เนื้อเรือง
ปัจจุบัน(ชาตินี้ของเฉินจิ่นเหิง)
เรือนป่าไผ่แต่เดิมเฉินจิ่นเหิงเคยได้อยู่ร่วมกับเฮยเสออยู่ช่วงหนึ่ง ตอนนี้เรือนป่าไผ่เลยกลายเป็นที่ที่ยึดเหนี่ยวทุกอย่างในชีวิตของเฉินจิ่นเหิงเพราะเฮยเสอไม่อยู่แล้ว ด้วยความคิดถึงเฉินจิ่นเหิงเลยเดินไปที่หลุมศพที่มีป้ายชื่อแต่ไม่มีชื่อและใต้ดินก็ยังไม่มีร่างไม่มีศพ แต่คราวนี้เฉิจิ่นเหิงได้พบกับเด็กทารกคนหนึ่ง ความแปลกคือเด็กคนนี้มาได้อย่างไรมาจากที่ไหน(บริเวณนี้คนปกติจะเข้ามาได้ยาก) กลิ่นคล้ายมนุษย์แต่ก็ไม่ใช่แถมมีกลิ่นหอมจนแยกยากและหอมเกินกว่าที่เคยได้กลิ่นเป็นความหอมที่เชิญชวนให้เหล่าปีศาจอยากจะกิน🤣 หาที่มาทางไปไม่ได้สุดท้ายเด็กคนนี้ก็กลายเป็นสมาชิกใหม่ของเรือนป่าไผ่และได้ชื่อว่า”ฉุนเป่า”
ฉุนเป่าคือเด็กน่ารัก ตอนมาคือยังเป็นทารกเลยพูดไม่ชัดอ๋อแอ๋แต่มีสองอย่างที่เก่งคือกินเก่งกับคลานเก่งมาก แล้วความลำบากใจของชาวป่าไผ่คือความคลานเก่งเนี่ยแหละ หาตัวอยาก หายเก่งจนกระทั่งคลานไปอยู่ในลังที่พี่ใหญ่ของชาวป่าไผ่จะเข้าเมืองไปหาอาหาร ฉุนเป่าก็เลยนอนลอยตามไปด้วย พอตื่นก็คลานหายไปหาของกินจนกระทั่งได้เจอ”เฮ่อเสียง” เฮ่อเสียงก็คือถูกชะตามากเลยเอาหยกให้ไปอันหนึ่งเพราะเห็นเด็กน้อยถูกใจ
ไม่นานคนในป่าไผ่ก็สังเกตุได้ว่าน้องน้อยหายไปก็เลยต้องออกตามหา พอได้เจอเฉิงจิ่นเหิงก็ได้เห็นหยกที่ฉุนเป่าถือมาเป็นหยกชั้นดีแถมลวดลายก็ยังมีความเกี่ยวพันกับเฮยเสอ ตามไปตามมาเฉินจิ่นเหิงก็ได้เจอกับเฮ่อเสียงพอเห็นแล้วถึงกับตกใจเพราะมีหน้าตาคล้ายเฮยเสอไม่พอ ยังมีเงามังกรทองตัวจ้อยอีก งานนี้เฉินจิ่นเหอเลยต้องทุ่มสุดตัวเพื่อตามหาความจริงว่าเฮ่อเสียงมีความเกี่ยวพันกับเฮยเสอหรือไม่ อย่างไร
ยังไม่พอ พอฉุนเป่าเริ่มพูดได้(แต่ยังไม่ชัด)ก็เรียกเฮ่ยเสียงว่า”ปาปา”ไปอีก!!! เด็กคนนี้้มันยังไง???
อดีต(ชาตินี้ของเฉินจิ่นเหิง)
เฉินจิ่งเหิงถูกเฮยเสอให้ลูกน้องจับตัวมาเพราะต้องการให้ช่วยตามหาปีศาจกิ้งก่า (งงนะ ไม่ขอให้มาดีๆ555) จับเขามาก็ผูกมือมัดเท้าทุกอย่างเพราะกลัวหนีแต่ช่วยไปช่วยมาเฉินจิ่นเหิงก็บอกว่าเต็มใจช่วยไม่หนีหรอกเพราะเห็นว่าปีศาจตนนี้ทำร้ายคนมากมาย ตอนแรกคิดว่าจับปีศาจแล้วก็จบแต่เพราะว่าปีศาจตัวนี้ไปเกี่ยวพันกับการล้มล้างการลอบฆ่าราชาแดนปีศาจทำให้เฉินจิ่นเหิงได้ไปเยือนดินแดนปีศาจ กลายเป็นว่าระยะทางยาวไกลวันเวลายาวนานทั้งสองคนก็เริ่มผูกพันกันเริ่มมีใจให้กัน
แล้วเฉินจิ่นเหิงก็ได้เข้าไปพัวพันและถึงขั้นถูกใส่ร้ายว่าเป็นกลุ่มคนที่หวังฆ่าราชาปีศาจเลยทำให้เฮยเสอต้องออกโรงหาทางแก้ซึ่งต้องเดินทางไกลและเป็นสิ่งที่เล่าลือกันว่ามีแต่สุดท้ายจะมีจริงไหมไม่มีใครเคยเห็น
จนเกิดเรื่องเมื่อเฉินเจิ่นเหิงกับหยางซินเฟิงไปเมืองเมืองหนึ่งซึ่งเมืองนี้ได้ถูกมนต์มายาของเหล่าปีศาจและเฉินจิ่นเหิงถูกจับแล้วก็เกิดการปะทะกันของเหล่าปีศาจ ตัวพีคเลยคือเฮยเสอกับปีศาจกิ้งก่าแล้วเวลาลงโทษก็มาถึงเมื่อสวรรค์เห็นว่าปีศาจมาทำลายมนุษย์ซึ่งมันเป็นการทำลายแบบทั้งเมืองก็เลยพิโรธมากโกรธมาก ส่งอัสนีฟาดมาเต็มทีทุกคนแตกกระเจิงยกเว้นก็แต่เฮยเสอกับปีศาจกิ้งก่าที่จะตีกันให้ตายสุดท้ายปีศาจกิ้งก่าตาย เฮยเสอถูกอัสนีฟาดร่างแหลกเป็นธุลี เป็นเรื่องดิทีนี้เฉินจิ่นเหิงที่เคยคุยกับเฮยเสอไว้ว่าถ้าทุกอย่างจบจะไปใช้ชีวิตร่วมกันที่ป่าไผ่แต่มาตอนนี้เฮยเสอร่างแหลกวิญญาณสลาย
“หลังเรื่องราววุ่นวายจบลง พวกเรามาอาศัยอยู่ด้วยกันที่นี่ดีหรือไม่”
เฮยเสอ
หลังจากที่อัสนีพรากเฮยเสอไปแล้วยังไม่พอ อัสนีก็รวมตัวอีกครั้งเพื่อที่จะฟาดเฉินจิ่นเหิงเป็นเคราะห์อัสนีสำหรับคนที่จะสำเร็จเซียนแต่เฉินจิ่นเหิงไม่อยากเป็นเซียนแล้วไงคนรักก็สูญสลายจะขึ้นสวรรค์ไปเพื่ออะไร สุดท้ายสายฟ้าที่ลงมาเป็น2สายด้วยกันเป็นด่านเซียนกับปราบมาร ดังนั้นเฉิงจิ่นเหิงเลยกลายเป็นครึ่งเซียนครึ่งมาร อายุยืนยาวกว่ามนุษย์ทั่วไปแล้วก็เริ่มตามหาเฮยเสอ ยังมีความหวังว่าจะต้องได้เจอกันอีก
ชาติก่อน
เฉินจิ่งเหิงเป็นเทพบนสวรรค์ชื่อ”อวี้จิ่น”เป็นเทพที่เกิดจากสระมรกต พลังคือมองเห็นทุกสรรพสิ่งแต่จะเป็นเทพที่ไร้อารมณ์ไร้ปรารถนายิ่งบวกกับการที่ไม่มีเพื่อน(เพราะว่าเทพทุกคนย่อมมีเรื่องราวเก่าๆที่ไม่อยากเปิดเผย แต่อวี้จิ่นมองเห็นไงเลยไม่มีใครคบ) แต่มีหนึ่งคนก็คือเทพปรุงยาเพราะว่าชอบมาถามหาส่วนผสมยาจากอวี้จิ่นเลยกลายเป็นคนเดียวที่ได้พูดคุยกันบ่อย
มีวันหนึ่งอวี้จิ่นก็โดนโคมไฟตกใส่ ด้วยความไม่รู้ว่าร้อนก็เลยคิ้วขมวดนิดๆแบบว่าอะไรเนี่ย แล้วก็มีเทพมังกรมาเห็น”เฮ่าเทียน”กลายเป็นว่าพอเฮ่าเทียนมาเห็นก็ตกหลุมรักอวี้จิ่น จากนั้นเลยมาหาทุกวันของหายทุกวันให้อวี้จิ่นช่วยหา ไปๆมาๆกลเม็ดก็เด็ดพรายมากขึ้นหาของมาให้ดู มาให้ชิมจนสุดท้ายพากันลงไปเที่ยวแดนมนุษย์แล้วเรื่องก็เกิดเมื่อได้พากันไปแดนปีศาจ
ทีนี้ก็เกิดเรื่องใหญ่โตเพราะได้รู้ว่าปีศาจขึ้นไปแทรกซึมสวรรค์พอตามขึ้นไปก็ไม่ทันการณ์ละ ชาวสวรรค์โดนฆ่าไปเยอะก็เลยโดนลงโทษสิ แบบว่าอวี้จิ่นผู้ที่มองเห็นทุกสิ่งแต่กลับไม่สอดส่องไปเที่ยวเล่นกับเฮ่าเทียน เลยจะโดนลงโทษให้ไปอยู่ดินแดนไร้ภพ เฮ่าเทียนก็ไม่ยอมเพราะร่างกายของอวี้จิ่นบอบบางเลยขอรับคนเดียว ก็แปลงกายกลับเป็นมังกรทองตัดขาตัวเองหวังให้ขาเป็นเสาค้ำยันอุดรอยรั่วของฟ้าหวังให้ผ่อนผันโทษได้บ้างแต่ก็ยังมีคนไม่โอเค อวี้จิ่นเลยต้องรับโทษเหมือนกันเลยถูกส่งไปเก็บเกี่ยวดูแลดอกปราณสี่ภพที่จะนำมาเยี่ยวยาชาวสวรรค์ที่ถูกทำร้ายและนี่ก็เป็นที่มาว่าร่างกายของอวี้จิ่นทนต่อพิษต่างๆก็เพราะว่าได้ซึมซับสรรพคุณของดอกปราณสี่ภพ
การลงโทษก็ยาวนานหลายพันปีและวันที่อวี้จิ่นกลับสวรรค์ก็เป็นวันที่เฮ่าเทียนพ้นโทษ แต่รอแล้วรอเล่าก็ไม่เจอว่ากันว่าเฮ่าเทียนอาจจะเจอเรื่องร้ายมากกว่าเรื่องดีเพราะไม่มีขาไม่มีกรงเล็บต่อสู้ก็ยาก วิญญาณอาจจะแหลกสลายไปแล้วไม่ก็อาจจะตกไปในดินแดนอื่นแล้ว สุดท้ายอวี้จิ่นไร้อาลัยกับสวรรค์ตัดสินใจเข้าสู่สงสารวัฏไปเกิดในแดนมนุษย์หวังแค่ไปท่องเที่ยวเดินเล่นในที่ที่เคยไปกับเฮ่าเทียน ได้รู้จักความรู้สึกอารมณ์ต่างๆที่ควรจะมี
สปอยขั้นสุด
- ฉุนเป่า ก็คือลูกของเฉินจิ่นเหิงกับเฮยเสอ การกำเนิดเกิดมาก็เหมือนกับที่เทพอวี้จิ่นเกิดคือเกิดจากน้ำต่างๆรวมกัน และที่มากกว่าคือน้องเกิดจากน้ำอันนั้นแหละ(ของเฉินจิ่นเหิงกับเฮยเสอ)ก็เลยจะเรียกปาปากับแม่ แล้วความอลังการของน้องคือพลังเยอะมากแบบอย่างที่คนสงสัยกันว่าทำไมปีศาจหมูป่ากลายเป็นหมูป่าก็เป็นเพราะน้อง คนที่เคยทะเลาะกันหายได้ก็เพราะน้อง คนจะลืมเรื่องราวบางช่วงได้น้องก็สามารถเป็นพลังคล้ายกับเทพอวี้จิ่น
- ฉากจบเฉินเจิ่งเหิงกับเฮ่ยเสียง ก็ได้ไปแต่งงานและน่าจะอยู่ด้วยกันที่ดินแดนปีศาจแต่รอดูตอนพิเศษว่าจะมีไปนอนพัก?ย้อนความหลังกันที่เรือนป่าไผ่หรือเปล่า
- เฮยเสอ ก็คือเฮ่อเทียนเทพมังกรทอง ซึ่งก็คือเฮ่อเสียง อ๋องสี่ที่ได้มาเกิดใหม่