแสร้งเป็นคนจิตไม่ปกติสามารถทำได้และไม่มีผลกระทบทางจิต(ที่พูดถึงหม่าฮั่นเพราะต่อไปจะเริ่มมีบทบาทเด่นละรอๆ) แล้วก็โป๊ะ!หม่าฮั่นตกเหยื่อได้ ได้รับเมลล์ต่างๆแล้วก็ได้ทำตามขั้นตอนที่จั่นเจาบอก ลุล่วง

เฉลย : ค่ายฝึกอบรมนักฆ่าเป็นการแข่งขันด้านจิตวิทยาของหมอบ้าๆสองคน โดยการปั่นหัวคนใช้ประโยชน์จากโรคหลายบุคลิคหรือโรคต่างๆที่เข้าข่ายในการสร้างเครื่ืองมือทำลายล้างให้คนเหล่านั้นไปกำจัดไปปิดปากโดยโยงไปต่างๆนานาให้คนนั้นคนนี้กลายเป็นแพะแล้วตัวเองลอยนวล โดยถ้าสำเร็จก็คือการทดลองทฤษฎีที่ตั้งไว้ก็ลุล่วง

ตัวละครใหม่

ไป๋ฉือ

  • ลูกพี่ลูกน้องของไป๋อวี้ถัง
  • เป็นตำรวจเหมือนกัน ฉากแรกที่เจอเป็นตอนที่ไป๋อวี้ถังและจั่นเจาไปตามดูคนร้ายที่ยิงตายในฉากแรกที่ลอบยิงนักจิตวิทยา ไป๋ฉือก็คือเป็นคนเง๋อง๋ะนิดๆ เป็นตำรวจแต่ใช้ปืนไม่เป็นขี้ตกใจแล้วครั้งนั้นเป็นการเดินลาดตระเวณครั้งแรกด้วยก็แจ็คพอตเจอคนร้ายที่โดนยิงเป็นศพ 
  • ครั้งสองที่เจอก็เลยได้รู้ว่าเป็นญาติกัน พอได้คุยไปมาเลยรู้ว่าไป๋ฉือเป็นคนที่IQสูงมาก จั่นเจาก็ปลอบว่าเป็นตำรวจไม่ต้องต่อสู้เก่งเหมือนคนในตระกูลไป๋คนอื่นก็ได้นะ ตำรวจไม่ต้องบู๋เก่งอย่างเดียว ขนาดตัวจั่นเจาเองบู๋ไม่เก่งยังเป็นตำรวจเลย ไป๋ฉือเลยฮึดเลย จากนั้นก็เลยให้มาฝึกงานที่S.C.I.ทำฝ่ายเอกสารดูก่อน
  • มีฉากหนึ่งที่ไป๋ฉือขึ้นรถไปแล้วเจอคนคนหนึ่งซึ่งยังเป็นที่น่าสงสัยว่าอาจจะเป็นเจ้าเจ๋ว์ที่เป็นคนร้ายในตอนที่1เล่ม1

ความสัมพันธ์ของตัวละคร

คู่ 1 – ไป๋อวี้ถัง(หัวหน้าหน่วย เก่งสืบสวน ต่อสู้) กับ จั่นเจา(หัวหน้ารอง อัจฉริยะด้านจิตวิทยา)

          ในตอนที่1อ่านแล้วดูคลุมเครือว่ายังไง พอมาตอนนี้ก็คือจ้าา ขอกันเป็นแฟนแล้วจ้าาา ก็ตอบตกลงกันไป มีฉากหวานๆเขินๆเรื่อย

เขินไหม ถามมมมม

คู่ 2 – ไป๋จิ่นถัง(พี่ชายไป๋อวี้ถัง) กับ กงซุน(แพทย์นิติเวชมือ1ของทีม)

          จากตอนแรกที่ดูฮาๆดูไม่น่าจะพัฒนาได้เร็ว แต่มาตอน2ก็คือทะลุปรอทเพราะอีพี่ไปฟันเขาซะงั้น ก็แบบว่าหึงมาก หน้ามือเลยจัดเขาบนรถเลย กงซุนคือโกรธสุดก็มาแบบนิ่งๆเลยไม่อยากยุ่งละไม่พอใจ ทางน้องชายก็เข้าใจแหละว่าพี่ชายตัวเองไม่ปกติก็เลยมาคุยกับกงซุนดู ทางกงซุนก็เหมือนจะเข้าใจพฤติกรรมไป๋จิ่นถังมากขึ้นเพราะเป็นผลกระทบจากที่ตอนเด็กที่มีช่วงหนึ่งคามทรงจำหายไปแล้วหลังจากนั้นก็เลยเปลี่ยนไปเหมือนกลายเป็นคนละคน ขนาดตัวไป๋อวี้ถังที่รักพี่ชายนะแต่บางครั้งก็ยังกลัวๆเลย ทางกงซุนก็โอเคมากขึ้นก็ยอมกลับไปคุย เปิดใจดูค่อยๆปรับไป อย่างว่ากงซุนก็ไม่ใช่คนปกตินะเอาจริงๆ 5555 

          อีกอย่างที่ฮาก็จะมีลูกน้องของไป๋จิ่นถังที่เป็นคู่แฝดติง คู่นี้ก็คือเป็นลูกรับได้ฮามาก เชียร์อัพลูกพี่ตลอดเรื่องกงซุน

แต่คือน่าจะเป็นเชียร์อัพให้ฝั่งที่ได้เปรียบ ณ ช่วงเวลานั้นๆมากกว่านะ 5555

รีวิว+สปอย | #Wilderness วิลเดอร์เนส 3เล่มจบ

Tensiel เขียน
ตรองสิริ แปล

นิยายวายเกาหลีที่มีความหนา3เล่ม
แต่อ่านชิวเพราะพระเอกเก่งมากกก+เด็กน่ารัก


แนะนำก่อนอ่าน

  • ผู้ชี้ทาง อดีตว่าเป็นคนขายเรือนร่างให้กับผู้อื่นเพื่อให้ตัวเองได้มาซึ่งอำนาจ มีความสามารถในการปลอบประโลมดูแลสัตว์อสูรให้ไม่เจ็บปวดและช่วยผ่อนคลาย สามารถคุยกับสัตว์ได้
  • สัตว์อสูร คลอดออกมาเป็นสัตว์ถ้าได้รับการฝึกฝนใส่ใจดูแลจะกลายร่างเป็นมนุษย์ได้ ในอดีตผู้ชี้ทางถูกกำจัดสัตว์อสูรเลยตายตกไปมากเพราะไม่มีผู้ช่วยปลอบประโลมดูแลเพราะในช่วงคืนวันเพ็ญที่ร่างกายจะพัฒนาจะเจ็บปวดมากมีหลายคนทนไม่ไหว
  • MPREG นายเอกท้องได้ มีความกึ่งomegaverseนิดๆแบบว่ามีฟีโรโมนเพราะตัวละครมีร่างสัตว์ด้วย
  • เริ่มเรื่องคือผูกพันธ์กันแล้วมีลูก1 แต่มีเรื่องหมางใจกันเลยได้แยกกันอยู่ ลูกอยู่บ้านพ่อ
  • ครบรส อ่านง่าย ไม่ดราม่าหนัก NCก็แซ่บ เลือดสาด เลือดแบบเลือดหัวออกอะ 5555

ตัวละคร

อีซึงโด – นายเอก

  • ผู้ชี้ทาง
  • ความสามารถพิเศษคุยกับสัตว์ได้เลยได้ประจำการเป็นหมอสวนสัตว์ขนาดเล็ก 
  • อายุยืนยาวไม่เสื่อมไปตามวัยเหมือนมนุษย์

แทกูกยอง – พระเอก

  • เป็นสัตวอสูรเลือดราชันย์
  • อยู่รอดเติบโตมาได้ด้วยฝีมือของอีซึงโดผู้ชี้ทางที่หายากยิ่งกว่ายากเนื่องจากถูกฆ่าล้างไปมาก 
  • เป็นคนแข็งแกร่งที่สุดในเรื่อง
  • ตัวเก็งผู้นำของสัตว์อสูรแต่ไม่อยากทำเพราะขี้เกียจ

แทอีกยอง

  • ลูกของแทกูกยองและอีซึงโด ใช่ เปิดมาคือมีลูกกันแล้วสี่เกือบห้าขวบได้ เพราะช่วงติดสัดช่วงหนึ่งแทกูกยองไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลยทำการขื่นใจอีซึงโดจนทำให้เกิดแทอีกยองขึ้นมา 
  • ไม่ได้เป็นสัตว์อสูรเต็มตัว(ตอนคลอดมาเป็นร่างมนุษย์) แต่พวกลูกครึ่งแม้จะไม่คลอดออกมาร่างสัตว์แต่ก็ยังสามารถรับรู้อารมณ์ของแม่ที่ท้องและมีความจำตั้งแต่อยู่ในท้อง 
  • เป็นเด็กที่น่ารักสดใสแม้ตอนท้องอีซึงโดจะหดหู่และสิ้นหวัง

เนื้อเรื่อง

แทกูกยองง้ออีซึงโด มีลูกแล้วแต่เมียไม่ให้อยู่ใกล้ ไม่ให้อะไรด้วย หงอหนักมากเมื่ออยู่กับเมีย โหดกับทุกคนยกเว้นกับอีซึงโด ยิ่งเปิดเรื่องมาอีซึงโดได้ช่วยยออึนแท(ลูกบ้านตระกูลแท ตระกูลใหญ่หัวหน้าตระกูลเป็นประมุขของพวกสัตว์อสูร) ยออึนแทเป็นสัตว์อสูรที่มีเลือดราชันย์แต่ที่บ้านมีปัญหาไม่โอเคกับการมีอยู่เลยอยากฆ่าให้ตาย ยออึนแทก็พลัดหลงมาบ้านอีซึงโดเลยได้มาใช้ชีวิตด้วยกันในบ้านอารมณ์แบบคอยดูแลคล้ายๆกับตอนที่อีซึงโดเลี้ยงดูแทกูกยองแต่เป็นฟีลลูกนะ อายุน้อยอะ ก็เป็นช่วงที่แทกูกยองตัดพ้อกับชีวิตหนักมากแบบเมียพาชู้เข้าบ้านไม่สนใจผัวเลยประมาณนั้น ยิ่งหนักเข้าไปอีกเมื่อท้องลูกคนที่สองหลังจากคืนดีกันก็คือจ๊ะจ๋าหน้าหมั่นไส้จริงๆ

เป็นฉากนัดประชุมเป็นการเป็นงานแต่เมียโทรมาฝากซื้อของกินไปให้แบบว่าร้านอยู่ไกลแหละแต่ก็บอกว่าใกล้ ไม่ลำบากจริงๆ การพูดคุยคือจ๊ะจ๋ามากตัดกับบรรยากาศการประชุมที่ตึงเครียดความเป็นความตายสุดๆ

เรื่องสกุลต่างๆแย่งชิงความเป็นใหญ่ แต่ละตระกูลจะมีคนปกครองและสัตว์อสูรทั้งหมดจะมีประมุขปกครองอีกที(คนตระกูลแทเป็นประมุข) การฆ่าฟัน ล้างบางเป็นเรื่องที่ยอมรับได้หากผิดกฎทำตัวไม่สมศักดิ์ศรี แทกูกยองเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดเพราะมีสายเลือดราชันย์ทำให้ทุกคนต้องเกรงใจหนึ่งขั้นถึงแม้ประมุขที่มีองครักษ์ก็ยังต้องปล่อยผ่านในหลายครั้งเพราะไม่แน่ใจว่าจะเอาอยู่ อีกอย่างความกวนตีนของแทกูกยองสูงมากจริงๆอ่านเจอทีก็อยากให้มีคนเอาอะไรมาอุดปากแต่ก็คือไม่มีจ้ะ ไม่มีใครกล้าสามารถ ก็ถือเป็นความเข้มข้นของเรื่องอีกอย่างเมื่อเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดก็ต้องมีคนอยากล้มหมาก คนเหล่านั้นเลยเลือกที่จะกำจัดจุดอ่อนซึ่งก็คือลูกและเมียของแทกกูยอง


เม้าท์

  • เป็นเรื่องที่อ่านง่ายไม่เครียด ไม่ดราม่าหนัก อาจจะมีความหลังที่ซีเรียสแต่ปัจจุบันคือเบาๆ 
  • ความหื่น18+ก็จัดว่าเยอะ ยิ่งตอนอีซึงโดท้องลูกคนที่สองก็คือฮอร์โมนมันพลุ่งพล่านแล้วท้องลูกสัตว์อสูรก็แข็งแกร่งสุดๆหัวลูกไม่มีทางบุบ อีพ่อเอาใหญ่ ถ้าอีแม่ไม่ห้ามก็ดูท่าทางคงจัดทุกวัน 
  • ส่วนในทาง18+ที่ไม่หื่นก็คือเลือดสาสหนักมาก ควักไส้ทะลวงตับ กระชากม้ามกันเลยที่เดียว ถ้าใครเคยอ่านรุ่งอรุณวันสิ้นโลก ความเลือดกระจายเราว่าระดับพอๆกัน
  • ความฮาก็เยอะ ทั้งแทกูกยองที่กวนแบบกวนจริงๆนะ เป็นพระเอกไม่คูลอะ เก่งจริงแต่ความเท่หาได้ยากมากๆ ยิ่งไปเจอกับเด็กในสกุลแทที่บ้าพลังเหมือนจับปูใส่กระด้งก็คือเหมือนขายขำ ตลกคาเฟ่ นอกจากความกวนแทกูกยองก็เป็นพระเอกสายขี้เกียจ การงานไม่ทำ โยนให้พี่ จะเป็นประมุขหรอไม่อยากอะ ขี้เกียจขจัดทุกข์บำรุงสุขเปลื้องงบเพราะต้องดูแลองครักษ์ ขนาดการจะเป็นหัวหน้าสกุลยังขี้เกียจ ชีวิตคืออยากทำแค่อยู่กับอีซึงโด หายใจเข้าออกเป็นเธอเรื่องอื่นไม่สน

รีวิว+สปอย | เทพบุตรแห่งชาติกับคุณผู้ชายคนนั้น เล่ม2

เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง (Yue Xia Die Ying) เขียน
ศีตกาล แปล

มี 3 เล่มจบ

มาเล่ม2หน้าปกดูเข้าที่เป็นสีชิงยืนกางร่ม แต่พออ่านจบแล้วก็ยังคิดไม่ออกว่าไปยืนกางร่มตอนไหน แต่เป็นปกที่แสดงแนวทางของเนื้อเรื่องได้ดีนะแบบว่าทำให้คนที่มองดูออกง่ายว่าเออ เป็นเรื่องแนวปัจจุบัน ถ้าเป็นเล่ม1คนที่แค่มองผ่านไม่อ่านเรื่องย่อหลังเล่มคงคิดว่าเป็นแนวจีนโบราณแต่เล่มนี้โอเค คนใส่สูท มีรถหรู

เส้นเรื่อง

  • ยังคงความเรื่อยๆในการพัฒนาความสัมพันธ์
  • สีชิงรู้ตัวแล้วว่าไม่ได้คิดกับเสี่ยวเฉียวแบบเพื่อน แน่ละเพื่อนที่ไหนทำกันขนาดนี้
  • ยังมีการเปิดตัวความสามารถของเสี่ยวเฉียวที่ให้ต้องตะลึงอีกละ เก่งไปไหน
  • มีความห่วงเสี่ยวเฉียวออกนอกหน้านอกตามากกก หมั่นไส้
  • สีชิงและเสี่ยวเฉียวสนิทกันจนคนรอบข้างแปลกใจ ขำตรงคนใกล้ตัวสีชิงแบบบอดี้การ์ดคนงานในบ้านคือรู้แกวกันหมดละว่าต้องทำตัวยังไงกับเรื่องของเสี่ยวเฉียว
  • ฉากแสดงการจิกกัดคนที่มาแบบไม่หวังดีของเสี่ยวเฉียวคือ 10 10 10 ร้ายมาร้ายตอบ ฉันไม่ยอมอ่อนข้อให้คุณหรอก
  • เรื่องธุรกิจของตระกูลใหญ่เริ่มทวีความรุนแรง

สปอยละขอมาแนวเม้าท์ไปทีละข้อ

  • จากการที่เสี่ยวเฉียวไปเล่นหนังระดับชาติก็ทำให้เสี่ยวเฉียวได้รางวัลใหญ่มาตั้งสองรางวัล สุดยอดมากกกก บอกแล้วว่าเก่งไปหมดทุกอย่างทุกทางจริงๆ
  • เสี่ยวเฉียวได้รับเชิญไปงานนานาชาติเป็นงานที่รวมคนหลายๆชาติมาแสดงผลงานทางศิลปะ ทางเสี่ยวเฉียวที่เป็นนักวาดพู่กันแบบไม่มีใครรู้จักหน้าตาปิดเป็นความลับมาตลอดแต่ทางคนในวงการจำฝีแปรงของเสี่ยวเฉียวได้เลยรู้ตัวตน งานของเสี่ยวเฉียวคือมีค่ามีราคาในตลาดมาก ด้วยความที่กลับมาเกิดใหม่เสี่ยวเฉียวก็จะรู้รายละเอียดรู้องค์ประกอบการจัดวางรู้วิธีการที่สรรสร้างทำให้ภาพหรือวิธีการที่เสี่ยวเฉียวถ่ายทอดลงกระดาษมีค่ามากๆ ยิ่งบวกกับหน้าตาความสามารถที่เป็นดาราดังเพิ่งได้รับรางวัลใหญ่อีกก็ทำให้แตก งานแตกแบบใครๆก็ต้องการสัมภาษณ์ ยังไม่นับงานที่เสี่ยวเฉียววาดมาโชว์อีกที่ทำให้คนในวงการถึงกับต้องหลั่งน้ำตาที่ได้ยล
  • สีชิงมีการเอาเสี่ยวเฉียวไปแนะนำกับเพื่อนแล้วนะจ้าาา แบบเพื่อนก็เป็นคนรุ่นราวคราวเดียวกันแหละและเป็นพวกตระกูลใหญ่เหมือนกันเพราะเรื่องธุรกิจเริ่มดุเดือดก็กลัวอีกฝ่ายจะเล่นสกปรกเลยหาที่พึ่งหาคอนเนคชั่นให้เสี่ยวเฉียวเพิ่ม คือทางเสี่ยวเฉียวก็เป็นแค่คนมีตังค์ไม่ได้มีอำนาจ ขำตอนพอเสี่ยวเฉียวไปงานนานาชาติก็ได้ซื้อของกลับมาฝากเพื่อนแล้วทางสีชิงคือมองของที่น้องจะให้เพื่อนแล้วดูอิจฉาอะ 555 แบบว่าของตัวเองละ มีให้คนอื่นแล้วฉันละ สุดท้ยของสีชิงก็มีจ้าา แล้วคือถ่ายอวด 5555 ลงSNSไปเลย หมั่นมากกก หมั่นไส้
  • ต่อมาเสี่ยวเฉียวไปออกกองถ่ายเป็นแบบปิดถ่ายในที่ห่างไกล ความเจริญไม่ค่อยมี อาหารก็ไม่ค่อยสมบูรณ์ ตอนลากันขึ้นเครื่องก็คืออ้อยอิ่งมากกกกก ไปสักทีเถิดพ่อ คือตัวเองก็ส่งบอดี้การ์ดในร่างคนดูแลสุขภาพไปด้วยนะ(บอกว่าเป็นอดีตพยาบาลเก่า แต่สภาพคือถ้าบอกเป็นทหารเก่าจะน่าเชื่อถือกว่าและแน่ละเอามาเป็นบอดี้การ์ดคอยดูแลความปลอดภัยน้อง) บวกความห่วงความคิดถึงเข้าไปอีกคือไปเยี่ยมกองถ่ายทั้งๆที่อีกแค่อาทิตย์เดียวก็จะยกกองละ บอกว่าเป็นกองปิดนะแต่คือบ.สีชิงเป็นคนออกเงินให้กองไงจะเข้าไปดูก็เข้าได้ ก่อนหน้านี้คือเสี่ยวเฉียวบ่นให้ฟังว่าอยากกินหม้อไฟบวกกับได้รับอุบัติเหตุสิชิงก็เลยได้หิ้วของไปหาแล้วคือต้องนั่งออฟโร้ดไปนะเพราะทางคือไม่ดีฝนตกทางเละ แล้วห้องก็ได้นอนด้วยกันเพราะที่พักไม่พอ ดี ดีไปหมด ก็คือลาภปากคนในกองถ่ายเพราะหม้อไฟเนื้ออร่อยมาก อาหารอร่อยมันหาได้ยากแถวนี้ ดูสภาพหม้อไฟคนที่เอามาด้วยก็น่าจะเป็นเชฟด้วยซ้ำ แต่คนอื่นเข้าใจว่าเป็นบอดี้การ์ดสีชิงที่ทำกับข้าวเป็น 5555
  • เสี่ยวเฉียวป่วย!!! บอดี้การ์ดที่ส่งไปดูแลรายงานมา ก็เอาเลยจ้ะให้มานอนที่บ้าน แล้วคือคนทำอาหารที่บ้านน้องก็ลาพอดีน้องเลยตกลงไปอยู่ด้วย อะไรจะเหมาะขนาดนี้บรรยากงบรรยากาศ ฝนตกไฟดับคนในบ้านก็เป็นใจ ทุกคนรู้หมดว่าคนนี้เจ้านายชอบ 
  • จบเล่ม2ก็มาบอกชอบเสี่ยวเฉียวตอนท้าย เอาจริงตอนอ่านเล่ม1คิดว่าจะบอกเร็วกว่านี้นะ เพราะดูเข้าหาเร็ว สรุปคือเข้าหาเร็วแต่รู้ตัวช้า บอกช้า แล้วเสี่ยวเฉียวก็คือให้ดูๆกันไปก่อน เล่ม3ก็ไม่รู้จะหวานกันเยอะไหมเพราะดูจะมีเรื่องธุรกิจที่เริ่มดุเดือดละ ส่วนเรื่องในวงการของเสี่ยวเฉียวก็ดูจะลอยตัวไปแล้ว ไม่มีอะไรไม่ดีไม่ดังทุกอย่างคือPerfect
คือบอกคำที่บอกว่าน้องยิ้มตาหยีคือคนอ่านก็ยิ้มตามไง ยิ้มทำไม ฮือออ บอกไปแล้วนะ น้องยิ้มรับก็คือใจชื้นแหละคุณพี่