แนะนำก่อนอ่าน

• อ่านง่าย
• ไม่ได้ดราม่าหนักมากเท่าไหร
• เรื่องของคนทำอาหารที่อยากเป็นนักวิจารณ์เพราะคนที่แอบชอบ กับนักวิจารณ์อาหารชื่อดังที่ดุเก่งและปากจัด 
• และนี่เป็นเหตุผลที่อย่าอ่านตอนดึก -> อาหาร 🤤🤤🤤

ตัวละคร

ข้าวฟ่าง – นายเอก

แอบชอบเพื่อนตัวเอง(ฌอห์น)มานาน ฌอห์นอยากเป็นเชฟมือทองจึงหวังให้ข้าวฟ่างเป็นนักชิมคอยชิมคอยชมอาหารของตัวเองแต่ความเก่งของข้าวฟ่างไม่ได้อยู่ที่การกินมันอยู่ที่การทำมากกว่า ทำเก่งมากทำเก่งทุกอย่างเรียกได้ว่าเป็นพรสวรรค์แต่ความเก่งนี้ก็ต้องเก็บเอาไว้ไม่ให้ใครรู้เพราะฌอห์นอยากได้คนชิมไม่ได้อยากได้คนทำ แบบว่าบางทีฌอห์นอยากได้คำแนะนำซึ่งมันก็ต้องมาจากทำเป็นถึงให้คำแนะนำได้ข้าวฟ่างก็เลยทำเป็นหลายอย่างและทำออกมาได้ดีเกินไปซะด้วยซ้ำ จนวันหนึ่งข้าวฟ่างเห็นข่าวคนที่เป็นนักชิมเก่งๆนั้นก็คือมิสเตอร์ดีน เก่งแบบเป็นพรสรรค์เหมือนกันเลยก็อยากจะเก่งให้ได้ยิ่งกว่าไม่ใช้เพราะอิจฉาที่เขียนงานเก่งแต่เพราะหมั่นไส้ความอีโก้ที่สูงจัด 555

ดิน แผ่นดิน มิสเตอร์ดีน – พระเอก

นักเขียนงานวิจารณ์อาหารมือฉมังชื่อเสียงโด่งดัง ดินได้เข้ามาเป็นวิทยากรของมหาลัยข้าวฟ่างเพราะเพื่อนขอมา(เพื่อนเป็นคนมีตำแหน่งในม.) ก็มาเป็นวิทยากรอบรมเรื่องการวิจารย์อาหารนิแหละ ก็จะให้นักเรียนที่ทำอาหารมาทำแล้วให้คนอบรมมาเขียนวิจารณ์เป็นการฝึกมือ ฌอห์นที่หวังให้ข้าวฟ่างเป็นนักวิจารณ์ก็เลยลงคอร์สให้ คือค่าคอร์สแพงและลงยากเพราะเต็มเร็วอีกอย่างคือคนสอนหล่อทำให้ข้าวฟ่างที่ลงเรียนได้กลายเป็นที่อิจฉาของเพื่อนที่เป็นติ่งมิสเตอร์ดีน แต่ฉากแรกที่ได้ปะทะฝีปากของทั้งสองคนคือเกลียดกันเลยจ้า ไม่ชอบจัด คือข้าวฟ่างมีปัญหาเรื่องการเขียนอยู่แล้วเป็นคนเขียนได้ไม่ค่อยลงตัวเท่าไหรแล้วมาเจอนักเขียนที่เก่งมาก ดุมากก็ต้องหงอแหละ ยิ่งพอมิสเตอร์ดีนรู้ว่าข้าวฟ่างทำอาหารเก่งคือตายไปเลย ด่ายับ แบบว่าไม่เอาเวลาไปบริหารจัดการเรื่องที่ตัวเองเก่ง แต่เอามาลงกับเรื่องที่ตัวเองทำไม่ได้ ทำได้ไม่ดีคือเหมือนเสียเวลาอะ เสียเวลาเปล่าประโยชน์ 

เนื้อเรื่อง

ความใกล้ชิดของทั้งสองเริ่มที่ดินหลอกให้ข้าวฟ่างไปเจอก็แบบนัดกินข้าวเอาเรื่องการเขียนบทวิจารณ์มาล่อแล้วข้าวฟ่างก็เผลอทำไวน์หกใส่นาฬิกาที่ดินอ้างว่าเป็นของที่ควีนอังกฤษมอบให้มันประเมินค่าไม่ได้ก็ให้ข้าวฟ่างมาทำอาหารให้กินอย่างน้อยอาทิตย์ละ3ครั้ง ระหว่างนั้นก็จะช่วยเกลาภาษาฝึกไปด้วย พอนานเข้าดินก็หลงเด็กหนุ่มที่สดใส คือชอบไม่ไหว ทั้งชอบรสมื้อที่คุ้นเคยและนิสัยทุกอย่างแม้จะรู้ว่าข้าวฟ่างมีคนที่แอบชอบอยู่ก็ไม่ใช้ปัญหาเพราะความสุขอยู่ตอนที่ได้อยู่ข้างๆข้าวฟ่าง อารมณ์เหมือนพระรองอะ แต่แล้วก็มีอุบัติเหตุทำให้ข้าวฟ่างสูญเสียประสาทให้การรับรู้รสตอนนั้นก็ได้กลายเป็นว่าได้รู้ถึงความต้องการของตัวเองจุดมุ่งหมายในการทำอาหาร และอย่าลืมว่าระหว่างนั้นจะมีเรื่องของฌอห์นคนที่ข้าวฟ่างแอบชอบมานานให้คนอ่านงงเล่นว่ายังไงใครพระเอก เหมือนจะเป็นคนดีทั้งคู่จะตัวยังไงน้องจะเลือกใคร

คือแผ่นดินอะดีมากก จริงๆเป็นคนดีมาก ฟีลดีมันได้ ตอนอ่านก็จะสับสนนิดละว่าใครจะได้มาคู่กับน้อง แต่ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียวอะ สุดท้ายเราก็ได้เหตุผลของการตัดฌอห์นออกจากช้อยส์ มีตอนเสียน้ำตาอยู่นะ แต่ซึ้งเรื่องครอบครัว บอกเลยว่าอ่านคืนเดียวจบ บ้าไปแล้ว มันอ่านง่ายจริงๆ ดีที่ว่าตอนนั้นอิ่มแล้วไม่ต้องเดินหาของกิน

มันเป็นเรื่องที่ตัวละครผูกไปผูกมา เป็นคนรู้จักกัน ใกล้ๆตัวแค่ไม่เคยรู้จักต้นตอ