เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง (Yue Xia Die Ying) เขียน
ศีตกาล แปล
มี 3 เล่มจบ
แนะนำก่อนอ่าน
- เริ่มจากปกก่อน เห็นรูปกับอ่านเรื่องย่อข้างหลังก็งงๆนะสำหรับคนไม่อ่านตัวอย่างเนื้อหาเรื่องแบบเรา ตอนแรกคิดว่าเป็นจีนโบราณเพราะปกมันใช่ แล้วไปเจอย่อหน้าที่พูดถึงเซียนบนสวรรค์ผ่านด่านเคราะห์อีกก็ไปกันใหญ่ว่าตกลงเป็นวงการบันเทิงหรือว่าศึกชิงยุทธภพ หลังจากอ่านก็สรุปได้ว่าเป็นเรื่องในวงการบันเทิง ทั้งหนัง ละคร แฟชั่น
- อ่านง่าย ไม่ดราม่าหนักหน่วง
- นายเอกเก่ง พระเอกก็ดัน
- ตายกลับมาเกิดใหม่
ตัวละคร
กงซีเฉียว – นายเอก
- บ้านรวย พ่อแม่รัก การแสดงเก่ง จบมหาวิทยาลัยดังผลการศึกษายอดเยี่ยม แค่คำขึ้นต้นปกหลังก็เป็นนายเอกที่เพอร์เฟ็คสุดๆแบบว่าดีไปหมด360องศา เห็นอย่างนี้จะว่าใจบุญสุนทานก็ได้แต่น้องเชือดได้เชือด ดีมาดีตอบร้ายมาร้ายกลับเชือดแบบนิ่มๆเสียวสันหลัง
- ในเรื่องตายแล้วมาเกิดใหม่มีความจำชาติที่แล้วเป็นคนยุคโบราณแบบว่าเป็นบัณฑิตข้างฮ่องเต้ เขียนพู่กันสวย เล่นดนตรีเครื่องสายได้ ขี่ม้าเป็น ยิงธนูเก่ง เป็นความสามารถที่ส่งให้การเล่นหนังแนวจีนโบราณไหลลื่นเป็นที่น่าประทับใจหลายๆคนถึงขั้นได้กลายเป็นตัวเลือกเบอร์ต้นๆ บวกกับความเป็นคนที่แบบทำงานกองไหนกองถ่ายรัก
ฮาตอนได้เป็นพรีเซนเตอร์เสื้อผ้าแล้วเขาเอารูปขึ้นตึก ตรงนั้นเป็นเส้นถนนรถผ่านไปมาเป็นอันมีเหตุชนกันเรื่อยหลังจากได้ขึ้นรูปเสี่ยวเฉียว ก็คือหล่อมาก หล่อสะดุด หล่อจนคนขับรถผ่านไปมาต้องชะงักชนกันหลายครั้งหลายคราจนตำรวจต้องขอความร่วมมือให้ปลดภาพออกเพื่อลดการติดขัดของจราจร
สีชิง – พระเอก
- ผู้นำตระกูลสีผู้น่าเกรงขาม กำจัดคนในตระกูลที่ไร้ประโยชน์สิ้นซากขึ้นมาเป็นผู้นำทั้งอายุยังไม่ถึง30ปี
- หลังปกเขียนบอกว่าสีชิงเป็นแฟนคลับเบอร์ใหญ่ของกงซีเฉียว เริ่มเป็นตั้งแต่กงซีเฉียวยังไม่ได้เป็นนักแสดงเบอร์ใหญ่ จริงๆเหตุก็คือมีความหลังกันแต่ดูทางเสี่ยวเฉียวแล้วเหมือนจะจำไม่ได้ว่ามีความหลังยังไงตอนไหน
- อย่างที่บอกไปว่าเป็นผู้นำตระกูลย่อมเป็นบุคคลที่น่าเกรงขามแต่การที่เจอเสี่ยวเฉียวแล้วขอถ่ายรูปนิเป็นอะไรที่เกินไปมาก รวมไปถึงการปั้นตุ๊กตาหิมะแล้วโพสต์ติดแท็กเสี่ยวเฉียวที่ปั้นตุ๊กตาหิมะเล่นที่บ้านก็ดูเป็นการกระทำที่เอาลูกน้องงงไปตามๆกันบวกกับการยืนคุยโทรศัพท์แล้วยิ้มเป็นแบบ…ขนลุกไปเลยว่ายิ้มอะไรยิ้มในแง่ไหนยิ้มกับใคร
กงซีสยง – พ่อของเสี่ยวเฉียว
- เป็นตัวละครที่ทำให้ยิ้มจริงๆ คือเปย์ลูกเก่งโอ๋ลูกเก่ง ทางแม่เสี่ยวเฉียวก็เก่งนะคุณแม่อัปเดตโทรศัพท์มาประเคนให้ลูกใช้ตลอดจนคนที่ไม่รู้ก็คิดว่าเสี่ยวเฉียวอวดของแบบอะไรออกใหม่คือต้องใช้ แต่หนักกว่าคือพ่อเบอร์ใหญ่มากกก เกินเบอร์สุดๆเห็นมีรถใหม่ออกก็จองให้ซื้อให้เพราะเห็นวัยรุ่นฮิตกันลูกฉันก็ต้องมี เงินเก็บไว้มันบูดเอามาใช้ดีกว่า
- การแต่งตัวของพ่อเสี่ยวเฉียวในหัวเราก็แบบอาเสี่ยไปเลย ใส่ทองทั้งสร้อยแหวนนาฬิกา เสื้อผ้าก็คงแบบเวอซาเช่แน่นอนสีดำลายทอง แบบว่าใครเห็นก็คงดีใจที่เสี่ยวเฉียวไม่ได้เทสการแต่งตัวของพ่อมา555 แล้วบ้านนี้ก็เป็นคนรวยแบบติดดินอะ เป็นคนรวยที่เพิ่งจะรวยที่รุ่นพ่อแต่ทำตัวง่ายๆสบายๆแต่เรื่องการใช้เงินก็คือฟาดได้ฟาดลูกอยากได้อะไรของให้บอก ขอห้าสิบล้านให้หกสิบล้านเพราะกลัวไม่พอใช้
เนื้อเรื่อง
เล่าเรื่องเริ่มตั้งแต่เสี่ยวเฉียวเข้าวงการ เริ่มต้นจากพ่อเห็นว่าลูกสนใจด้านนี้เลยดันให้เพื่อนที่อยู่ในวงการหาทางให้ พอได้เข้ามาด้วยความที่เก่งไปซะทุกด้านและถึงบางอย่างไม่เก่งแต่ก็ไม่ได้แย่จนแบบดันไม่ขึ้นมารวมกับการที่เป็นเศรษฐีนิสัยดีเข้ากับคนง่ายไม่หยิ่งก็กลายเป็นที่รักได้ง่าย หลายๆอย่างดันให้เสี่ยวเฉียวได้งานดีๆหลายๆอัน แต่แน่นอนว่าพอเริ่มดังหน้าตาที่เด่นและบทบาทที่ได้รับก็ดูจะเด่นเกินไปสำหรับคนที่เพิ่งเข้าวงการก็มีคนอิจฉาเยอะแต่เสี่ยวเฉียวก็ไม่ใช่กระต่ายที่จะเคี้ยวง่ายๆยิ่งบวกกับน้องได้มีโอกาสทำความรู้จักกับ”สีชิง”นักธุรกิจใหญ่ที่ใครๆก็เกรงก็กลายเป็นทางเดินเหินสะดวกมากไปอีก แค่มีพ่อรวยแล้วรักลูกหนักมากอย่างกงซีสยงทางเดินก็ดูไม่ลำบากแล้วพอมีสีชิงก็กลายเป็นทางเดินเป็นคอนกรีตเสริมเหล็กเข้าไปอีก สบาย
เม้าท์
อย่างที่บอกไปตอนแรกว่าน้องกลับมาเกิดใหม่เลยมีความรู้ความสามารถหลายๆอย่างที่คนคาดไม่ถึง ช่วงแรกๆคือมีบอกด้วยว่าเก่งในเรื่องดูของเก่า คนก็คิดว่าอาจจะเพราะเรียนเก่ียวกับประวัติศาสตร์มาด้วยเลยมีความสามารถแต่หลังจากนั้นก็ไม่ได้มีการเสริมความเก่งของน้องตรงนี้ เดี๋ยวรอดูเล่มต่อไปว่าจะมีเพิ่มไหม
การเกิดใหม่ที่ไม่ได้เป็นเกิดซ้ำเพื่อมาแก้ไขสถาณการณ์ เป็นการกลับมาเกิดอีกครั้งจากยุคเก่ามายุคใหม่ที่ห่างกันหลายร้อยปี แต่การปรับตัวการใช้ชีวิตก็คือดี ไม่ใช้การสิงร่างแต่เป็นแบบจิตมาตั้งแต่ตั้งท้อง เกิดมาร่างเบบี้เลยน่าจะอย่างนั้นเพราะดูไม่ได้ตื่นตระหนกตกใจ หรือเกิดใหม่แบบจำเรื่องในชาติก่อนได้
ตอนแรกว่าจะเทียบกับ”กลับมาเกิดใหม่เป็นซูเปอร์สตาร์” แต่พอพิมพ์ไปพิมพ์มาก็เออ เทียบไม่ได้อะ เรื่องนั้นเป็นแบบมาสิงร่าง ก็คือเก่งเรื่องนั้นๆมาก่อนแล้วพอได้ร่างก็พยายามทำให้ดีขึ้นบรรลุเป้าหมาย แต่เรื่องนี้เกิดใหม่จิตวิญญาณเก่าเป็นการเลือกเส้นทางเองเป็นเส้นทางใหม่ที่ไม่ได้ทำมาก่อน
แต่ถ้าเทียบเรื่องอื่นก็พอได้อยู่ เช่น
- การเดินเรื่องเร็ว ตัวหนังสือจำนวนหน้าบางกว่า อ่านจบเร็วกว่า ทำให้พระเอกนายเอกเจอกันเร็ว สนิทกันเร็ว วางเรื่องพระเอกบุกก่อนมีความหลังกัน
- เรื่องธุรกิจวงการบันเทิงเบากว่า ไปทางกำจัดคนขี้อิจฉา การทำงานของน้องที่ไม่ได้มีเป้าบรรลุจริงจังว่าจะไปขั้นสุดขนาดไหน เป็นแค่จำกัดทางเดินให้ดูดีดูสูงค่าให้ลูกค้าเกรดดีเข้ามามากกว่า
เรื่องที่ไม่เท่าก็มี ซึ่งเป็นการคาดเดา เช่น
- คิดว่าฉากบนเตียงอาจจะไม่โหดเท่ากลับมาเกิดใหม่ อันนี้คิดนะ เพราะน้องดูออร่าพ่อพระมากถึงแม้จะเชือดศัตรูด้วยความคิดและคำพูดนิ่มๆก็ตาม ต้องรอดูเล่มต่อไปว่ายังไงต่อ
- ความลุ้นอาจจะไม่เท่า เพราะยังหาไม่ได้ว่าจะให้ลุ้นอะไร ไม่มีเป้าอะว่าจะไปถึงขั้นไหน สุดๆที่เห็นก็คือสีชิงจะจีบเสี่ยวเฉียวยังไงเพราะเสี่ยวเฉียวดูเพอร์เฟ็คไปหมด ดูเป็นคนไม่มีความรักไม่มีแฟนก็ไม่เดือดร้อนอะ
ARN-Y 