รีวิว+สปอย | ความลับของตั้งโอ๋

MOOMOOTEN98 เขียน


แนะนำก่อนอ่าน

  • อ่านง่าย เรื่อยๆ ไม่ดราม่าเลย
  • วัยทำงาน ดารากับพนักงงานบริษัท
  • มีNC สดใสซาบซ่าน ตอนพิเศษคือไม่ไหว เลือดล้มมันเดิน กำไม้เรียวแน่นมาก

ตัวละคร

ตั้งโอ๋ – นายเอก

  • ข้างนอกใสๆ นุ่มฟู น่าบีบ แต่ข้างในแซ่บๆ
  • น้องเป็นพนักงานลูกจ้างในบริษัทที่ทำตัวจืดจาง แต่ยังไงค่ะ ความจริงลูกแม่เปิดแอคล็อคถ่ายรูปวาบหวิวลงเป็นงานอดิเรก

ดินแดน – พระเอก

  • ดาราลูกครึ่งชื่อดัง
  • ห้องพักอยู่ติดกับตั้งโอ๋ เหมือนจะธรรมดานะแต่ความไม่ธรรมดาคือพี่แกเป็นfollowerในแอคล็อคตั้งโอ๋ด้วย เป็นfollowerสายเปย์ท่านหนึ่ง

เนื้อเรื่อง

ตั้งโอ๋พนักงานบ.ที่แสนจะจืดจางดูธรรมดาสุดๆ แต่มันไม่ปกติเมื่อรู้ว่ามีคนข้างห้องเป็นดาราอย่าง”ดินแดน”แถมยังเป็นfollwerในแอคล็อคที่เขาคอยถ่ายรูปวาบหวิวลงอีก เป็นดาราแค่ให้ตื่นเต้นไม่พอใช่ไหมถึงต้องแถมoptionเพิ่มด้วยแล้วคือ…เป็นoptionที่ไม่อยากให้ใครรู้ ต้องบอกก่อนว่าแอคลับแอคล็อคที่เปิดก็เปิดแบบไม่ได้ว่าจะมีคนใกล้ตัวรู้เลยใช้ “ชื่อเล่นจริงๆ” ของตัวเองเป็นชื่อแอคไปอีกกก ยัยน้องงงง -_-!!!

ซวยซ้ำกรรมซัดหรือโชคพาชะตาลิขิต นอกจากห้องอยู่ข้างกันแล้ว สุดท้ายต้องมาทำงานรวมกันเพราะบ.ของตั้งโอ๋มีโปรเจค ก็ดูไม่มีอะไรมากแต่ก็นะ คนดูแลดารายังว่างจะมีใครบ้างจับจอง ใช่จ้าาาา. ตั้งโอ๋คนดีคนเดิมที่พี่ๆในบ.ใช้อะไรก็ทำกลายมาเป็น GB general เบ๊ ของดาราประจำโปรเจคอย่างดินแดน แล้วคนเราอะกลัวความแตกก็เลยเปลี่ยนชื่อเรียกเอากลางคันจาก”ตั้งโอ๋”กลายเป็น”ติ” ก็เนียนแหละ เนียนมาก ให้กำลังใจน้องเขาหน่อย

พอได้ไปทำงานร่วมกันมันก็จะดูงงๆหน่อย พอน้องเมาเรือ อีพี่ก็พร้อมเข้าชาร์ทเต็มที่ ไม่รู้ใครดูแลใครละงานนี้ แถมพอเมาเรือเมาอากาศมีอาการเหมือนจะป่วย พี่ๆเขาก็ให้พัก ความว่างใดๆเลยไถ่โซเซียลแล้วบ่นลงแอคลับว่าอยากกินปลาหมึก เท่านั้นแหละจ้าาา ปลาหมึกมาเสริฟ์ถึงห้องแบบไม่ต้องกดสั่ง คนเสริฟ์ก็นั่นแหละจ้าาา ไม่ต้องสืบ โป๊ะไม่โป๊ะ แตกตอนไหนใครทราบบบ 5555


รีวิว+สปอย | SKALET ความรักของคุณสกาเล็ต

nicedog เขียน


แนะนำก่อนอ่าน

  • อ่านง่ายเป็นเรื่องสั้น ไม่ดราม่า
  • มีความแฟนซี

เนื้อเรื่อง

เนื่องจากโฬมสอบติดและเป็นวันเกิดที่บ้านเลยให้เสนอของที่อยากได้ แล้วสิ่งที่อยากได้อยากมีคือนก อยากเลี้ยงนก พอที่บ้านอนุมัติก็จัดเลยหาร้านหาแหล่ง พอไปดูเขาก็แนะนำตัวเกิดใหม่ที่พร้อมออกร้านแต่โฬมดั้นไม่ถูกตาต้องใจ ไปถูกใจตัวที่เขาไม่ได้เสนอ น้องเป็นนกที่เพิ่งเกิดได้ไม่นานเหมือนกันร่างกายสมบูรณ์ แต่แปลกตรงที่ไม่ค่อยส่งเสียงร้อง เจ้าของร้านเลยไม่ได้เสนอขาย

พอเอามาบ้านก็มีห้องมีของครบ ปัญหาของสกาเล็ตอย่างเดียวก็คือติดเจ้าของอย่างโฬมเกินไป จะไปเรียนทีก็ร้องหา จะนอนก็ร้องไม่อยากห่างกัน(ห้องนอนโฬมก็คือข้างๆนั่นแหละ) ติดหนักจนโฬมเจาะผนังเพื่อจะทำที่กั้นแบบให้มองเห็น อีกอย่างเลยคือนกตัวอื่นเวลาออกนอกบ้านเจ้าของกลัวบินหนี แต่สกาเล็ตไม่ยอมบินจะเกาะเจ้าของอย่างเดียวจนโฬมต้องหาวิธีล่อให้บิน

และนั่นแหละสกาเล็ตก็มีความผูกผันกับโฬมมาก ก็เลยอธิษฐานขอให้ตัวเองเป็นคนเพื่อที่จะได้ทำอะไรหลายอย่างที่สามารถอยู่ใกล้ชิดโฬมได้ตลอดเวลา สุดท้าย ปิ๊ง! แฮปปี้


รีวิว+สปอย | เมื่อผมเป็นเจ้าของสวนสัตว์ เล่ม 1

ลาเหมียนฮวาถังเตอะทู่จื่อ เขียน
Himazan แปล

มี 6เล่มจบ


แนะนำก่อนอ่าน

  • อ่านง่าย สบาย
  • แฟนตาซี โลกมนุษย์ สวรรค์ ปีศาจ ตลกฮา
  • เป็นเรื่องของสัตว์เทพ(มีร่างคน)ที่โดนลงโทษให้มาทำงานในสวนสัตว์เป็นพนักงานตำแหน่ง”สัตว์” เช้าเป็นสัตว์ เย็นเป็นคน
  • แล้วแต่ละคนก็คือไม่ธรรมดา แบบโหดสุด หลงตัวเองสุด เวทมนตร์อลังการสุด ใฝ่รู้ใฝ่เรียนสุดก็มี
  • อ่านแล้วฟิลกึ่งเกมส์อะ แบบสร้างสวนสัตว์จากร้างๆให้กลายเป็นที่นิยม ตัวเอกก็ได้รับภารกิจเรื่อยๆต้องทำเควส ถ้าไม่ทำหรือทำไม่สำเร็จก็จะโดนฟ้าผ่า ก็คือไม่มีทางเลือกต้องสำเร็จเท่านั้นใครจะอยากเสี่ยงตาย เป็นมนุษย์ธรรมดามีชีวิตเดียว

ตัวละคร

ต้วนเจียเจ๋อ – ตัวเอก

  • นักศึกษาปริญญาตรีจบใหม่หางานไม่ได้ไปต่อไม่ถูก ญาติคนไหนไม่รู้ตายเลยได้มรดกเป็นสวนสัตว์ร้าง ตอนแรกก็คิดว่ารับไว้แล้วกะขายเอาเงินแต่แจ็คพอตเจอคำขู่เซ็นรับไปแล้วไม่ทำไม่ได้เดี๋ยวเจอฟ้าผ่าลงหัวตายแบบไม่เกิดใหม่
  • สัญญาที่ว่าเป็นสัญญาที่ชื่อว่า “โครงการแห่งความหวังหลิงเซียว”
  • ดำรงตำแหน่ง ผู้อำนวยการสวนสัตว์
ยังไม่ใช่เวอร์ชั่นผมลอนอะ 555

ลู่ยา

  • อีกาทองสามขาตัวสุดท้ายระหว่างสวรรค์กับโลก
  • เป็นพนักที่ระบบส่งมารับหน้าที่ในตำแหน่งสัตว์
  • ร่างคนคือหล่อสุด หล่อจริง แต่หน้าไม่รับแขกสุดๆเช่นกัน
  • โหดสุด หลงตัวเองสุดๆ ให้ทำอะไรไม่ชอบทำอย่ามาใช้งานกันนะ แต่ถ้าชมหน่อยยอพี่เขาหน่อยก็คือทำได้ เดี๋ยวทำให้แหละ 5555
  • ในสวนสัตว์เป็นนกไม่ระบุสายพันธ์
  • เป็นลูกพี่ใหญ่ของสวนสัตว์เลยแหละ สัตว์ตัวไหนก็กลัว เป็นขาใหญ่
  • อาหารต้องให้ต้วนเจียเจ๋อทำให้เท่านั้น ต้องทำ คนอื่นห้าม ห้าม ห้าม

โหย่วซู

  • จิ้งจอกเก้าหางในตำนาน
  • เป็นพนักที่ระบบส่งมารับหน้าที่ในตำแหน่งสัตว์
  • ร่างคนเป็นเด็กน้อย สาวน้อย หลอกตามากใครเห็นก็คือเอ็นดู แต่อีแม่อยากฟาดกระต่ายสดมาก หิวของดิบ
  • ในสวนสัตว์เป็นจิ้งจอกอาร์กติกสีขาว เริศเชิด
  • ความสามารถนางเรียกได้ว่าใครๆก็ต่างบูชาแค่เห็นร่างแล้วขอก็ได้สิ่งนั้นเลย กลายเป็นของศักดิ์สิทธิ์ประจำสวนสัตว์ พิมพ์99แล้วสาธุได้ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

ไป๋ซูเจิน และ เสี่ยวจิง

  • นางพญางูขาวและผู้ใกล้ชิด
  • เป็นพนักที่ระบบส่งมารับหน้าที่ในตำแหน่งสัตว์
  • ร่างคนเป็นผู้หญิงและผู้ชาย ตามปกติผู้ใกล้ชิดจะเป็นหญิงแต่มีเหตุ
  • ในสวนสัตว์เป็นงูขาว และงูเขียว 

หูต้าเหวย

  • จิ้งจอกปีศาจ 
  • ถูกจับผลัดจับมาเป็นแรงงานทาสในสวนสัตว์ ถูกกดจากรุ่นพี่(เดาไม่ยากว่าใครที่วิชาแกร่งกล้า) ทำงาน24/7 รับใช้และประจบผู้อำนวยการ
  • ในสวนสัตว์เป็นจิ้งจอกแดง

สงซือเชียน

  • หมี
  • เป็นพนักที่ระบบส่งมารับหน้าที่ในตำแหน่งสัตว์
  • ในสวนสัตว์เป็นหมีดำ
  • คือเป็นตัวละครที่น่ารักมากก แบบว่าเป็นคนตัวใหญ่เปิดมาฉากมาฉากแรกแบบโหดเลยนะ แต่พอเอาเข้าจริงเป็นคนซื่อๆรักการเรียนรู้ บอกว่าตอนทำงานตอนเช้าที่เป็นร่างสัตว์อยากได้หนังสือ เอาไว้อ่านในกรงเพราะเป็นคนรักการเรียนรู้ ต้วนเจียเจ๋อก็คือไปไม่เป็นเลยอะเพราะเป็นสัตว์เด้ออ อยากให้คนอื่นรู้หรือไงว่าไม่ได้เป็นสัตว์ปกติอะ ก็เลยได้แค่เอาทีวีไปติดให้ แล้วก็ยังไม่พอรีเควสช่องข่าวด้วย 555 อยากติดตามสถานการณ์บ้านเมือง ตลก

เนื้อเรื่อง+เม้าท์

เปิดมาก็เป็นการรับมรดกตกทอดจากญาติและความหดหู่หลังจากที่ได้รู้ว่าสวนสัตว์ไม่สามารถขายต่อได้ต้องถือไปเป็นระยะเวลา70ปี และถือเฉยๆไม่ได้ด้วยนะต้องปรับปรุงสวนสัตว์ต้องทำเควสตามที่ระบบประกาศ ก็คือมีแอปติดตั้งในโทรศัพท์เลยแล้วเช็คเอาว่าต้องทำอะไรบ้าง ทำเสร็จสำเร็จก็มีรางวัลให้ แต่ถ้าไม่สำเร็จก็คือโดนฟ้าผ่า(ตายไหมไม่รู้เพราะเล่มนี้ยังไม่โดน) 

สภาพสวนสัตว์ร้างเดิมก็ยังพอมีสัตว์อยู่บ้างแต่ก็แห้งแล้งมากเพราะโดนคนที่จ้างมาให้อาหารโกงเอาอาหารไปเยอะ พอต้วนเจียเจ๋อมาดูก็แก้ก็ปรับปรุงหลายอย่าง และสัตว์ตัวแรกที่มาช่วย(?)ก็คือลู่ยา ช่วยให้ดีขึ้นหรือช่วยให้ลำบาก555 เอาใจยากมากพ่อ เรื่องทำเควสก็เป็นพวกหาเงินเข้าให้ได้ ให้คนเข้ามาเที่ยวตามจำนวน หาสัตว์เข้ามาตามจำนวนต้องเป็นสัตว์ประเภทนี้ รางวัลที่ได้ก็พวกปรับปรุงสวนสัตว์ ทัศนวิสัย อาคาร คือทำทุกอย่างแต่ไม่ได้ทำอาคารอำนวยการ แล้วอาคารเนี่ยก็เป็นสิ่งที่ต้วนเจียเจ๋ออยากแก้มากอยากทำใหม่แต่ไม่มีตังค์ เศร้า

ความฝันอย่างหนึ่งของต้วนเจียเจ๋อคือมีอควาเรียม คือนางเป็นคนที่เลี้ยงปลาขึ้นมือมาก แบบว่าเลี้ยงดีจนงง เลี้ยงรวมกันก็ยังรอดจนเป็นที่สงสัย ด้วยความอยากมีแต่ทำอะไรไม่ได้ต้องเก็บเงินทำสวนสัตว์นี้ก็เลยมีแหละอควาเรียมหน่ะ…แต่เป็นขนาดตู้ปลา55555 และเพราะเรื่องปลานิแหละก็ทำให้ต้วนเจียเจ๋อได้คอนเนคชั่นอลังกาล รู้จักคนใหญ่คนโต

ด้วยความที่สวนสัตว์มีสัตว์เทพและปีศาจก็เลยมีเรื่องมีราวกับสำนักพรตที่ชื่อว่าสำนักหลินสุ่ย เป็นสำนักพรตที่มีชื่อเสียงมากในเมืองก็คือก่อตั้งมาเป็นพันปีละ คนก็นับหน้าถือตาเป็นทั้งที่ท่องเที่ยวและที่พึ่งพาทางใจ เรื่องเกิดเพราะนักพรตจับได้ว่ามีไอปีศาจที่สวนสัตว์แล้วคือต้วนเจียเจ๋อก็รู้อยู่แก่ใจแหละว่ามีจริงๆ5555 แต่คือจะไปบอกว่ามีไม่ได้ ก็ต้องบ่ายเบี่ยงจนสุดท้ายได้ลู่ยาเข้ามาช่วย ลู่ยาก็แบบเหมือนใช้กลแล้วไปหลอกว่าเป็นพุทธที่แกร่งกล้ามากจนนักพรตคนนั้นต้องนั่งสมาธิเข้าญาณไม่ออกหลายวันจนทำให้ทางสำนักเดือดร้อนเพราะกลัวว่านักพรตคนนี้จะเปลี่ยนศาสนาคือเป็นศิษย์เอกไง ไปมาเลยกลายเป็นที่รู้กันว่าที่สวนสัตว์มีคนที่วิชาแกร่งกล้ามาก ห้ามไปมีเรื่องด้วย ถ้าช่วยอะไรก็ช่วยถ้ายิ่งถูกออกปากจากต้วนเจียเจ๋อคือห้ามปฏิเสธ สวนสัตว์ก็เลยได้อานิสงค์หลายอย่าง

อีกอย่างที่เป็นเรื่องน่ารักเลยก็จะเป็นเรื่องของสัตว์ ในสวนสัตว์ตอนแรกก็จะแห้งแล้งมากแต่พอทำเควสได้รางวัลเป็นอาหารก็คือจะอุดมสมบูรณ์มากกว่าทั่วไปเพราะเป็นเนื้อเป็นอาหารที่มีพลังวิญญาณ คือถูกส่งมาจากสวรรค์อะแหละ ทำให้สัตว์ทุกตัวขนสวย จิตใจเบิกบาน บวกกับความที่มีลูกพี่คุมอยู่(ลู่ย่า)คุยภาษาเดียวกันก็เลยแลดูเป็นสัตว์ที่เชื่องมากเรียกได้ว่ารู้ความมากกว่าปกติ ทำให้เวลามีคนถ่ายคลิปหรือมีไลฟ์ไปโผล่บนSNSก็จะกลายเป็นที่ฮือฮากันมาก 

  • อย่างฉากที่สงซือเชียนหรือหมีดำที่ว่าชอบการเรียนรู้อะ มีช่วงที่เปิดข่าวแล้วคือนางยืนดูข่าวไงคนที่เห็นก็จะแบบ อะไรอะ ไม่เคยเห็นหมีดูข่าว ดูรู้เรื่องหรอ แล้วมีความหาของกินมากินไปดูไป 
  • มีคนมาไลฟ์สด แบบว่าชื่อดังคนตามเยอะ
  • ถ่ายโฆษณา

ทางสวนสัตว์ก็มีSNSเป็นของตัวเองด้วยก็เหมือนจะดูง่ายนะ แต่เควสบอกเลยว่ายากขึ้นเรื่อยๆต้องแบบใช้ทั้งเงิน(ที่ไม่ค่อยจะมี) ใช้เวลา และคอนเนคชั่นในการสร้างชื่อเสียงอีกเยอะแยะมากมาย

ส่วนที่อ่านแล้วลุ้นคือความจะแตกไหมที่สวนสัตว์มีทั้งมนุษย์และพนักงานตำแหน่งสัตว์อยู่ร่วมกัน คือต้วนเจียเจ๋อเป็นคนเดียวที่รู้ว่ามีคนที่ไม่ใช่คนอยู่ โป๊ะไหมต้องรอดูเพราะคนเริ่มเยอะแล้วตอนนี้

อีกอย่างที่ขาดไม่ได้เลยก็คือความน่ารักของผู้อำนวยการต้วนเจียเจ๋อในทรงผมใหม่ดัดลอน ทรงผมนี้มีที่มา จะเป็นช่วงท้ายเล่มแบบว่าน่ารักเอ็นดูนาง ไม่ชอบนะ แต่ว่าแก้ไม่ได้ละ55555 


ที่มาของรูปตัวละคร
《我开动物园那些年》 第1话:我是陆压【加入会员专享全集】


รีวิว+สปอย | มังกรไร้ขา

@moment เขียน


แนะนำก่อนอ่าน

  • จีนโบราณ แฟนตาซี มีปีศาจ นักพรต
  • ผูกกันหลายภพชาติ เล่าเรื่องสลับไปมาหลายช่วงเวลา เนื้อหาอลังแต่อ่านแล้วย่อยง่าย
  • โรแมนติก ลึกซึ้ง แต่ก็มีเรื่องราวฮาๆให้คอยหัวเราะอยู่เพราะแก็งค์เด็กน่ารักมากกก

ตัวละคร

เฉินจิ่นเหิง – นายเอก

  • ปัจจุบัน = นักพรต
  • มีพรสวรรค์ในการมองเห็นร่างที่แท้จริงของสรรพสิ่ง และร่างกายที่ไม่เจ็บป่วย(เลือดสามารถรักษาเยียวยาได้)
  • อาจารย์ของเหล่าทโมน ตั้งใจถ่ายทอดวิชาให้เหล่าปีศาจน้อยให้สำเร็จเป็นเซียน

เฮยเสอ – พระเอก

  • แม่ทัพปีศาจ
  • เป็นที่มาของชื่อเรื่องมังกรไร้ขา เพราะว่าเฉินเจิงเหิ่งมองเห็นเงาเป็นมังกรแต่ไม่มีขา
  • เป็นมังกรแต่เกิดในดินแดนปีศาจ พอคนเห็นร่างส่วนมากจะเข้าใจว่าเป็นงูเพราะว่าปกติมังกรจะอยู่แดนสวรรค์

เสิ่นเฮยจู – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • ผิวขาว ผมดำ ตาฟ้าน้ำทะเล
  • ร่างกายเหมือนเด็กอายุ14
  • พ่นไข่มุกออกจากปาก = ปีศาจหอยมุก

หย่งหยวน – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • AKA กระบี่ขึ้นสนิม
  • ผิวสีสนิมจาง เป็นสีที่เกิดจากเลือด
  • เกิดจากจิตของกระบี่ชื่อว่า “อั้นเหยียน” ที่เคยเป็นของเฮยเสอ

ไป๋เหมียน – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • AKA กระต่าย
  • หน้าตางดงามยิ่งกว่าผู้หญิง รูปร่างบอบบาง
  • เป็นจิ้งจอก9หาง(ที่อีกสองหางไม่ได้อยู่ที่ที่ควรจะอยู่ แต่ไปอยู่บนหัว)

จางมู่ – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • ถือกำเนิดมาจากไม้
  • เป็นปีศาจโลงศพ
  • มีเพื่อนในจินตนาการ หรือวิญญาณตามติดชื่อฮวาเอ๋อร์

หยางเซินเฝิง – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • พี่ใหญ่ของเรือนไผ่
  • ศิษย์คนแรกของเฉินจิ่นเหิง

อวิ๋นยี่, เสี่ยวยี่ – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • หญิงเดี่ยวของเรือนป่าไผ่ ถ้าไม่นับป้าหยี่(ปีศาจมด ที่เคยเป็นถึงราชินีมดเลย)
  • เหมือนจะเป็นปีศาจนก

ฉุนเป่า, เป่าเอ๋อร์ – แก๊งค์ทโมนเรือนป่าไผ่

  • เด็กทารกที่เฉินจิ่งเหิงเก็บได้ ที่มาที่ไปไม่ชัดเจน
  • ไม่รู้ว่าเป็นมนุษย์ ผี ปีศาจ หรือเทพ
  • เฉลียวฉลาด คลานหาที่นอนไม่เป็นที่เป็นทางเดียวก็ใต้โต๊ะใต้ตู้ ในหม้อก็เคยมาแล้ว
ผังตัวละครแบบไม่สปอย(ขอมาจากนักเขียนจ้าา)

เม้าท์

  • ก็คือเฟบเรื่องนี้ในเด็กดีไว้สักพัก จำได้ว่าอ่านช่วงแรกๆแบบว่าเนื้อหาการเล่าเรื่องคือดี แต่ติดที่เนื้อหาอลังการเลยพักไว้เพราะกลัวตกหล่นกลัวอ่านทีลืมชื่อไปมาเลยไม่ได้ตาม(ปกตินิยายเนื้อหาเยอะแบบนี้เราจะอ่านเล่มรวดเดียว)แต่ล่าสุดมาเปิดดูจบแล้วจ้าา แถมมีสนพ.ได้ไปแล้วด้วย ก็คาดหวังกับตอนพิเศษแหละคิดว่าต้องปริ่มมากแน่ๆเพราะอ่านในเว็บที่ว่าจบแล้วยังขาดตอนที่ใช้ชีวิตด้วยกัน ต้องปริ่มมากแน่ๆ คาดหวัง คาดหวัง✨✨✨ 
  • ก็คือมาตามอ่านใหม่หมดเลยจ้าแต่ใช้เวลาแค่2-3วันเอง เป็นเรื่องที่ผูกเนื้อหาได้อลังการมากหลายช่วงเวลาแต่อ่านแล้วย่อยง่าย งงนะ ปกติเนื้อหาผูกไปมาหลายๆเรื่องอ่านแล้วงง แล้วคือตัวละครก็เยอะนะแปลกใจตัวเอง
  • เป็นความรักที่ปริ่มมาก ลึกซึ้ง ติดตามตามหากันมาหลายภพหลายชาติแบบว่าโรแมนติก แต่ในความรักก็ยังมีความฮาของแก็งค์ทโมนที่คอยป่วนคอยกวนอาจารย์อยู่ แบบว่าห่วงมากก ไม่อยากให้อาจารย์ไปไหนอยากเป็นเด็กน้อยของอาจารย์ต่อไป พอมาเจอคนที่เหมือนจะมาเอาอาจารย์ไปก็เลยป่วน เพราะเด็กหลายๆคนไม่รู้ว่าอาจารย์เคยตามหาและยังมีความหวังที่จะเจอกับคนคนหนึ่งและคนคนนั้นก็คือคนที่ตัวเองพากันป่วนอยู่นั้นแหละ
  • และแน่นอนว่าหลงเด็กอีกแล้ว👶🏻👶🏻👶🏻 เจ้าแก้มยุ้ยเป่าเอ๋อร์ก็คือฮาไม่ไหว ป่วนไม่ไหว คลานเก่งหายเก่ง เอ็นดูวววว สงสารก็แต่คนตามหาใจหายไปอยู่ตาตุ่มละหาไม่เจอที แบบต้องตามหาทุกที

เนื้อเรือง

ปัจจุบัน(ชาตินี้ของเฉินจิ่นเหิง)

เรือนป่าไผ่แต่เดิมเฉินจิ่นเหิงเคยได้อยู่ร่วมกับเฮยเสออยู่ช่วงหนึ่ง ตอนนี้เรือนป่าไผ่เลยกลายเป็นที่ที่ยึดเหนี่ยวทุกอย่างในชีวิตของเฉินจิ่นเหิงเพราะเฮยเสอไม่อยู่แล้ว ด้วยความคิดถึงเฉินจิ่นเหิงเลยเดินไปที่หลุมศพที่มีป้ายชื่อแต่ไม่มีชื่อและใต้ดินก็ยังไม่มีร่างไม่มีศพ แต่คราวนี้เฉิจิ่นเหิงได้พบกับเด็กทารกคนหนึ่ง ความแปลกคือเด็กคนนี้มาได้อย่างไรมาจากที่ไหน(บริเวณนี้คนปกติจะเข้ามาได้ยาก) กลิ่นคล้ายมนุษย์แต่ก็ไม่ใช่แถมมีกลิ่นหอมจนแยกยากและหอมเกินกว่าที่เคยได้กลิ่นเป็นความหอมที่เชิญชวนให้เหล่าปีศาจอยากจะกิน🤣 หาที่มาทางไปไม่ได้สุดท้ายเด็กคนนี้ก็กลายเป็นสมาชิกใหม่ของเรือนป่าไผ่และได้ชื่อว่า”ฉุนเป่า” 

ฉุนเป่าคือเด็กน่ารัก ตอนมาคือยังเป็นทารกเลยพูดไม่ชัดอ๋อแอ๋แต่มีสองอย่างที่เก่งคือกินเก่งกับคลานเก่งมาก แล้วความลำบากใจของชาวป่าไผ่คือความคลานเก่งเนี่ยแหละ หาตัวอยาก หายเก่งจนกระทั่งคลานไปอยู่ในลังที่พี่ใหญ่ของชาวป่าไผ่จะเข้าเมืองไปหาอาหาร ฉุนเป่าก็เลยนอนลอยตามไปด้วย พอตื่นก็คลานหายไปหาของกินจนกระทั่งได้เจอ”เฮ่อเสียง” เฮ่อเสียงก็คือถูกชะตามากเลยเอาหยกให้ไปอันหนึ่งเพราะเห็นเด็กน้อยถูกใจ

ไม่นานคนในป่าไผ่ก็สังเกตุได้ว่าน้องน้อยหายไปก็เลยต้องออกตามหา พอได้เจอเฉิงจิ่นเหิงก็ได้เห็นหยกที่ฉุนเป่าถือมาเป็นหยกชั้นดีแถมลวดลายก็ยังมีความเกี่ยวพันกับเฮยเสอ ตามไปตามมาเฉินจิ่นเหิงก็ได้เจอกับเฮ่อเสียงพอเห็นแล้วถึงกับตกใจเพราะมีหน้าตาคล้ายเฮยเสอไม่พอ ยังมีเงามังกรทองตัวจ้อยอีก งานนี้เฉินจิ่นเหอเลยต้องทุ่มสุดตัวเพื่อตามหาความจริงว่าเฮ่อเสียงมีความเกี่ยวพันกับเฮยเสอหรือไม่ อย่างไร

ยังไม่พอ พอฉุนเป่าเริ่มพูดได้(แต่ยังไม่ชัด)ก็เรียกเฮ่ยเสียงว่า”ปาปา”ไปอีก!!! เด็กคนนี้้มันยังไง???

อดีต(ชาตินี้ของเฉินจิ่นเหิง)

เฉินจิ่งเหิงถูกเฮยเสอให้ลูกน้องจับตัวมาเพราะต้องการให้ช่วยตามหาปีศาจกิ้งก่า (งงนะ ไม่ขอให้มาดีๆ555) จับเขามาก็ผูกมือมัดเท้าทุกอย่างเพราะกลัวหนีแต่ช่วยไปช่วยมาเฉินจิ่นเหิงก็บอกว่าเต็มใจช่วยไม่หนีหรอกเพราะเห็นว่าปีศาจตนนี้ทำร้ายคนมากมาย ตอนแรกคิดว่าจับปีศาจแล้วก็จบแต่เพราะว่าปีศาจตัวนี้ไปเกี่ยวพันกับการล้มล้างการลอบฆ่าราชาแดนปีศาจทำให้เฉินจิ่นเหิงได้ไปเยือนดินแดนปีศาจ กลายเป็นว่าระยะทางยาวไกลวันเวลายาวนานทั้งสองคนก็เริ่มผูกพันกันเริ่มมีใจให้กัน

แล้วเฉินจิ่นเหิงก็ได้เข้าไปพัวพันและถึงขั้นถูกใส่ร้ายว่าเป็นกลุ่มคนที่หวังฆ่าราชาปีศาจเลยทำให้เฮยเสอต้องออกโรงหาทางแก้ซึ่งต้องเดินทางไกลและเป็นสิ่งที่เล่าลือกันว่ามีแต่สุดท้ายจะมีจริงไหมไม่มีใครเคยเห็น 

จนเกิดเรื่องเมื่อเฉินเจิ่นเหิงกับหยางซินเฟิงไปเมืองเมืองหนึ่งซึ่งเมืองนี้ได้ถูกมนต์มายาของเหล่าปีศาจและเฉินจิ่นเหิงถูกจับแล้วก็เกิดการปะทะกันของเหล่าปีศาจ ตัวพีคเลยคือเฮยเสอกับปีศาจกิ้งก่าแล้วเวลาลงโทษก็มาถึงเมื่อสวรรค์เห็นว่าปีศาจมาทำลายมนุษย์ซึ่งมันเป็นการทำลายแบบทั้งเมืองก็เลยพิโรธมากโกรธมาก ส่งอัสนีฟาดมาเต็มทีทุกคนแตกกระเจิงยกเว้นก็แต่เฮยเสอกับปีศาจกิ้งก่าที่จะตีกันให้ตายสุดท้ายปีศาจกิ้งก่าตาย เฮยเสอถูกอัสนีฟาดร่างแหลกเป็นธุลี เป็นเรื่องดิทีนี้เฉินจิ่นเหิงที่เคยคุยกับเฮยเสอไว้ว่าถ้าทุกอย่างจบจะไปใช้ชีวิตร่วมกันที่ป่าไผ่แต่มาตอนนี้เฮยเสอร่างแหลกวิญญาณสลาย 

“หลังเรื่องราววุ่นวายจบลง พวกเรามาอาศัยอยู่ด้วยกันที่นี่ดีหรือไม่”

เฮยเสอ

หลังจากที่อัสนีพรากเฮยเสอไปแล้วยังไม่พอ อัสนีก็รวมตัวอีกครั้งเพื่อที่จะฟาดเฉินจิ่นเหิงเป็นเคราะห์อัสนีสำหรับคนที่จะสำเร็จเซียนแต่เฉินจิ่นเหิงไม่อยากเป็นเซียนแล้วไงคนรักก็สูญสลายจะขึ้นสวรรค์ไปเพื่ออะไร สุดท้ายสายฟ้าที่ลงมาเป็น2สายด้วยกันเป็นด่านเซียนกับปราบมาร ดังนั้นเฉิงจิ่นเหิงเลยกลายเป็นครึ่งเซียนครึ่งมาร อายุยืนยาวกว่ามนุษย์ทั่วไปแล้วก็เริ่มตามหาเฮยเสอ ยังมีความหวังว่าจะต้องได้เจอกันอีก

ชาติก่อน

เฉินจิ่งเหิงเป็นเทพบนสวรรค์ชื่อ”อวี้จิ่น”เป็นเทพที่เกิดจากสระมรกต พลังคือมองเห็นทุกสรรพสิ่งแต่จะเป็นเทพที่ไร้อารมณ์ไร้ปรารถนายิ่งบวกกับการที่ไม่มีเพื่อน(เพราะว่าเทพทุกคนย่อมมีเรื่องราวเก่าๆที่ไม่อยากเปิดเผย แต่อวี้จิ่นมองเห็นไงเลยไม่มีใครคบ) แต่มีหนึ่งคนก็คือเทพปรุงยาเพราะว่าชอบมาถามหาส่วนผสมยาจากอวี้จิ่นเลยกลายเป็นคนเดียวที่ได้พูดคุยกันบ่อย

มีวันหนึ่งอวี้จิ่นก็โดนโคมไฟตกใส่ ด้วยความไม่รู้ว่าร้อนก็เลยคิ้วขมวดนิดๆแบบว่าอะไรเนี่ย แล้วก็มีเทพมังกรมาเห็น”เฮ่าเทียน”กลายเป็นว่าพอเฮ่าเทียนมาเห็นก็ตกหลุมรักอวี้จิ่น จากนั้นเลยมาหาทุกวันของหายทุกวันให้อวี้จิ่นช่วยหา ไปๆมาๆกลเม็ดก็เด็ดพรายมากขึ้นหาของมาให้ดู มาให้ชิมจนสุดท้ายพากันลงไปเที่ยวแดนมนุษย์แล้วเรื่องก็เกิดเมื่อได้พากันไปแดนปีศาจ 

ทีนี้ก็เกิดเรื่องใหญ่โตเพราะได้รู้ว่าปีศาจขึ้นไปแทรกซึมสวรรค์พอตามขึ้นไปก็ไม่ทันการณ์ละ ชาวสวรรค์โดนฆ่าไปเยอะก็เลยโดนลงโทษสิ แบบว่าอวี้จิ่นผู้ที่มองเห็นทุกสิ่งแต่กลับไม่สอดส่องไปเที่ยวเล่นกับเฮ่าเทียน เลยจะโดนลงโทษให้ไปอยู่ดินแดนไร้ภพ เฮ่าเทียนก็ไม่ยอมเพราะร่างกายของอวี้จิ่นบอบบางเลยขอรับคนเดียว ก็แปลงกายกลับเป็นมังกรทองตัดขาตัวเองหวังให้ขาเป็นเสาค้ำยันอุดรอยรั่วของฟ้าหวังให้ผ่อนผันโทษได้บ้างแต่ก็ยังมีคนไม่โอเค อวี้จิ่นเลยต้องรับโทษเหมือนกันเลยถูกส่งไปเก็บเกี่ยวดูแลดอกปราณสี่ภพที่จะนำมาเยี่ยวยาชาวสวรรค์ที่ถูกทำร้ายและนี่ก็เป็นที่มาว่าร่างกายของอวี้จิ่นทนต่อพิษต่างๆก็เพราะว่าได้ซึมซับสรรพคุณของดอกปราณสี่ภพ

การลงโทษก็ยาวนานหลายพันปีและวันที่อวี้จิ่นกลับสวรรค์ก็เป็นวันที่เฮ่าเทียนพ้นโทษ แต่รอแล้วรอเล่าก็ไม่เจอว่ากันว่าเฮ่าเทียนอาจจะเจอเรื่องร้ายมากกว่าเรื่องดีเพราะไม่มีขาไม่มีกรงเล็บต่อสู้ก็ยาก วิญญาณอาจจะแหลกสลายไปแล้วไม่ก็อาจจะตกไปในดินแดนอื่นแล้ว สุดท้ายอวี้จิ่นไร้อาลัยกับสวรรค์ตัดสินใจเข้าสู่สงสารวัฏไปเกิดในแดนมนุษย์หวังแค่ไปท่องเที่ยวเดินเล่นในที่ที่เคยไปกับเฮ่าเทียน ได้รู้จักความรู้สึกอารมณ์ต่างๆที่ควรจะมี

สปอยขั้นสุด

  • ฉุนเป่า ก็คือลูกของเฉินจิ่นเหิงกับเฮยเสอ การกำเนิดเกิดมาก็เหมือนกับที่เทพอวี้จิ่นเกิดคือเกิดจากน้ำต่างๆรวมกัน และที่มากกว่าคือน้องเกิดจากน้ำอันนั้นแหละ(ของเฉินจิ่นเหิงกับเฮยเสอ)ก็เลยจะเรียกปาปากับแม่ แล้วความอลังการของน้องคือพลังเยอะมากแบบอย่างที่คนสงสัยกันว่าทำไมปีศาจหมูป่ากลายเป็นหมูป่าก็เป็นเพราะน้อง คนที่เคยทะเลาะกันหายได้ก็เพราะน้อง คนจะลืมเรื่องราวบางช่วงได้น้องก็สามารถเป็นพลังคล้ายกับเทพอวี้จิ่น
  • ฉากจบเฉินเจิ่งเหิงกับเฮ่ยเสียง ก็ได้ไปแต่งงานและน่าจะอยู่ด้วยกันที่ดินแดนปีศาจแต่รอดูตอนพิเศษว่าจะมีไปนอนพัก?ย้อนความหลังกันที่เรือนป่าไผ่หรือเปล่า
  • เฮยเสอ ก็คือเฮ่อเทียนเทพมังกรทอง ซึ่งก็คือเฮ่อเสียง อ๋องสี่ที่ได้มาเกิดใหม่ 

รีวิว+สปอย | ค่อยๆรัก 3เล่มจบ

summer december เขียน


แนะนำก่อนอ่าน

  • อ่านได้เรื่อยๆ slice of life มีฟีลกู้ด มีหน่วง มีแซ่บ หลายรสชาติ
  • เป็นนิยายวัยทำงาน แบบว่างานสายDigital Marketing Production ตั่งต่าง ความกทม. งานออฟฟิศ
  • เจ้านาย ลูกน้อง
  • Age gap พระเอกนายเอกมีความต่างด้านอายุ แบบ10+

เนื้อเรื่อง

พัท(นายเอก)เด็กจบใหม่จากอเมริกาตัดสินใจกลับมาหางานทำที่ไทย แล้วก็ได้เข้ามาทำงานที่บ.เจียนกรุ๊ปซึ่งก็เป็นกิจการทางบ้านของเจ๋ง(พระเอก) แรกเจอหน้าเป็นอุบัติเหตุแบบฮาๆอย่างการเผลอทำน้ำเฉาก๋วยหกใส่รองเท้าสุดหรูอย่างบอตเตก้าเวเนต้าของเจ๋ง ซึ่งถ้าเป็นคนที่ไม่รู้จักแบบผ่านไปผ่านมาก็คงจะขอโทษแล้วก็ผ่านไปแบบไม่ได้นึกถึงอะไรมาก แต่ยังไงค่ะ! 555 คุณเจ๋งเจ้าของรองเท้าบอตเตก้าเวเนต้ากลายมาเป็นหัวหน้าคนใหม่ของแผนกที่พัทได้เข้ามาทำงาน กลายเป็นว่าพอได้เห็นหน้า กลิ่นน้ำเฉาก๋วยกับยี่ห้อรองเท้าก็ลอยตามมาอย่างช่วยไม่ได้

ฉากแรกเจอหน้าก็ไม่ค่อยน่าประทับใจ ฉากต่อมาอย่างการทำงานร่วมกันระหว่างเจ้านายมือใหม่กับลูกน้องที่เพิ่งเคยมาร่วมงานกับคนไทยด้วยกัน100%ก็บอกได้คำเดียวว่าshock ไม่มีเรื่องให้น่าประทับใจเลย เจ๋งที่ต้องมาเป็นเจ้าคนนายคนก็คือทำตัวไม่ถูก ปกติทำงานเองเดินงานเอง พอต้องมาcontrolมาmanageและช่วยsupportบางทีก็ทำเกินหน้าที่ไปจนดูเหมือนไม่วางใจให้ลูกน้องทำงาน แล้วยังไง! พัทไม่ยอมให้เป็นอย่างนี้ต่อไปแน่นอน เครียดมากจนแบบอยากย้ายงานคือมันไม่ได้มีแค่เรื่องหัวหน้างาน แต่เรื่องเพื่อนร่วมงานก็ไม่น้อยหน้า อย่างการที่เด็กใหม่ต้องมาช่วยงานแบบแปลเอกสาร ถ่ายเอกสาร คือมันเป็นงานที่ไม่ใช่หน้าที่ที่สมัครเข้ามาไง พอมีให้ประเมินก็ฟาดเลย นี่ไม่โอเคเลย ไม่โอเคมากๆ ต้องเปลี่ยนตัวเองนะคุณเจ๋ง ต้องเชื่อใจและแนะนำให้ลูกน้องหาทางลองผิดลองถูกเอง ไม่ใช่จะมาปูพรมเดินหรือแหวกทางถางป่าให้ ถ้าทำตัวดีขึ้น พัทจะเลี้ยงชาไข่มุก🧋🧋🧋 55555 พิมพ์แบบโกรธมากกแต่ลงท้ายก็คือ ยังไง  😋

หลังจากนั้นสถานการณ์หลายๆอย่างก็เริ่มโอเคขึ้นเรื่อยๆ เจ๋งก็เริ่มปรับตัวปรับปรุงหลายๆอย่าง และแน่นอนสิ่งที่พัทเคยบอกไว้อย่างการเลี้ยงชานมก็ต้องจัด และที่น่าตกใจไปกว่านั้นคุณเจ๋งเป็นเพื่อนของเหล่าเฮียๆที่พัทรู้จักอีก ก็เป็นคนใกล้ตัวที่พัทไม่คุ้นหน้าคุ้นชื่อ พอได้มางานเลี้ยงเปิดตัวร้านอาหารที่หุ้นกันระหว่างเฮียๆกับคุณเจ๋งก็คือ 5555 ทำตัวไม่ถูก เจ้านายกับเฮียเป็นเพื่อนกัน(ซึ่งก็เป็นเจ้านายที่เคยไม่ชอบหน้า+เคยเม้าท์กับเหล่าพี่ๆว่าไม่โอเคมากๆ)

ความใกล้ชิดก็เริ่มเพิ่มขึ้น เมื่อเจ๋งรู้ตัวแล้วว่าตัวเองชอบน้องมากกกก มีความเอาตัวเข้าใกล้ ทำอะไรหลายๆอย่างให้ ส่วนทางพัทนั้นก็ไม่ได้สงสัยอะไรทั้งที่บางอย่างความเจ้านายลูกน้องคือไม่ใช่เลยยย ไม่มีเจ้านายที่แบบใจดีและเข้าถึงขนาดนั้นหรอก เจ้านายที่ไหนบอกจะมารับไปอีเกียด้วยกัน “คุณเจ๋ง ณ บางไหน” ก็มา5555 ตัวเองจะพูดไปบางนา แต่น้องแทรกขึ้นมาว่าจะไปบางใหญ่ก็ต้องหาทางเลี้ยวสิ รถคันหลังบีบแตรด่าพ่อแล้วนะเอาจริง บางไหน!! 5555 

ยังไม่พอ ยังมีตอนที่ต้องออกสนามดูโลเคชั่น ทำงานนอกสถานที่อีก ก็คือซับเต็มที่ อีกตอนก็ตอนหลอกน้องว่าจะเลี้ยงดื่มเลี้ยงข้าวแบบหาไอเดียปรับปรุงร้านอาหารที่หุ้นกับเพื่อน แต่ความจริงมันก็คือเดตดีๆนี่เอง ส่วนทางพัทก็คือ ของฟรีมีหรือพัทจะพลาด5555 บางทีก็สงสารคุณเจ๋ง

เห็นเหมือนสนุกเฮฮาแต่ก็มีตอนหน่วงๆเหมือนกันเมื่อเจ๋งสารภาพว่าชอบพัท แล้วพัทคือตอบกลับว่าไม่จริงหรอก ก็คือช้ำใน ช้ำอกมากกก บอกปฏิเสธยังไม่เจ็บขนาดนี้แต่กลับบอกไปว่าไม่จริงหรอก พัทคือมองว่าคุณเจ๋งคือperfect guyสุดๆ ไม่มีทางมาชอบพัทหรอก ก็เลยห่างเลย ส่วนทางพัทหลังจากนั้นก็ได้ลองคบหาดูใจกับคนคนหนึ่ง ก็เหมือนจะไปด้วยดีนะ แต่สุดท้ายเหมือนไม่ลงล็อคก็เลยเลยต้องบอกปัดไป ช่วงนี้ใครทีมคุณเจ๋ง ณ บางไหนก็คือเจ็บปวดรวดร้าวมากกก สงสาร

มาเรื่องฮาของตัวละครประกอบอย่าง”เจ๊โชติ“บ้างดีกว่า เจ๊โชติเป็นตัวละครหนึ่งที่เราชอบที่สุด มาตอนที่พัทเครียดเรื่องงานในช่วงแรกๆเพราะว่าพัทไม่getกับการวิธีการทำงาน บวกกับคนในที่ทำงานlifestyleไม่เข้ากันอีกก็ยิ่งหนัก พอมีเจ๊โชติที่ตอนแรกเป็น”พี่โชติ”ก็เหมือนจะมีคนคุยด้วย แต่พอสุดท้ายกลายเป็น”เจ๊” พัทก็ได้เพื่อนกินข้าว เพื่อนปรึกษางาน และเพื่อนทางใจ ครบทุกอย่าง อีกคนที่ชอบมาตั้งแต่เรื่องของนางแล้วก็คือ”จ๊าบ” น้องชายแท้ๆของเจ๋ง ณ บางไหน ตอนอ่านเรื่องของจ๊าบก็เป็นคนuniqueแบบตลกๆนะ แล้วพอได้มาอ่านเรื่องนี้ก็คือฮา เหมือนจะมาเป็นตัวขัดแต่ก็กลายเป็นตัวฮาซะงั้น เพราะแรกๆนางดูไม่โอเคกับที่พี่ชายมาชอบพัทซึ่งเป็นลูกน้องในปกครอง และสุดท้ายเจ๋งก็กลายเป็นคนหนึ่งที่พัทสนิทด้วยมากๆ แต่ยังไงสุดท้ายนางเจ๋งก็ต้องห่างๆเพราะต้องเคลียร์เรื่องตัวเอง(นางมีเรื่องของตัวเองแยกเด้อ)+ต้องยอมเพราะพี่ชายกับพัทเขาชอบกันจริง แต่คนฮาทำอะไรมันก็ฮาอะ ภาพในหัวคือเป็นคนคูลแบบตลก


เม้าท์

  • ปกติก็ชอบนิยายวัยทำงานอยู่แล้ว แล้วเรื่องนี้ก็คือเยอะไปอีก ไฮไปอีก แบบว่าเป็นโลกที่ฉันคิดว่าไม่น่าจะได้เข้าถึงอะด้วยรูปแบบของงาน แต่ชอบนะ แบบได้เรียนรู้ว่าเออ เขาทำงานกันอย่างนี้หรอ เพราะไม่มีเพื่อนเรียนสายนี้เลย
  • ความage gapใดๆก็คือได้มากกก ขำแบบเทียบอายุแล้วน้องยังเด็กอยู่ ตลก ส่วนคนพี่ที่ดูเนิร์ดนิดๆเหมือนไม่ได้มีประสบการณ์เชี่ยวชาญอะไรมาก แต่พอขึ้นเตียงเป็นอีกแบบเลยนะ 5555 แต่คือเข้ากันได้ดีมากก เกิ๊นนน
  • ความหน่วงก็คือได้ที่ ไม่ได้หนักหนาสาหัส หน่วงพอได้รสชาติ
  • ส่วนตัวละครที่ชอบก็คงไม่พ้นจ๊าบ ชอบนางมาตั้งแต่เรื่องของนางเองละ ได้อ่านตอนที่นักเขียนลงเรื่องนี้ใหม่ๆก็เลยไปตาม อีกคนที่ชอบก็ไม่พ้นเจ๊โชติ 555 ความเม้าท์ความคันปากแล้วไประบายกับแม่ก็คือฮา
  • ส่วนตอนพิเศษก็คือดียยยยย์ อีพ่อก็คือดาเมจรุนแรงมากกกก ละนางจ๊าบก็555 ไม่สงสารหรอกนะ ตลก

นิยายเรื่องอื่นๆสำหรับคนที่ชอบนิยายวัยทำงาน

เราก็อยากจะขายนิยายเรื่องอื่นด้วยให้ไปอ่านกันเป็นแนวทำงาน หรือใครจะมาแนะนำเพิ่มเติมก็ยินดีมากๆค่ะ มีหลายเรื่องที่ได้อ่านแต่อาจจะลืมชื่อลืมแนะนำไป


รีวิว+สปอย | #Wilderness วิลเดอร์เนส 3เล่มจบ

Tensiel เขียน
ตรองสิริ แปล

นิยายวายเกาหลีที่มีความหนา3เล่ม
แต่อ่านชิวเพราะพระเอกเก่งมากกก+เด็กน่ารัก


แนะนำก่อนอ่าน

  • ผู้ชี้ทาง อดีตว่าเป็นคนขายเรือนร่างให้กับผู้อื่นเพื่อให้ตัวเองได้มาซึ่งอำนาจ มีความสามารถในการปลอบประโลมดูแลสัตว์อสูรให้ไม่เจ็บปวดและช่วยผ่อนคลาย สามารถคุยกับสัตว์ได้
  • สัตว์อสูร คลอดออกมาเป็นสัตว์ถ้าได้รับการฝึกฝนใส่ใจดูแลจะกลายร่างเป็นมนุษย์ได้ ในอดีตผู้ชี้ทางถูกกำจัดสัตว์อสูรเลยตายตกไปมากเพราะไม่มีผู้ช่วยปลอบประโลมดูแลเพราะในช่วงคืนวันเพ็ญที่ร่างกายจะพัฒนาจะเจ็บปวดมากมีหลายคนทนไม่ไหว
  • MPREG นายเอกท้องได้ มีความกึ่งomegaverseนิดๆแบบว่ามีฟีโรโมนเพราะตัวละครมีร่างสัตว์ด้วย
  • เริ่มเรื่องคือผูกพันธ์กันแล้วมีลูก1 แต่มีเรื่องหมางใจกันเลยได้แยกกันอยู่ ลูกอยู่บ้านพ่อ
  • ครบรส อ่านง่าย ไม่ดราม่าหนัก NCก็แซ่บ เลือดสาด เลือดแบบเลือดหัวออกอะ 5555

ตัวละคร

อีซึงโด – นายเอก

  • ผู้ชี้ทาง
  • ความสามารถพิเศษคุยกับสัตว์ได้เลยได้ประจำการเป็นหมอสวนสัตว์ขนาดเล็ก 
  • อายุยืนยาวไม่เสื่อมไปตามวัยเหมือนมนุษย์

แทกูกยอง – พระเอก

  • เป็นสัตวอสูรเลือดราชันย์
  • อยู่รอดเติบโตมาได้ด้วยฝีมือของอีซึงโดผู้ชี้ทางที่หายากยิ่งกว่ายากเนื่องจากถูกฆ่าล้างไปมาก 
  • เป็นคนแข็งแกร่งที่สุดในเรื่อง
  • ตัวเก็งผู้นำของสัตว์อสูรแต่ไม่อยากทำเพราะขี้เกียจ

แทอีกยอง

  • ลูกของแทกูกยองและอีซึงโด ใช่ เปิดมาคือมีลูกกันแล้วสี่เกือบห้าขวบได้ เพราะช่วงติดสัดช่วงหนึ่งแทกูกยองไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลยทำการขื่นใจอีซึงโดจนทำให้เกิดแทอีกยองขึ้นมา 
  • ไม่ได้เป็นสัตว์อสูรเต็มตัว(ตอนคลอดมาเป็นร่างมนุษย์) แต่พวกลูกครึ่งแม้จะไม่คลอดออกมาร่างสัตว์แต่ก็ยังสามารถรับรู้อารมณ์ของแม่ที่ท้องและมีความจำตั้งแต่อยู่ในท้อง 
  • เป็นเด็กที่น่ารักสดใสแม้ตอนท้องอีซึงโดจะหดหู่และสิ้นหวัง

เนื้อเรื่อง

แทกูกยองง้ออีซึงโด มีลูกแล้วแต่เมียไม่ให้อยู่ใกล้ ไม่ให้อะไรด้วย หงอหนักมากเมื่ออยู่กับเมีย โหดกับทุกคนยกเว้นกับอีซึงโด ยิ่งเปิดเรื่องมาอีซึงโดได้ช่วยยออึนแท(ลูกบ้านตระกูลแท ตระกูลใหญ่หัวหน้าตระกูลเป็นประมุขของพวกสัตว์อสูร) ยออึนแทเป็นสัตว์อสูรที่มีเลือดราชันย์แต่ที่บ้านมีปัญหาไม่โอเคกับการมีอยู่เลยอยากฆ่าให้ตาย ยออึนแทก็พลัดหลงมาบ้านอีซึงโดเลยได้มาใช้ชีวิตด้วยกันในบ้านอารมณ์แบบคอยดูแลคล้ายๆกับตอนที่อีซึงโดเลี้ยงดูแทกูกยองแต่เป็นฟีลลูกนะ อายุน้อยอะ ก็เป็นช่วงที่แทกูกยองตัดพ้อกับชีวิตหนักมากแบบเมียพาชู้เข้าบ้านไม่สนใจผัวเลยประมาณนั้น ยิ่งหนักเข้าไปอีกเมื่อท้องลูกคนที่สองหลังจากคืนดีกันก็คือจ๊ะจ๋าหน้าหมั่นไส้จริงๆ

เป็นฉากนัดประชุมเป็นการเป็นงานแต่เมียโทรมาฝากซื้อของกินไปให้แบบว่าร้านอยู่ไกลแหละแต่ก็บอกว่าใกล้ ไม่ลำบากจริงๆ การพูดคุยคือจ๊ะจ๋ามากตัดกับบรรยากาศการประชุมที่ตึงเครียดความเป็นความตายสุดๆ

เรื่องสกุลต่างๆแย่งชิงความเป็นใหญ่ แต่ละตระกูลจะมีคนปกครองและสัตว์อสูรทั้งหมดจะมีประมุขปกครองอีกที(คนตระกูลแทเป็นประมุข) การฆ่าฟัน ล้างบางเป็นเรื่องที่ยอมรับได้หากผิดกฎทำตัวไม่สมศักดิ์ศรี แทกูกยองเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดเพราะมีสายเลือดราชันย์ทำให้ทุกคนต้องเกรงใจหนึ่งขั้นถึงแม้ประมุขที่มีองครักษ์ก็ยังต้องปล่อยผ่านในหลายครั้งเพราะไม่แน่ใจว่าจะเอาอยู่ อีกอย่างความกวนตีนของแทกูกยองสูงมากจริงๆอ่านเจอทีก็อยากให้มีคนเอาอะไรมาอุดปากแต่ก็คือไม่มีจ้ะ ไม่มีใครกล้าสามารถ ก็ถือเป็นความเข้มข้นของเรื่องอีกอย่างเมื่อเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดก็ต้องมีคนอยากล้มหมาก คนเหล่านั้นเลยเลือกที่จะกำจัดจุดอ่อนซึ่งก็คือลูกและเมียของแทกกูยอง


เม้าท์

  • เป็นเรื่องที่อ่านง่ายไม่เครียด ไม่ดราม่าหนัก อาจจะมีความหลังที่ซีเรียสแต่ปัจจุบันคือเบาๆ 
  • ความหื่น18+ก็จัดว่าเยอะ ยิ่งตอนอีซึงโดท้องลูกคนที่สองก็คือฮอร์โมนมันพลุ่งพล่านแล้วท้องลูกสัตว์อสูรก็แข็งแกร่งสุดๆหัวลูกไม่มีทางบุบ อีพ่อเอาใหญ่ ถ้าอีแม่ไม่ห้ามก็ดูท่าทางคงจัดทุกวัน 
  • ส่วนในทาง18+ที่ไม่หื่นก็คือเลือดสาสหนักมาก ควักไส้ทะลวงตับ กระชากม้ามกันเลยที่เดียว ถ้าใครเคยอ่านรุ่งอรุณวันสิ้นโลก ความเลือดกระจายเราว่าระดับพอๆกัน
  • ความฮาก็เยอะ ทั้งแทกูกยองที่กวนแบบกวนจริงๆนะ เป็นพระเอกไม่คูลอะ เก่งจริงแต่ความเท่หาได้ยากมากๆ ยิ่งไปเจอกับเด็กในสกุลแทที่บ้าพลังเหมือนจับปูใส่กระด้งก็คือเหมือนขายขำ ตลกคาเฟ่ นอกจากความกวนแทกูกยองก็เป็นพระเอกสายขี้เกียจ การงานไม่ทำ โยนให้พี่ จะเป็นประมุขหรอไม่อยากอะ ขี้เกียจขจัดทุกข์บำรุงสุขเปลื้องงบเพราะต้องดูแลองครักษ์ ขนาดการจะเป็นหัวหน้าสกุลยังขี้เกียจ ชีวิตคืออยากทำแค่อยู่กับอีซึงโด หายใจเข้าออกเป็นเธอเรื่องอื่นไม่สน

รีวิว+สปอย | เทพบุตรแห่งชาติกับคุณผู้ชายคนนั้น เล่ม2

เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง (Yue Xia Die Ying) เขียน
ศีตกาล แปล

มี 3 เล่มจบ

มาเล่ม2หน้าปกดูเข้าที่เป็นสีชิงยืนกางร่ม แต่พออ่านจบแล้วก็ยังคิดไม่ออกว่าไปยืนกางร่มตอนไหน แต่เป็นปกที่แสดงแนวทางของเนื้อเรื่องได้ดีนะแบบว่าทำให้คนที่มองดูออกง่ายว่าเออ เป็นเรื่องแนวปัจจุบัน ถ้าเป็นเล่ม1คนที่แค่มองผ่านไม่อ่านเรื่องย่อหลังเล่มคงคิดว่าเป็นแนวจีนโบราณแต่เล่มนี้โอเค คนใส่สูท มีรถหรู

เส้นเรื่อง

  • ยังคงความเรื่อยๆในการพัฒนาความสัมพันธ์
  • สีชิงรู้ตัวแล้วว่าไม่ได้คิดกับเสี่ยวเฉียวแบบเพื่อน แน่ละเพื่อนที่ไหนทำกันขนาดนี้
  • ยังมีการเปิดตัวความสามารถของเสี่ยวเฉียวที่ให้ต้องตะลึงอีกละ เก่งไปไหน
  • มีความห่วงเสี่ยวเฉียวออกนอกหน้านอกตามากกก หมั่นไส้
  • สีชิงและเสี่ยวเฉียวสนิทกันจนคนรอบข้างแปลกใจ ขำตรงคนใกล้ตัวสีชิงแบบบอดี้การ์ดคนงานในบ้านคือรู้แกวกันหมดละว่าต้องทำตัวยังไงกับเรื่องของเสี่ยวเฉียว
  • ฉากแสดงการจิกกัดคนที่มาแบบไม่หวังดีของเสี่ยวเฉียวคือ 10 10 10 ร้ายมาร้ายตอบ ฉันไม่ยอมอ่อนข้อให้คุณหรอก
  • เรื่องธุรกิจของตระกูลใหญ่เริ่มทวีความรุนแรง

สปอยละขอมาแนวเม้าท์ไปทีละข้อ

  • จากการที่เสี่ยวเฉียวไปเล่นหนังระดับชาติก็ทำให้เสี่ยวเฉียวได้รางวัลใหญ่มาตั้งสองรางวัล สุดยอดมากกกก บอกแล้วว่าเก่งไปหมดทุกอย่างทุกทางจริงๆ
  • เสี่ยวเฉียวได้รับเชิญไปงานนานาชาติเป็นงานที่รวมคนหลายๆชาติมาแสดงผลงานทางศิลปะ ทางเสี่ยวเฉียวที่เป็นนักวาดพู่กันแบบไม่มีใครรู้จักหน้าตาปิดเป็นความลับมาตลอดแต่ทางคนในวงการจำฝีแปรงของเสี่ยวเฉียวได้เลยรู้ตัวตน งานของเสี่ยวเฉียวคือมีค่ามีราคาในตลาดมาก ด้วยความที่กลับมาเกิดใหม่เสี่ยวเฉียวก็จะรู้รายละเอียดรู้องค์ประกอบการจัดวางรู้วิธีการที่สรรสร้างทำให้ภาพหรือวิธีการที่เสี่ยวเฉียวถ่ายทอดลงกระดาษมีค่ามากๆ ยิ่งบวกกับหน้าตาความสามารถที่เป็นดาราดังเพิ่งได้รับรางวัลใหญ่อีกก็ทำให้แตก งานแตกแบบใครๆก็ต้องการสัมภาษณ์ ยังไม่นับงานที่เสี่ยวเฉียววาดมาโชว์อีกที่ทำให้คนในวงการถึงกับต้องหลั่งน้ำตาที่ได้ยล
  • สีชิงมีการเอาเสี่ยวเฉียวไปแนะนำกับเพื่อนแล้วนะจ้าาา แบบเพื่อนก็เป็นคนรุ่นราวคราวเดียวกันแหละและเป็นพวกตระกูลใหญ่เหมือนกันเพราะเรื่องธุรกิจเริ่มดุเดือดก็กลัวอีกฝ่ายจะเล่นสกปรกเลยหาที่พึ่งหาคอนเนคชั่นให้เสี่ยวเฉียวเพิ่ม คือทางเสี่ยวเฉียวก็เป็นแค่คนมีตังค์ไม่ได้มีอำนาจ ขำตอนพอเสี่ยวเฉียวไปงานนานาชาติก็ได้ซื้อของกลับมาฝากเพื่อนแล้วทางสีชิงคือมองของที่น้องจะให้เพื่อนแล้วดูอิจฉาอะ 555 แบบว่าของตัวเองละ มีให้คนอื่นแล้วฉันละ สุดท้ยของสีชิงก็มีจ้าา แล้วคือถ่ายอวด 5555 ลงSNSไปเลย หมั่นมากกก หมั่นไส้
  • ต่อมาเสี่ยวเฉียวไปออกกองถ่ายเป็นแบบปิดถ่ายในที่ห่างไกล ความเจริญไม่ค่อยมี อาหารก็ไม่ค่อยสมบูรณ์ ตอนลากันขึ้นเครื่องก็คืออ้อยอิ่งมากกกกก ไปสักทีเถิดพ่อ คือตัวเองก็ส่งบอดี้การ์ดในร่างคนดูแลสุขภาพไปด้วยนะ(บอกว่าเป็นอดีตพยาบาลเก่า แต่สภาพคือถ้าบอกเป็นทหารเก่าจะน่าเชื่อถือกว่าและแน่ละเอามาเป็นบอดี้การ์ดคอยดูแลความปลอดภัยน้อง) บวกความห่วงความคิดถึงเข้าไปอีกคือไปเยี่ยมกองถ่ายทั้งๆที่อีกแค่อาทิตย์เดียวก็จะยกกองละ บอกว่าเป็นกองปิดนะแต่คือบ.สีชิงเป็นคนออกเงินให้กองไงจะเข้าไปดูก็เข้าได้ ก่อนหน้านี้คือเสี่ยวเฉียวบ่นให้ฟังว่าอยากกินหม้อไฟบวกกับได้รับอุบัติเหตุสิชิงก็เลยได้หิ้วของไปหาแล้วคือต้องนั่งออฟโร้ดไปนะเพราะทางคือไม่ดีฝนตกทางเละ แล้วห้องก็ได้นอนด้วยกันเพราะที่พักไม่พอ ดี ดีไปหมด ก็คือลาภปากคนในกองถ่ายเพราะหม้อไฟเนื้ออร่อยมาก อาหารอร่อยมันหาได้ยากแถวนี้ ดูสภาพหม้อไฟคนที่เอามาด้วยก็น่าจะเป็นเชฟด้วยซ้ำ แต่คนอื่นเข้าใจว่าเป็นบอดี้การ์ดสีชิงที่ทำกับข้าวเป็น 5555
  • เสี่ยวเฉียวป่วย!!! บอดี้การ์ดที่ส่งไปดูแลรายงานมา ก็เอาเลยจ้ะให้มานอนที่บ้าน แล้วคือคนทำอาหารที่บ้านน้องก็ลาพอดีน้องเลยตกลงไปอยู่ด้วย อะไรจะเหมาะขนาดนี้บรรยากงบรรยากาศ ฝนตกไฟดับคนในบ้านก็เป็นใจ ทุกคนรู้หมดว่าคนนี้เจ้านายชอบ 
  • จบเล่ม2ก็มาบอกชอบเสี่ยวเฉียวตอนท้าย เอาจริงตอนอ่านเล่ม1คิดว่าจะบอกเร็วกว่านี้นะ เพราะดูเข้าหาเร็ว สรุปคือเข้าหาเร็วแต่รู้ตัวช้า บอกช้า แล้วเสี่ยวเฉียวก็คือให้ดูๆกันไปก่อน เล่ม3ก็ไม่รู้จะหวานกันเยอะไหมเพราะดูจะมีเรื่องธุรกิจที่เริ่มดุเดือดละ ส่วนเรื่องในวงการของเสี่ยวเฉียวก็ดูจะลอยตัวไปแล้ว ไม่มีอะไรไม่ดีไม่ดังทุกอย่างคือPerfect
คือบอกคำที่บอกว่าน้องยิ้มตาหยีคือคนอ่านก็ยิ้มตามไง ยิ้มทำไม ฮือออ บอกไปแล้วนะ น้องยิ้มรับก็คือใจชื้นแหละคุณพี่

รีวิว+สปอย | ใครบ้างไม่เคยเห็นซุป’ตาร์ 2เล่มจบ

Molly เขียน
เหอมู๋ แปล


แนะนำก่อนอ่าน

  • นายเอกมีความสามารถในการมองเห็นอนาคตของคนคนนั้นจากการสบตา
  • เรื่องดำเนินเร็ว พระเอกรุกจีบเร็ว เพราะเคยมีความหลังตอนเด็กกันแต่นายเอกจำไม่ได้
  • สายคนชอบพระเอกเปย์สุด ห่วงเก่ง ต้องชอบ
  • ฟิลกู้ด ไม่ดราม่า ตลก อ่านง่าย  จังหวะมันได้
  • นิยายสายวงการบันเทิง 

ตัวละคร

เจียงจื่อเฉิง – นายเอก

เป็นคนที่มีความสามารถพิเศษที่ว่ามองตาคนไหนแล้วจะเห็นอนาคตของคนนั้น เจียงจื่อเฉิงเลยได้ใช้ความสามารถนี้กับการทำงานของตัวเอง หลังจากการมองเห็นอนาคตของผู้กำกับคนหนึ่งที่จะสามารถเอาหนังไปได้รางวัลเลยได้เข้าหาเข้าร่วมจนได้เป็นนักแสดงนำของเรื่องนั้นและแน่นอนว่าการมองเห็นอนาคตไม่ผิดพลาด แต่ได้รางวัลนอกประเทศไม่ได้แปลว่าเจียงจื่อเฉิงจะดังในประเทศ จากก่อนหน้านี้ที่เป็นตัวประกอบซึ่งเหมือนขาทองคำของหนังของละครที่ไปอยู่เรื่องไหนเรื่องนั้นก็โด่งดังแต่ด้วยบทที่ได้ก็ไม่ใช้พระเอกพระรองก็ทำให้แฟนคลับไม่ได้อุ่นหนาฝาคลั่งบวกกับการสนใจแต่ละครไม่ค่อยออกงานออกวาไรตี้เลยจะดูเหมือนมีหน้าตาออกมาให้เห็นบนจอเป็นบางช่วงเท่านั้น  

ประสบเคราะห์ดีมาแล้วแต่กลับมาก็ต้องมาเจอกับบริษัทที่สังกัดไปต่อไม่ได้โดนบริษัทใหญ่อย่าง”รุ่ยฉือ”เข้ารวบ แต่พนักงานในบ.เก่าที่ยังถือเป็นพี่น้องกันก็ได้รับการช่วยเหลือจากเจียงจื่อเฉิงในการมองอนาคตและพบเจอว่าให้เปิดร้านหม้อเป็นดี จากการรวมกับบ.ชื่อดังอย่างรุ่ยฉือเอนเตอร์เทนเมนต์ก็ได้ทำให้ชีวิตของเจียงจื่อเฉิงเปลี่ยนไป  

เซี่ยเป่ยวั่ง – พระเอก

เป็นลูกชายของประธานเซี่ยเจ้าของบ.รุ่ยซือ มีน้องสาวหนึ่งคนที่รักมาก ดูแลอย่างดีแม้จะเป็นคนละแม่ ตอนเด็กเกิดและโตที่ชนบทอยู่แบบยากลำบากจนวันหนึ่งประธานเซี่ยออกตามหาลูกชายได้รวบรวมและแต่งตั้งมุ่งหวังให้เซี่ยเป่ยวั่งเข้ามาดูแลกิจการ 


เนื้อเรื่อง

ฉากเจอกันครั้งแรกตอนโตเป็นตอนที่เจียงจื่อเฉิงจำได้ไม่รู้ลืมเพราะได้ใช้ความสามารถพิเศษกับเซี่ยเปี่ยวั่งคนคุมบ.รุ่ยซือและได้มองเห็นฉากที่ตัวเองกับเซี่ยเปี่ยวั่งอยู่กันในห้องสองต่อสองในสภาพเสื้อผ้าไม่เรียบร้อยบวกกับกระดาษที่เหมือนสัญญาการเลี้ยงดู!  ก็คือวงแตก…การที่เจียงจื่อเฉิงมาอยู่จุดนี้ได้มีรางวัลหนังที่ตัวเองแสดงได้ไม่ใช่เพราะการมองเห็นอนาคตอย่างเดียวแต่มันต้องบวกเข้ากับความสามารถในการแสดงที่เขาต้องมีด้วย การเอาตัวเข้าแลกเพื่อชื่อเสียงอย่างนี้ไม่ได้ ยอมไม่ได้เลยทำตัวห่าง แต่แล้วก็มีแชทเด้งชื่อแชทว่า “เซี่ย” ทางเจียงจื่อเฉิงก็เข้าใจว่าเป็นน้องสาวของเซี่ยเป่ยวั่งอย่างเซี่ยอิ๋งอิ๋งมากกว่า เพราะทางพี่ชายก็ไม่สนิท แถมเป็นเจ้านายอีกจะแอดมาทำไม ก็ได้มีการโต้ตอบไปมาหลายๆครั้งโดยไม่สงสัยเลยว่าจริงแล้ว “เซี่ย”ที่ว่านั่นหนะ เป็นคนพี่

ไปเวนิสงานรางวัลภาพยนตร์ เจียงจื่อเฉิงไปทำงาน ทางเซี่ยเป่ยวั่งก็อยู่บ.ทำงานไปจนกระทั่งน้องสาวที่อยู่ด้วยเบื่ออยากเที่ยวเลยเสนอให้ไปเวนิสเพราะจะตามโอปป้า ทางพี่ชายก็คือโอเคเลยเพราะไปเวนิสก็ได้ตามเจียงจื่อเฉิงด้วยและก็ไปทำงานได้ด้วย มีแต่ได้กับได้ แล้วเรื่องก็เกิดเข้าให้เมื่อทางเซี่ยอิ๋งอิ๋งต้องการแลกห้องกับเจียงจื่อเฉิงเพราะอยากอยู่ชั้นเดียวกับโอปป้า ก็เลยได้ยกห้องตัวเองที่อยู่ชั้นบนราคาแพง2ห้องนอน1ห้องน้ำให้ โดยไม่ได้รู้เลยว่าอีกห้องเป็นของใคร และฉากเจอกันอีกครั้งประทับใจไม่รู้ลืมก็เกิดขึ้นในห้องน้ำ เจียงจื่อเฉิงแช่น้ำแล้วเซี่ยเป่ยวั่งเปิดประตูเข้ามาเจอ 555 แตกเป็นแตก มุดเป็นมุด อีกเหตุการณ์ที่เซี่ยเป่ยวั่งได้แสดงอำนาจก็ตอนเจียงจื่อเฉิงได้แชทหาคุณหนู”เซี่ย”เรื่องคู่อริเก่าที่ชอบลวนลามตัวเอง ต่อมาไม่นานเลยได้เจอข่าวคู่อริโดนดึงเข้าไปเกี่ยวกับมาเฟียนอนหยอดข้าวต้มไปแล้ว ดูก็รู้เลยนะคะว่าฝีมือใคร 5555

แล้วซีเป่ยวั่งคือหึงเก่งจ้า ตั้งกฎบ.แบบว่าคิดว่าคงอ้างมาเดี๋ยวนั้นแหละ(กับเจียงจื่อเฉิง)ว่า  ห้ามศิลปิน(แซ่เจียง)ที่อายุต่ำกว่า30ปีมีคู่จิ้น ตลกมากกก เป็นพระเอกเป็นดาราจะไม่มีคู่จิ้นได้ยังไง หลังๆคือรับงานเป็นตัวเด่นก็ต้องมีข่าวให้เป็นกระแสไง แต่ดั้นมาตั้งว่าห้ามมี

มีช่วงที่ร้านหม้อไฟก่อนจะเปิดกิจการก็ได้ชวนเจียงจื่อเฉิงไปกินก่อนเพราะช่วงที่เปิดพอดีกับช่วงถ่ายหนังแล้วบังเอิญวันนั้นเจียงจื่อเฉิงปะกับซีเป่ยวั่งเลยได้เอามากินหม้อไฟกันด้วย และด้วยความที่อีกฝ่ายกินไม่เป็นเพราะนักธุรกิจใหญ่โตจะมีจัดงานหม้อไฟก็ไม่ได้ ที่บ้านก็ไม่ได้สนิทจะกินก็คงยาก น้องสาวก็มีกลุ่มเพื่อนของตัวเองก็ไม่เคยกินกับน้องการกินครั้งนี้เจียงจื่อเฉิงเลยดูคล้ายๆพี่เลี้ยงเด็ก คอยทำให้คอยดูแล แล้วทางคนร้านหม้อไปที่เป็นเจ้านายเก่าก็ไม่รู้ว่าซีเป่ยวั่งเป็นถึงผู้บริหารคิดว่าเป็นแค่ผู้จัดการก็ไม่เกรงอะไร มีการถ่ายรูปอีกซะด้วยแบบโฟกัสสองคนนี้โมเมนต์ดี โมเมนต์ได้ เจียงจื่อเฉิงมาเจออีกรอบถึงกับตาหลุดภาพนิใหญ่แบบเมตรครึ่งถึงกับให้ถอดเอากลับ…หาทางทำลาย แต่ตอนจะขึ้นที่พักมาเจอซีเป่ยวั่งก่อนแถมเห็นรูปไปแล้วอีก ซีเป่ยวั่งก็ได้อานิสงค์กลายเป็นคืนสำเร็จโทษ

เล่ม2 เจียงจื่อเฉิงปลดล็อครู้ความจริงสมัยเด็กกับพี่ชายที่เคยเฝ้ารอ จากนั้นก็คือหวานเกิ๊นนนน ทะลึ่งไปดิ 555

ฮืออออ พัฒนาการไปเร็วมากก แม่จะเป็นลม ขึ้นเตียงไม่กี่ครั้งก็ขนาดนี้แล้ว

ซีเป่ยวั่งนางน่ารักนะ ทำได้ทุกอย่างให้เจียงจื่อเฉิงอะ แบบโดนแฟนคลับดาราคนอื่นรังควาญทางแก้ก็ต้องหาพวก แต่ดาราอีกคนที่จะมาช่วยไม่สามารถพูดป่าวประกาศได้เพราะบ.ห้าม ซีเป่ยวั่งเลยทำการเข้ารวบบ.เลยแล้วให้ดาราคนนั้นมีอิสระแล้วพูดมาช่วยเจียงจื่อเฉิง

ได้รับบาดเจ็บจากการช่วยอีกฝ่ายเลยต้องออกคำขู่สักหน่อย น่ากลัวมากกก ก็คือกลัวจริงแหละ 55

มีอีกคู่น่าส่องไม่แน่ใจจะมีเรื่องแยกไหมเป็นเทพบุตรขวัญใจเจียงจื่อเฉิง กับ คนเขียนบทละคร เทพบุตรขวัญใจอดีตเป็นดาราแต่ตอนนี้มาผันตัวเป็นผู้ช่วยผู้กำกับเพราะบอกว่าไม่มีบทที่อยากเล่น คนเขียนบทละครร่างยักษ์ท่าทางสวนกับอาชีพเขียนบทดีบทเร็วราคาถูกแต่แต่งตัวซกมกเคราไม่โกนหนีบร้องเท้าแตะเสื้อยืดสกรีนQR CODE บัญชี เปลี่ยนบททำให้ได้ตังมาของไปโอนเร็วทำเร็ว แต่เห็นดูท่าทางซกมกแต่ความจริงหล่อและดูเหมือนจะเป็นพี่น้องต่างแม่ของซีเป่ยวั่ง ใช่ไม่ใช่?

เรื่องราวจะมีหลักๆแค่สองอย่างคือ

  1. เรื่องความรักความสัมพันธ์ของคนสองคนระหว่างเซี่ยเป่ยวั่งและเจียงจื่อเฉิง เจอกันตอนไหน อดีตเป็นยังไง ทำไมจำไม่ได้ แล้วตกลงมันยังไงมองอนาคตสองครั้งทำไมเจอแต่ฉากวาบหวิว ครั้งแรกสัญญาเลี้ยงดูที่เซวี่ยเป่ยวั่งยื่นให้ ครั้งสองเจียงจื่อเฉิงยื่นให้อีกฝ่าย
  2. เรื่องเซี่ยเป่ยวั่ง กับ พ่อของตัวเองที่มีปัญหากัน การแยกบริษัท ซึ่งจะมาในช่วงท้ายๆเรื่อง แต่ก็ไม่ได้ดราม่าหนักหนาสาหัส
นัมเบอร์วัน 10 10 10

“สิ่งที่งดงามที่สุดของความรักก็คือ..ความคลุมเครือ..เพราะความคลุมเครือเป็นสถานะที่เลือนรางและไม่ชัดเจนกว่าอย่างอื่น ทุกครั้งฝ่ายรุกก็จะต้องหยั่งเชิงด้วยความระมัดระวังและทุกครั้งที่หลบหนีความจริงแล้วยินดีแต่แค่แกล้งเป็นปฏิเสธเท่านั้น”

ประโยคเด็ดกินใจอยากเอามาแปะ

เม้าท์

  • ความสามารถพิเศษนอกจากจะใช้กับคนได้แล้วก็ยังสามารถใช้กับสัตว์ได้ด้วย สุดมากกก
  • ต้นแปะก๊วยที่ปลูกเรียงรายหน้าบ.รุ่ยซือเป็นฝีมือของเซี่ยเป่ยวั่งเพราะมีความหลังตอนยังเด็กกับคนคนหนึ่ง
  • เจียงจื่อเฉิงเป็นคนที่ไม่ค่อยจำเรื่องราวในอดีตได้เท่าไหร เนื่องจากตัวเองมองเห็นอนาคตทำให้โฟกัสอยู่กับตรงนั้นมากกว่าอดีตทำให้หลายๆเรื่องได้ถูกหลงลืมไปรวมทั้งพี่ชายที่แสนดีตามติดตอนยังเด็กก็ลืมเลือนจนกระทั่งที่บ้านได้เอากล่องสำคัญมาให้ข้างในเป็นจดหมายที่ตัวเองเขียนให้พี่ชายคนนั้นและถูกตีกลับเพราะไม่มีคนรับ
  • เสียดาย: มีฉากตอนที่เจียงจื่อเฉิงมองอนาคตแล้วเห็นงานแต่งก็เดาได้แหละว่าเป็นงานแต่งตัวเองกับซีเป่ยวั่ง แต่เสียดายอ่านจนจบก็ไม่มีให้เห็นเสียดายจริงๆ
น้องเป็งคนตลก

รีวิว+สปอย | หัวใจมีหลิงซี

Molly เขียน
SUNTUR แปล


แนะนำก่อนอ่าน

  • ตามซื้อเรื่องนี้เพราะอ่านนิยายเรื่อง “น้องชายที่รัก” แล้วคือมีตัวละครในเรื่องนี้โผล่มาแจม
  • เป็นนิยายฟิลกู้ดโรแมนติก อ่านง่าย ไม่มีดราม่า 1เล่มหนาสะใจ 407หน้า
  • เป็นนิยายวงการบันเทิง ดาราxนักร้อง ให้ชวนจิ้นมีแฟนคลับมีแฟนฟิค 
  • นายเอกโก๊ะๆเปิ่นๆ น่ารัก เป็นคนสดใส
  • พระเอกคือดี ดีแบบดียยย์ ต้องมีแบบนี้หลายๆคนเป็นคนที่เห็นใจใส่ใจเพื่อนร่วมโลก ดังไม่หยิ่ง มีความนุ่มนวล
  • เป็นการสานความสัมพันธ์ที่เริ่มจากการเป็นเพื่อนแล้วค่อยๆไต่ระดับ

ตัวละคร

หลิงซี – นายเอก

นักร้องฉายาราชาเพลงร้านสองหยวน ก็คือถึงจะมีความสามารถแต่ก็ไม่ได้ดังเป็นพลุแตกตีตลาดได้หลายช่วงอายุแต่เป็นความดังที่จะได้ยินเพลงตามร้ายขายของชำตามชนบท ยอดขายไม่ได้ทะลุเป้า เข้าวงการเพลงมาตั้งแต่อายุ15ปี(ในเรื่องหลิซีอายุ26ปี)ผู้จัดการไปเห็นดูมีแววก็เลยลากเข้าวงการ 

อันรุ่ยเฟิง – พระเอก

ดาราหน้าลูกครึ่งดังมาจากละครแล้วผันตัวเข้าวงการหนัง หน้าตาดีถูกใจทุกเพศทุกวัยทุกอาชีพเรียกว่าใครๆก็ต้องรู้จักตั้งแต่เด็กเล็กจนถึงผู้ใหญ่ขนาดพระลัทธิเต๋าในหุบเขายังเป็นแฟนคลับ เรียกได้ว่าถ้าเทียบกันในเรื่องการงานแล้วหลิงซีกับอันรุ่ยเฟิงก็คือฟ้ากับเหวต่างกันมากๆ แบบมองแล้วไม่น่าจะโคจรมาเจอกันได้


เนื้อเรื่อง

เริ่มต้นการเจอหน้าเป็นการพบปะบนเครื่องบินที่แม้ว่าสถานะชนชั้นในวงการจะแตกต่างกันแต่ก็ได้เจอกันบนเครื่องบินที่ห้องน้ำชั้นfirst class ไม่ใช่ว่าหลิงซีได้นั่งชั้นนี้แต่ห้องน้ำฝั่งธรรมดามันเต็มเลยขอแอร์มาเข้าฝั่งนี้ได้เพราะสถานะทางการเงินที่บ.ให้กับหลิงซีคือน้อยมากนั่งที่ดีๆไม่ได้เงินไม่พอ และการเจอในห้องน้ำก็เป็นฉากประทับใจไม่รู้ลืมแรกเจอหน้าพระนาย 5555 เพราะตกหลุมอากาศและกางเกงยังสวมไม่เสร็จงานนี้ลืมยาก 555 พอลงเครื่องก็เจอหน้าอีกได้คุยกันจุดหมายปลายทางเดียวกันแล้วยิ่งรุ่ยเฟิงออกตัวว่ารู้จักกันสนิทกันแม้เพิ่งเจอบวกเข้ากับความไหลลื่นความสดใสของหลิงซีก็ทำให้สนิทกันจริงๆ

จากการเจอกันครั้งแรก ครั้ง 2 3 4 ก็ตามมา พอเวลามีปัญหาหลิงซีก็ได้รุ่ยเฟิงเข้ามาช่วยแล้วคือช่วยได้ไงเพราะดังมีชื่อเสียงการมีปัญหากับดารายังไงคนดังกว่าก็ได้ชัยชนะ ปัญหาที่ว่าก็คือหลิงซีได้หน้าที่แต่งเพลงประกอบด้วยพอเพลงเสร็จเดโมเสร็จปรากฎว่าไปโดนใจพระเอกของหนังเรื่องนี้เข้า ก็แบบอยากร้องอยากได้เลยใช้กำลังใช้ชื่อเสียงจะมาเอา หลิงซีไม่ยอมก็ไปขอความช่วยเหลือรุ่ยเฟิงเลยจบได้เพราะทางรุ่ยเฟิงดังกว่าพระเอกของหนังเรื่องนี้ถ้ารุ่ยเฟิงอยากร้องยังไงผลลัพธ์ที่ได้ล้นหลามกว่าแน่นอน เป็นการเริ่มต้นแบบเพื่อนช่วยเพื่อนที่ดูธรรมดาไม่มีอะไรแต่ยังมีหลายเหตุการณ์ให้ เอ๊ะ! ยังไงนะคู่นี้

หลิงซีไม่ใช่คนที่จะมาเอาเปรียบง่ายๆเห็นร่าเริงเข้ากับคนง่ายแต่ฝีปากคือสุดมากกกก หลิงซีได้บทเป็นปีศาจหมากลายร่างเป้าฮุยเลยว่าเข้าถึงอารมณ์หมาได้ยัง เจอหลิงซีสวนกลับเข้าให้ว่าแล้วบทที่เป็นคนละท้าทายมากสินะ – แบบว่าเป้าฮุยเป็นหมาหรืออย่างอื่นที่ไม่ใช่คนกลับต้องมาเล่นบทคน 5555

มีช่วงรุ่ยเฟิงทำงานต่างเมืองหลิงซีว่างก็เลยบินไปหาเพราะจะเอากระเป๋าเดินทางไปให้และเป็นการไปเยี่ยมด้วย การพบกันที่สนามบินครั้งแรกมีการพูดถึงกระเป๋าเดินทางของหลิงซีเพราะเด่นมากจริงๆเป็นรูปซูชิแบบแฮนด์เมดลอยมาตามสะพานคือเห็นมาแต่ไกลก็เลยได้ทำให้รุ่ยเฟิง1ใบ เพื่อนกันต้องมีคล้ายๆกัน

มีช่วงหลิงซีทำconcertตามหัวเมืองต่างๆพบปะแฟนคลับ เป็นช่วงที่เป็นที่รู้จักมาระดับหนึ่งละเพราะมีข่าวกับรุ่ยเฟิงที่สนามบินด้วย(มีข่าวจิ้น) มีเล่นหนังร้องเพลง ช่วงนั้นก็คือคุยแชทกับรุ่ยเฟิง’ทุกคืน’และมีการนัดกันด้วยว่าตอนไปเมืองใกล้ที่รุ่ยเฟิงทำงานอยู่จะจองที่ไว้ให้มาดูมาฟัง อีกอย่างคือรุ่ยเฟิงชอบเพลงของหลิงซีมาถึงกับตั้งให้เป็นเสียงรอสาย แต่สรุปคือวันนั้นมาไม่ทันรถติดที่ทางมีปัญหาแต่หลิงซีก็คือโทรหาแล้วร้องผ่านทางโทรศัพท์ให้ฟังจ้าาาา ดียยย์ แฟนคลับสายจิ้นที่ซื้อตั๋วเข้ามาแอบมีตงิดก็คือลอยเพราะทางนั้นก็เป็นแฟนคลับรุ่ยเฟิงและเป็นหัวเรือใหญ่ในการจิ้นคู่นี้ด้วย

หวานไปไหมแม่!!!! ถ้าผมเป็นดวงอาทิตย์ของพวกคุณ เขาก็คงเป็นจักรวาลของผม เพื่อนกันไม่พูดแบบนี้นะลูกกก

มีช่วงได้ถ่ายหนังด้วยกันบนเขาแล้วต้องนอนด้วยกัน แล้วช่วงนั้นคือต่างคนต่างยอมรับใจตัวเองกันแล้วก็คือระเบิดพลุ ยินดีกับความรัก หวานมากแต่มีอะไรกันไม่ได้เพราะคิวแน่นมากถ่ายเช้าดึกร่างกายต้องพร้อมเพราะเป็นหนังแบบวิทยายุทธ์หนังจีนโบราณแฟนซีแต่จ้ะ แน่นอนว่าปิดกองลงเขาดุเด็ดเผ็ดมันส์ ต่างคนต่างเข้ากันได้ดี ทางหลิงซีก็คือพูดเก่ง ทะลึ่งเก่ง 

มาในส่วนของเรื่องงานทางหลิงซีที่ดูจะไม่มีวี่แววโด่งดังพลุแตกเพราะถึงจะได้ถ่ายหนังแต่กว่าจะถ่ายทำกว่าจะได้เข้าโรงระยะเวลาก็ทิ้งห่างจนถูกค่ายลอยแพ โยกผู้จัดการที่ดูแลกันมา11ปีไปดูแลคนอื่น คนใหม่ไม่ส่งมาแล้วคือลำบากช่วงนั้นจะลงเขาด้วยยังดีที่มีรุ่ยเฟิงอยู่คอยช่วย ทางหลิงซีที่มีการต่อสัญญาเพิ่มอีก3ปี หลังจากหมดไปตอนอายุ25ปี ซึ่งตอนนี้เหลืออีก2ปีก็ไม่ไหวละโดนลอยแพแถมพอไปคุยกับบ.อีก2ปีที่เหลือก็คือจะไม่ดันนะจะให้ทำงานเบื้องหลังให้แต่งเพลงให้นักร้องใหม่แล้วคือแต่งให้แบบเป็นเงาไม่ได้ชื่อได้แค่เงิน หลิงซีทนไม่ได้ดีนะอัดเสียงไว้เลยมีข้อต่อรองฉีกสัญญา


เม้าท์

ตอนทำหนังหลิงซีได้บทเป็นปีศาจหมากลายร่าง ตอนเป็นคนเลยมีหางมีหูทางกองถ่ายก็ได้เครื่องมือได้เทคโนโลยีมาช่วย เป็นหูห่างที่ตอบสนองตามความคิดคนใส่แล้วคือรุ่ยเฟิงประทับใจมากถึงกับให้หลิงซีติดต่อซื้อให้แล้วทำเป็นให้เก็บไว้ให้ แต่เสียดายที่พอชอบกันแล้วไม่เห็นมีฉากบนเตียงที่ได้เอามาใช้เลยอะ

ของเล่นตั้งแพงแต่กลับไม่มีบท เสียดายจริงๆ

รีวิว+สปอย | เทพบุตรแห่งชาติกับคุณผู้ชายคนนั้น เล่ม1

เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง (Yue Xia Die Ying) เขียน
ศีตกาล แปล

มี 3 เล่มจบ


แนะนำก่อนอ่าน

  • เริ่มจากปกก่อน เห็นรูปกับอ่านเรื่องย่อข้างหลังก็งงๆนะสำหรับคนไม่อ่านตัวอย่างเนื้อหาเรื่องแบบเรา ตอนแรกคิดว่าเป็นจีนโบราณเพราะปกมันใช่ แล้วไปเจอย่อหน้าที่พูดถึงเซียนบนสวรรค์ผ่านด่านเคราะห์อีกก็ไปกันใหญ่ว่าตกลงเป็นวงการบันเทิงหรือว่าศึกชิงยุทธภพ หลังจากอ่านก็สรุปได้ว่าเป็นเรื่องในวงการบันเทิง ทั้งหนัง ละคร แฟชั่น 
  • อ่านง่าย ไม่ดราม่าหนักหน่วง
  • นายเอกเก่ง พระเอกก็ดัน
  • ตายกลับมาเกิดใหม่

ตัวละคร

กงซีเฉียว – นายเอก

  • บ้านรวย พ่อแม่รัก การแสดงเก่ง จบมหาวิทยาลัยดังผลการศึกษายอดเยี่ยม แค่คำขึ้นต้นปกหลังก็เป็นนายเอกที่เพอร์เฟ็คสุดๆแบบว่าดีไปหมด360องศา เห็นอย่างนี้จะว่าใจบุญสุนทานก็ได้แต่น้องเชือดได้เชือด ดีมาดีตอบร้ายมาร้ายกลับเชือดแบบนิ่มๆเสียวสันหลัง 
  • ในเรื่องตายแล้วมาเกิดใหม่มีความจำชาติที่แล้วเป็นคนยุคโบราณแบบว่าเป็นบัณฑิตข้างฮ่องเต้ เขียนพู่กันสวย เล่นดนตรีเครื่องสายได้ ขี่ม้าเป็น ยิงธนูเก่ง เป็นความสามารถที่ส่งให้การเล่นหนังแนวจีนโบราณไหลลื่นเป็นที่น่าประทับใจหลายๆคนถึงขั้นได้กลายเป็นตัวเลือกเบอร์ต้นๆ บวกกับความเป็นคนที่แบบทำงานกองไหนกองถ่ายรัก
ฮาตอนได้เป็นพรีเซนเตอร์เสื้อผ้าแล้วเขาเอารูปขึ้นตึก ตรงนั้นเป็นเส้นถนนรถผ่านไปมาเป็นอันมีเหตุชนกันเรื่อยหลังจากได้ขึ้นรูปเสี่ยวเฉียว ก็คือหล่อมาก หล่อสะดุด หล่อจนคนขับรถผ่านไปมาต้องชะงักชนกันหลายครั้งหลายคราจนตำรวจต้องขอความร่วมมือให้ปลดภาพออกเพื่อลดการติดขัดของจราจร

สีชิง – พระเอก

  • ผู้นำตระกูลสีผู้น่าเกรงขาม กำจัดคนในตระกูลที่ไร้ประโยชน์สิ้นซากขึ้นมาเป็นผู้นำทั้งอายุยังไม่ถึง30ปี 
  • หลังปกเขียนบอกว่าสีชิงเป็นแฟนคลับเบอร์ใหญ่ของกงซีเฉียว เริ่มเป็นตั้งแต่กงซีเฉียวยังไม่ได้เป็นนักแสดงเบอร์ใหญ่ จริงๆเหตุก็คือมีความหลังกันแต่ดูทางเสี่ยวเฉียวแล้วเหมือนจะจำไม่ได้ว่ามีความหลังยังไงตอนไหน
  • อย่างที่บอกไปว่าเป็นผู้นำตระกูลย่อมเป็นบุคคลที่น่าเกรงขามแต่การที่เจอเสี่ยวเฉียวแล้วขอถ่ายรูปนิเป็นอะไรที่เกินไปมาก รวมไปถึงการปั้นตุ๊กตาหิมะแล้วโพสต์ติดแท็กเสี่ยวเฉียวที่ปั้นตุ๊กตาหิมะเล่นที่บ้านก็ดูเป็นการกระทำที่เอาลูกน้องงงไปตามๆกันบวกกับการยืนคุยโทรศัพท์แล้วยิ้มเป็นแบบ…ขนลุกไปเลยว่ายิ้มอะไรยิ้มในแง่ไหนยิ้มกับใคร

กงซีสยง – พ่อของเสี่ยวเฉียว

  • เป็นตัวละครที่ทำให้ยิ้มจริงๆ คือเปย์ลูกเก่งโอ๋ลูกเก่ง ทางแม่เสี่ยวเฉียวก็เก่งนะคุณแม่อัปเดตโทรศัพท์มาประเคนให้ลูกใช้ตลอดจนคนที่ไม่รู้ก็คิดว่าเสี่ยวเฉียวอวดของแบบอะไรออกใหม่คือต้องใช้ แต่หนักกว่าคือพ่อเบอร์ใหญ่มากกก เกินเบอร์สุดๆเห็นมีรถใหม่ออกก็จองให้ซื้อให้เพราะเห็นวัยรุ่นฮิตกันลูกฉันก็ต้องมี เงินเก็บไว้มันบูดเอามาใช้ดีกว่า 
  • การแต่งตัวของพ่อเสี่ยวเฉียวในหัวเราก็แบบอาเสี่ยไปเลย ใส่ทองทั้งสร้อยแหวนนาฬิกา เสื้อผ้าก็คงแบบเวอซาเช่แน่นอนสีดำลายทอง แบบว่าใครเห็นก็คงดีใจที่เสี่ยวเฉียวไม่ได้เทสการแต่งตัวของพ่อมา555 แล้วบ้านนี้ก็เป็นคนรวยแบบติดดินอะ เป็นคนรวยที่เพิ่งจะรวยที่รุ่นพ่อแต่ทำตัวง่ายๆสบายๆแต่เรื่องการใช้เงินก็คือฟาดได้ฟาดลูกอยากได้อะไรของให้บอก ขอห้าสิบล้านให้หกสิบล้านเพราะกลัวไม่พอใช้

เนื้อเรื่อง

เล่าเรื่องเริ่มตั้งแต่เสี่ยวเฉียวเข้าวงการ เริ่มต้นจากพ่อเห็นว่าลูกสนใจด้านนี้เลยดันให้เพื่อนที่อยู่ในวงการหาทางให้ พอได้เข้ามาด้วยความที่เก่งไปซะทุกด้านและถึงบางอย่างไม่เก่งแต่ก็ไม่ได้แย่จนแบบดันไม่ขึ้นมารวมกับการที่เป็นเศรษฐีนิสัยดีเข้ากับคนง่ายไม่หยิ่งก็กลายเป็นที่รักได้ง่าย หลายๆอย่างดันให้เสี่ยวเฉียวได้งานดีๆหลายๆอัน แต่แน่นอนว่าพอเริ่มดังหน้าตาที่เด่นและบทบาทที่ได้รับก็ดูจะเด่นเกินไปสำหรับคนที่เพิ่งเข้าวงการก็มีคนอิจฉาเยอะแต่เสี่ยวเฉียวก็ไม่ใช่กระต่ายที่จะเคี้ยวง่ายๆยิ่งบวกกับน้องได้มีโอกาสทำความรู้จักกับ”สีชิง”นักธุรกิจใหญ่ที่ใครๆก็เกรงก็กลายเป็นทางเดินเหินสะดวกมากไปอีก แค่มีพ่อรวยแล้วรักลูกหนักมากอย่างกงซีสยงทางเดินก็ดูไม่ลำบากแล้วพอมีสีชิงก็กลายเป็นทางเดินเป็นคอนกรีตเสริมเหล็กเข้าไปอีก สบาย


เม้าท์

อย่างที่บอกไปตอนแรกว่าน้องกลับมาเกิดใหม่เลยมีความรู้ความสามารถหลายๆอย่างที่คนคาดไม่ถึง ช่วงแรกๆคือมีบอกด้วยว่าเก่งในเรื่องดูของเก่า คนก็คิดว่าอาจจะเพราะเรียนเก่ียวกับประวัติศาสตร์มาด้วยเลยมีความสามารถแต่หลังจากนั้นก็ไม่ได้มีการเสริมความเก่งของน้องตรงนี้ เดี๋ยวรอดูเล่มต่อไปว่าจะมีเพิ่มไหม

การเกิดใหม่ที่ไม่ได้เป็นเกิดซ้ำเพื่อมาแก้ไขสถาณการณ์ เป็นการกลับมาเกิดอีกครั้งจากยุคเก่ามายุคใหม่ที่ห่างกันหลายร้อยปี แต่การปรับตัวการใช้ชีวิตก็คือดี ไม่ใช้การสิงร่างแต่เป็นแบบจิตมาตั้งแต่ตั้งท้อง เกิดมาร่างเบบี้เลยน่าจะอย่างนั้นเพราะดูไม่ได้ตื่นตระหนกตกใจ หรือเกิดใหม่แบบจำเรื่องในชาติก่อนได้

ตอนแรกว่าจะเทียบกับ”กลับมาเกิดใหม่เป็นซูเปอร์สตาร์” แต่พอพิมพ์ไปพิมพ์มาก็เออ เทียบไม่ได้อะ เรื่องนั้นเป็นแบบมาสิงร่าง ก็คือเก่งเรื่องนั้นๆมาก่อนแล้วพอได้ร่างก็พยายามทำให้ดีขึ้นบรรลุเป้าหมาย แต่เรื่องนี้เกิดใหม่จิตวิญญาณเก่าเป็นการเลือกเส้นทางเองเป็นเส้นทางใหม่ที่ไม่ได้ทำมาก่อน 

แต่ถ้าเทียบเรื่องอื่นก็พอได้อยู่ เช่น 

  • การเดินเรื่องเร็ว ตัวหนังสือจำนวนหน้าบางกว่า อ่านจบเร็วกว่า ทำให้พระเอกนายเอกเจอกันเร็ว สนิทกันเร็ว วางเรื่องพระเอกบุกก่อนมีความหลังกัน 
  • เรื่องธุรกิจวงการบันเทิงเบากว่า ไปทางกำจัดคนขี้อิจฉา การทำงานของน้องที่ไม่ได้มีเป้าบรรลุจริงจังว่าจะไปขั้นสุดขนาดไหน เป็นแค่จำกัดทางเดินให้ดูดีดูสูงค่าให้ลูกค้าเกรดดีเข้ามามากกว่า

เรื่องที่ไม่เท่าก็มี ซึ่งเป็นการคาดเดา เช่น

  • คิดว่าฉากบนเตียงอาจจะไม่โหดเท่ากลับมาเกิดใหม่ อันนี้คิดนะ เพราะน้องดูออร่าพ่อพระมากถึงแม้จะเชือดศัตรูด้วยความคิดและคำพูดนิ่มๆก็ตาม ต้องรอดูเล่มต่อไปว่ายังไงต่อ
  • ความลุ้นอาจจะไม่เท่า เพราะยังหาไม่ได้ว่าจะให้ลุ้นอะไร ไม่มีเป้าอะว่าจะไปถึงขั้นไหน สุดๆที่เห็นก็คือสีชิงจะจีบเสี่ยวเฉียวยังไงเพราะเสี่ยวเฉียวดูเพอร์เฟ็คไปหมด ดูเป็นคนไม่มีความรักไม่มีแฟนก็ไม่เดือดร้อนอะ